Απλές ποδοσφαιρικές πραγματικότητες

13:05 5/10/2011 - Πηγή: OnSports

Κάθομαι στον υπολογιστή και δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Να ασχοληθώ με τη λογιστική; Άσε, δεν θα πάρω. Να ασχοληθώ με το αγωνιστικό; Έχει σίγουρα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και μπορώ να το υποστηρίξω καλύτερα. Να ασχοληθώ με το νέο διοικητικό σχήμα; Ας το αφήσω στην άκρη. Οι ζυμώσεις έχουν φτιάξει…. φούρνο.Καμιά φορά μου αρέσει να σχολιάζω τον Τύπο. Μου αρέσει για παράδειγμα αυτή η διαρροή της ΕΠΟ για τον Βιεϊρίνια και την εθνική Ελλάδος.Τον Άντρε, τον θεωρώ από τα καλύτερα παιδιά που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα.

Δεν τίθεται θέμα ταλέντου, δεν τίθεται θέμα για το αν θα βοηθήσει ή όχι. Το ερώτημα είναι «Γιατί να παίξει για την Ελλάδα»;Ο Βιεϊρίνια από τη πρώτη χρονιά που ήρθε στον ΠΑΟΚ, είχε έναν τραυματισμό από εκείνη την κλωτσιά που παραλίγο θα του έκοβε τη μπάλα. Ο Βιτόλο – παίκτης του Άρη τότε – τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα, κάτι που όσοι ξαναδούν το βίντεο θα καταλάβουν πως ήταν μία απόφαση προκλητική εις βάρος του παίκτη.Έκτοτε, ο Βιεϊρίνια κατάφερε να αναδειχτεί, αλλά η λέξη προστασία απέναντί του είναι μηδενική. Σε κάθε παιχνίδι τρώει τέσσερις πέντε γεμάτες και δεν έχει κερδίσει ποτέ αποβολή ποδοσφαιριστή. Ποτέ.Πρόσφατο παράδειγμα στο Καραϊσκάκη, όπου ο Τοροσίδης τον χτυπάει συνεχώς, με αποκορύφωμα τάκλιν με τα δύο αφού έχει σφυρίξει ο Κουκουλάκης.Ο Βιεϊρίνια όσο περνάει ο καιρός του στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τόσο πιο προσεκτικά πηγαίνει προς τη μπάλα, τόσο πιο αργό τέμπο έχει στο παιχνίδι του, τόσο λιγότερες πρωτοβουλίες παίρνει. Ουσιαστικά, έχει φοβηθεί το μάτι του και αυτό φαίνεται. Και κανένας δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για αυτό.Εγώ αν ήμουν ο Βιεϊρίνια, δεν θα ήθελα να παίξω στην εθνική Ελλάδος. Ακόμη και όταν σε αυτή προπονητής είναι ο άνθρωπος έκανε τη διαφορά στη καριέρα του. Ο Σάντος τον έβγαλε από την αφάνεια, αλλά γνωρίζει και ο ίδιος πως ο Βιεϊρίνια είναι ένας παίκτης που δεν έχει αντιμετωπιστεί ως όφειλε από την ελληνική ποδοσφαιρική κοινότητα.Πάμε σε κάποια ζητήματα που δημιουργήθηκαν τελευταία. Οι δηλώσεις του Ίβιτς για παράδειγμα. Θα πει κάποιος πως αν ήταν ενδεκάδα δεν θα γινόντουσαν ποτέ και θα συμφωνήσω. Αλλά αυτό το στοιχείο μπροστά στην αλήθεια της τοποθέτησης είναι μηδενικό.Για κάποιους ο Ίβιτς ξεπέρασε τα όρια, για κάποιους άλλους όχι. Αν το δούμε λίγο φιλοσοφημένα το έργο, θα προτιμήσουμε οι παίκτες να λένε την άποψή τους και να αναδεικνύουν προσωπικότητα εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Και ο Ίβιτς, μετά από τέσσερα χρόνια στον ΠΑΟΚ, μπορεί πιστεύω να μιλάει. Μας έχει πείσει για αυτό.Βέβαια, η άλλη όψη του νομίσματος φέρνει σε πρώτο πλάνο τον Μπόλονι. Έναν προπονητή που καλείται να διαχειριστεί μία ομάδα που οκτώ σημαντικοί της παίκτες έχουν λήξη συμβολαίου το ερχόμενο καλοκαίρι. Παίκτες που ουσιαστικά την ανέβασαν επίπεδο, αλλά και οι ίδιοι καταλαβαίνουν πως το ποδόσφαιρο που παίζει σήμερα ίσως και να μην μπορούν να το υποστηρίξουν όσο θα ήθελαν.Για τον Ρουμάνο η διαχείριση είναι πάρα πολύ δύσκολη και αυτό φάνηκε στο Καραϊσκάκη. Η λογική αλλαγή ήταν αυτή του Γκαρσία, αλλά πώς να βγάλεις τον Ουρουγουανό όταν τον έ