Για τη μάχη του Μπερναμπέου

09:32 25/4/2012 - Πηγή: OnSports

Η υπόσχεση έλεγε πως ό,τι κι αν γίνει στο Καμπ Νου δεν θα μιλήσουμε για το Μπάρτσα-Τσέλσι, αλλά θα κοιτάξουμε πάλι προς το μέλλον και το Ρεάλ-Μπάγερν. Αλλά με τι διάθεση να ξεκινήσεις μια νέα κουβέντα, όταν βλέπεις το χορτάρι να διαλύει κάθε λογική;

Όλα για τον Μουρίνιο;

Μιλούσαμε για την επιστροφή του Πικέ, ο Βαλντές τον έστειλε χωρίς λόγο στο νοσοκομείο. Κάναμε λόγο για την επιστροφή στην διάταξη τεσσάρων αμυντικών, ο Πεπ έπαιξε πάλι με τρεις. Συζητούσαμε

για το πως θα αντιδράσει η Τσέλσι όταν το σκορ θα την αποκλείει, ο Ραμίρες σκόραρε αμέσως μετά το 2-0 και τους έδωσε το δικαίωμα να αμυνθούν και στην επανάληψη. Μιλούσαμε για την σπατάλη ευκαιριών που “δεν μπορεί” να συνεχιστεί από πλευράς Μπαρτσελόνα, κι είδαμε τον Μέσι να σουτάρει στο δοκάρι, να χάνει τετ-α-τετ και να χάνει ακόμα και πέναλτι. Βλέπαμε νίκη-πρόκριση της Μπάρτσα και τελικώς ούτε πέρασαν, ούτε νίκησαν, παρότι η Τσέλσι έχασε και τους δύο στόπερ της. “Football, bloody hell”, που είχε πει κι ένα βράδυ ο Φέργκιουσον, ω τι σύμπτωση, μετά από έναν αγώνα στην Βαρκελώνη.

Η μπάλα έφτιαξε το σενάριο όπως ήθελε εκείνη και μ’αυτό στο μυαλό είναι κομμάτι δύσκολο να πάμε να κάνουμε μια παρόμοια κουβέντα για το αποψινό ζευγάρι. Ειδικά όταν μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο η μεταφυσική αίσθηση πως “όλα γίνονται για τον Μουρίνιο”. Πήρε το πρωτάθλημα, νίκησε στο Καμπ Νου, είδε την Μπάρτσα να αποκλείεται μέσα από απίθανα γεγονότα και σενάριο-καρμπόν με τη δική του πρόκριση πριν δυο χρόνια με την Ίντερ και πλέον βλέπει ορθάνοιχτο τον δρόμο για την Ιστορία: Τρίτη κατάκτηση του Champions League, με τρεις διαφορετικές ομάδες, κόντρα στην μοναδική ομάδα που δεν κατάφερε να οδηγήσει σε τελικό. Μύθος.

Αν είναι “έτσι”, τσάμπα μιλάμε. Ο,τι κι αν γίνει στο Μπερναμπέου, η Ρεάλ με κάποιον τρόπο θα πάρει απόψε το δεύτερο εισιτήριο, θα σηκώσει τη δέκατη κούπα στον ουρανό του Μονάχου τον Μάιο κι ο Μουρίνιο θα ανέλθει σε δυσθεώρητα ύψη. Παρόλα αυτά, ας δούμε κάποια πράγματα για τον ημιτελικό, αφήνοντας στην άκρη την γενική αίσθηση που δικαιολογημένα έχει δημιουργηθεί.

Κούραση και Αλόνσο

Στο μυαλό των περισσότερων η Ρεάλ παραμένει ξεκάθαρο φαβορί, ακόμα και μετά το 2-1 του Αλιάνζ Αρίνα. Κυρίαρχος λόγος είναι η εικόνα της κατά τη διάρκεια της σεζόν και τα όργια του Ρονάλντο, σε συνδυασμό με την άμυνα της Μπάγερν που δεν εμπνέει ποτέ την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Όμως, η συνολική απόδοση της Ρεάλ δεν είναι στα ίδια, πολύ υψηλά επίπεδα που ήταν στην αρχή της σεζόν.

Στο Μονάχο οι Μαδριλένοι έβγαλαν μια κάποια κούραση στο χορτάρι, ειδικά προς το τέλος, ενώ μπορεί η νίκη στο Καμπ Νου να ήταν τεράστια, αλλά η απόδοση της Ρεάλ ήταν σαφώς κατώτερη, λιγότερη ενεργητική απ’αυτές σε άλλα Κλάσικο. Η αίσθηση για την κούρασή της γίνεται πιο χειροπιαστή αν εστιάσουμε στον Αλόνσο, την καρδιά της ομάδας, έναν από τους παίκτες που ο Μουρίνιο έχει χαρακτηρίσει “αδιάφθορους” όσον αφορά το πόσο σημαντικοί είναι, μαζί με τους Κασίγιας-Ρονάλντο.

Όλες οι ομάδες γνωρίζουν την κομβική σημασί