Φερέιρα ή Δώνης;

00:27 25/5/2012 - Πηγή: OnSports

Το ερώτημα έχει αρχίσει να ακούγεται ολοένα και περισσότερο. Αν και νομίζουμε πως είναι άσκοπο. Διότι πολύ απλά, δεν υπάρχει ούτε σύγκριση, ούτε… θέμα. Πρώτα απ’ όλα, να δούμε αν ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει να εξασφαλίσει την άδεια συμμετοχής στα Ευρωπαϊκά κύπελλα. Γιατί αν δεν τα καταφέρει, τότε το δίλλημα θα είναι Σαμαράς ή Ρότσα.

Αν λοιπόν εξασφαλιστεί η άδεια, τότε ο Φερέιρα

θα πει ναι σε πρόταση παραμονής ακόμη και με λιγότερα χρήματα. Με τα τωρινά δεδομένα, δεν υπάρχει θέμα στην διοίκηση. Όλοι ψηφίζουν τον Πορτογάλο. Ή για την ακρίβεια, σχεδόν όλοι. Επειδή υπάρχουν κάποιες φωνές που θα ήθελαν να υπάρξει αλλαγή. Στη λογική ότι ο Δώνης είναι παιδί του Παναθηναϊκού, ο Δώνης έχει δείξει καλά δείγματα γραφής στις ομάδες που έχει εργαστεί (με εξαίρεση το μικρό διάστημα στην ΑΕΚ) και συν τοις άλλοις είναι καλός στο να δουλεύει με νεαρά παιδιά και Έλληνες. Οκ, δεκτά όλα αυτά. Όμως, ποιος λέει πως όλα αυτά δεν τα κάνει και ο Φερέιρα; Ο Οποίος συν τοις άλλοις, έχει σαφώς μεγαλύτερο ειδικό βάρος για να κάθεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Λόγω εμπειρίας, προϋπηρεσίας, αλλά και γνώσεων, καθώς έχει αποδείξει τόσο σε επίπεδο σχέσεων στα αποδυτήρια, όσο και σε θέματα τακτικής και κοουτσαρίσματος, πως τα πάει καλά. Σαφώς δεν είναι τέλειος, όμως περνάει τις… εξετάσεις.

Και μέσα σε όλα, ποιος ο λόγος να πηγαίνεις μόνος σου σε μια λογική αλλαγής προπονητή, τη στιγμή που έχεις έναν άνθρωπο ο οποίος γνωρίζει άριστα την ομάδα, το υλικό της, αλλά και το τι έρχεται από πίσω (ακαδημίες δηλαδή). Βέβαια, δεν ξεχνάμε και την επιτυχία του στο να στήνει ομάδες έχοντας το μικρότερο δυνατό μπάτζετ. Αλήθεια ρε παιδιά, με τα χρήματα που είχε στη διάθεσή του, θα μπορούσε άλλος προπονητής να κάνει καλύτερες επιλογές στις μεταγραφές; Θα έφερνε καλύτερο χαφ-εργαλείο από τον Ζέκα; Θα έφερνε καλύτερο δεξί εξτρέμ από τον Κουίνσι; Ακόμη και στην επίθεση, όπου οι περιπτώσεις των Τοτσέ και Ρούντολφ δεν είναι για να… πετάς την σκούφια σου, ας θυμηθούμε ποιους ήθελε ως πρώτες επιλογές. Αντί του Τοτσέ είχε ζητήσει τον Νούνο Γκόμεζ που κρίθηκε μεγάλος σε ηλικία, ενώ αντί του Ρούντολφ ήθελε τον Ούγκο Βιέιρα, τον οποίο… γλυκοκοίταζε ο Ολυμπιακός, αλλά τελικά κατέληξε στην Μπενφίκα. Για να μην θυμηθούμε και την υπόθεση του Αντρέ Κάστρο, που αν υπήρχε στα χαφ του «τριφυλλιού» τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Όποιος τον παρακολούθησε στην Ισπανία με τα χρώματα της Χιχόν, καταλαβαίνει τι εννοούμε.

Κοινώς, όλες οι επιλογές του ήταν μία προς μία. Ε, όταν λοιπόν έχεις έναν προπονητή που βοηθά να υπάρχει άριστο κλίμα στα αποδυτήρια, οι παίκτες τον γουστάρουν, είναι καλός στην τακτική και το κοουτσάρισμα και συγχρόνως βγάζει… λαγούς απ’ το καπέλο στις μεταγραφές, έστω κι αν το μπάτζετ είναι ελάχιστο, ποιος ο λόγος να το συζητάμε ρε παιδιά; Καλός χρυσός ο Δώνης, αλλά μόνο ως εναλλακτική αν κάτι στραβώσει με τον Πορτογάλο, που ξαναλέμε ότι δεν θα στραβώσει αν ο Παναθηναϊκός πάρει την άδεια συμμετοχής στην Ευρώπη. Αφήστε που ο Δώνης η λογική λέει πως θα καταλήξει σε άλλο σύλλ