Δερματικές παθήσεις του καλοκαιριού

15:27 9/6/2012 - Πηγή: OnSports

Οι επιφανειακές λοιμώξεις του δέρματος που οφείλονται σε μύκητες, προσβάλλουν τις εξωτερικές στιβάδες του δέρματος, τα νύχια και το τριχωτό μέρος της κεφαλής, εμφανίζονται και στα δύο φύλα και οφείλονται είτε: σε δερματόφυτα, ομάδα μυκήτων που έχει την ικανότητα να προσβάλει την κεράτινη στιβάδα.

Η λοίμωξη φέρει τη λατινική λέξη tinea που συνοδεύεται από την ονομασία του τμήματος του σώματος που έχει προσβληθεί π.χ. tinea pedis (δερματομυκητίαση των ποδιών)
σε ζυμομύκητες (σακχαρομύκητες και βλαστομύκητες) π.χ. candida, malassezia, piedra
σε ευρωτομύκητες (μούχλα).

Πόδι του

Aθλητή – Tinea Pedis (athlete’s foot)

Αναφέρεται ως η πιο συνηθισμένη μυκητίαση, η οποία οφείλεται συνήθως στο είδος trichophyton rubrum.

Είναι ασθένεια των ενηλίκων και εμφανίζεται στα τροπικά κλίματα και κατά τους θερινούς μήνες.

Mορφές

Η μυκητίαση tinea pedis χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες 4 μορφές:

Συνήθης μορφή, με ενοχλητικό και επίμονο κνησμό στην κάτω επιφάνεια του ποδιού ή μεταξύ του 4ου και 5ου δακτύλου. Καθώς η λοίμωξη εξελίσσεται, το δέρμα μαλακώνει. Σταδιακά οι άκρες της μολυσμένης περιοχής γίνονται λευκές και αρχίζει απολέπιση.
Ελκώδης τύπος, με επιδείνωση της απολέπισης και δημιουργία ξηρών λεπιών, που συνήθως οφείλεται σε δευτερεύουσα μικροβιακή μόλυνση.
Χρόνια ξηρά μορφή ή moccasin, με έντονο ερύθημα στο πέλμα και σκλήρυνση της περιοχής.
Φλεγμονώδης ή με φυσαλίδες αλλοίωση των πελμάτων, που χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό, αλλά όχι απολέπιση.

Ιστορικό

Ο ασθενής κατά την επίσκεψή του σε φαρμακείο θα πρέπει να ενημερώσει τον φαρμακοποιό για το αν έχει προσβληθεί στο παρελθόν από το συγκεκριμένο μύκητα και για τη θεραπευτική αγωγή που ακολούθησε.

Διαβητικός ασθενής με λοίμωξη στα πόδια πρέπει να παραπέμπεται από τον φαρμακοποιό σε γιατρό. Οι διαβητικοί συνήθως πάσχουν από κυκλοφορικό πρόβλημα και από μειωμένη παροχή νευρικού ερεθίσματος στα κάτω άκρα, με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπείς σε δευτερεύουσες μολύνσεις. Η βραδεία επούλωση των τραυμάτων τους καθιστά το πρόβλημα ακόμη σοβαρότερο.

Πρόληψη

Η πρόληψη είναι εξίσου σημαντική με τη θεραπεία.

Τα πόδια πρέπει να πλένονται καθημερινά και οι κάλτσες πρέπει να είναι καθαρές μετά από κάθε μπάνιο ή ντους.
Τα δάκτυλα του ποδιού πρέπει να σκουπίζονται σωστά και με προσοχή, το καθένα ξεχωριστά (ειδικά στην περιοχή ανάμεσα τους) μετά από κάθε μπάνιο, ντους ή κολύμπι.
Σε δημόσια πισίνα ή λουτρό η χρήση σανδαλιών εμποδίζει την έκθεση των ποδιών στα μολυσμένα από μύκητες πατώματα.
Προτιμάται η επιλογή δερμάτινων υποδημάτων, αφού το δέρμα επιτρέπει στο πόδι να «αναπνέει», με αποτέλεσμα να παραμένει στεγνό.
Προτιμώνται οι βαμβακερές κάλτσες, γιατί απορροφούν τον ιδρώτα.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούν τα ίδια υποδήματα ή την ίδια πετσέτα περισσότερα του ενός άτομα.

Διάρκεια

Η ανταπόκριση στη θεραπεία συνήθως διαρκεί από εβδομάδες μέχρι μήνες. Όμως ακόμη και μετά την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή