Εικόνα που σε μελαγχολεί

Σέβομαι και βιώνω εξ αποστάσεως τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην ΑΕΚ. Αλλά δεν μπορώ εξαιτίας αυτών των ζητημάτων, να δικαιολογώ τα πάντα. Και κυρίως, να καλώ σε…πανηγυρισμούς επειδή επιτεύχθηκε η συμμετοχή στα πλέι οφ, έπειτα από μια εντός έδρας ισοπαλία με τον Ατρόμητο…

Καταγράφοντας τις αντιδράσεις των μελών της «κιτρινόμαυρης» οικογένειας έπειτα από την…σούπα και τα «κουλούρια» στο ΟΑΚΑ,

έπιασα τον εαυτό μου να μελαγχολεί. Όχι για τα μεγαλεία του παρελθόντος, που οποιοσδήποτε με σώας τας φρένας αντιλαμβάνεται πως απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός (περίπου όσα δημιούργησαν οι αμέτοχοι ως οφειλές στην εφορία). Αλλά κυρίως επειδή δεν διακρίνω την σπίθα και την φιλοδοξία για την αλλαγή.

Όταν η ΑΕΚ αγωνίζεται στο γήπεδο της με τον Ατρόμητο, δεν μπορεί να αποχωρεί από το γήπεδο με ψηλά το κεφάλι έχοντας μείνει στην ισοπαλία. Τελεία και παύλα. Οποιος δεν αντιλαμβάνεται, πως ακόμα κι αν παίζει στην ΑΕΚ ο…φουφουτόπουλος πρέπει να κερδίζει τέτοια ματς, προφανώς δεν έχει καταλάβει σε ποια ομάδα βρίσκεται. Ποιες είναι οι απαιτήσεις και ποιες οι προοπτικές που πρέπει να έχει αυτός ο σύλλογος.

Ακουσα με ενδιαφέρον τις αναλύσεις για τη συμμετοχή νεαρών παικτών, τις αναφορές στα πολλά οικονομικά ζητήματα, τις ευχές και τις ελπίδες για έξοδο από την κρίση. Ναι, αλλά βοηθήστε και εσείς. Παρουσιάστε εικόνα βελτίωσης, δώστε αισιοδοξία με τις εμφανίσεις σας. Πείστε τον κόσμο πως μπορεί να σας εμπιστευθεί. Όπως κάνατε στα τέλη του περασμένου χρόνου, δημιουργώντας ένα μικρό σερί και προσφέροντας χαμόγελα.

Το μεγάλο ζήτημα για την ΑΕΚ θα είναι να παγιωθεί γι’ αυτήν αντίληψη μιζέριας και απαξίωσης. Να ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξαν τα χρόνια της δεκαετίας του ΄90 ομάδες από την βόρεια Ελλάδα (ΠΑΟΚ, Αρης, Ηρακλής), που σταδιακά έπαψαν να αποτελούν ανταγωνιστές για τους τίτλους. Και έδιναν την πεποίθηση πριν τα ματς με αυτούς, πως εύκολα ή δύσκολα, η νίκη θα ερχόταν.

Εξαιρέσεις σε αυτή την εικόνα μελαγχολίας, οι Μανωλάς και Κλωναρίδης. Ό,τι πιο ζωντανό, δυναμικό, ελπιδοφόρο έχει να επιδείξει η ΑΕΚ. Για τον πρώτο και τη συμπεριφορά ανεύθυνων και κομπλεξικών εναντίον του, έχουμε αναλύσει πολλές φορές. Ας υπάρξει περισσότερη σύνεση σε ό,τι αφορά τον Κλωναρίδη και να μην υπάρξουν εμμονές και κολλήματα που θα συνδέονται με τον Τσάρτα που τον εκπροσωπεί.

Υ.Γ.: Οι εικόνες έντασης και διχασμού στο ΟΑΚΑ σαφέστατα και προβληματίζουν. Κυρίως, επειδή επιβεβαιώνουν πως επειδή είναι νωπές οι μνήμες από την εποχή Νικολαϊδη, κάποιες πληγές που άνοιξαν τότε δεν έχουν επουλωθεί. Και επειδή θα πρέπει να υπάρχει ομόνοια και ενότητα για να ακουστούν οι πικρές αλήθειες που χρειάζεται σε λίγες ημέρες, όλα πρέπει να προσμετρηθούν πριν τις τελικές κινήσεις.

Keywords
Τυχαία Θέματα