«Είχαμε χρόνια να δούμε μπανάνα»

Οι διαφορές των Αγώνων του Λονδίνου το 1948 και του 2012 είναι τεράστιες, τα κοινά είναι η σκιά της φτώχιας…

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου το 1948 έπονταν του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και έγιναν μέσα σε ανέχεια, με τεράστιες όμως αθλητικές φυσιογνωμίες, όπως θυμούνται οι συμμετέχοντες.

Οι σημερινοί αγώνες γίνονται με την απειλή της πτώχευσης στα μισά ευρωπαϊκά κράτη από όσα μετέχουν, αλλά θα διεξαχθούν μέσα σε πλούτο. Εκείνη η μεγάλη διοργάνωση που έβγαλε την Ευρώπη από την σκιά του πολέμου

κόστισε μόλις 732.000 λίρες, μετείχαν 59 χώρες με 4.1014 αθλητές σε 17 αθλήματα, ενώ οι Αγγλοι διέθεσαν για τους Αγώνες του Αυγούστου 9,3 δισεκατομμύρια λίρες, με συμμετοχή 205 χωρών και 10.500 αθλητών σε 26 σπορ.

Η Οντρι Μπίβερ ήταν το 1948 σε ηλικία 15 ετών, η νεαρότερη αθλήτρια της βρετανικής ολυμπιακής ομάδας και θυμάται κάποια πράγματα που την σημάδεψαν εκτός αγώνων. Η βρετανική ολυμπιακή αποστολή έμενε κοντά στην αυστραλιανή ομάδα, στην πλατεία Εκλεστον και η εικόνα των ομάδων ήταν εντελώς διαφορετική μιας και οι Αυστραλοί βρίσκονταν μίλια μακριά από τον πόλεμο. Η κυρία Μπίβερ, ωστόσ,ο θυμάται έντονα την ζήλεια της για τα φρούτα που έτρωγαν οι Αυστραλοί!

«Δεν είχαμε δει πορτοκάλι ή μπανάνα για πάρα πολλά χρόνια και ζηλεύαμε πολύ βλέποντας τα καλούδια που είχαν φέρει μαζί τους . Είχαν φρούτα, κονσέρβες με κρέας άλλα καλά» λέει σήμερα η γηραιά κυρία που τότε ανέπνεε μόνο την μυρωδιά των καμένων χωραφιών κοντά στο Ολυμπιακό Στάδιο, αφού πριν την τελετή έναρξης των Αγώνων από τον Γεώργιο τον IV, επιχειρήθηκε… καλλωπισμός δια της καύσης των ερειπίων.

.

Keywords
Τυχαία Θέματα