Η αδυναμία προσαρμογής των ελληνικών ομάδων

11:36 9/8/2011 - Πηγή: OnSports

Ρίχνοντας μια ματιά στο πώς κινείται μέχρι στιγμής μεταγραφικά το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε ένα πράγμα καταλήγεις. Στο ότι κανείς δεν έχει την ικανότητα να αντιληφθεί σε ποιες συνθήκες θα κινηθεί (ΚΑΙ) το ποδόσφαιρο από δω και πέρα σ’ αυτή τη χώρα, αλλά και την δυνατότητα να αξιοποιήσει την αναγκαστική αλλαγή στην συμπεριφορά και στις επιλογές του.Για να γίνω πιο σαφής. Μια πρόχειρη σούμα στις μεταγραφικές κινήσεις όλων των ομάδων και ειδικά των πρωτοκλασάτων της σούπερ Λίγκα (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ,

ΠΑΟΚ, Αρης κ.λ.π.) λέει με πολύ απλά λόγια το εξής: Αυτό που έγινε απλά σε σχέση με το παρελθόν, δεν είναι ούτε η αλλαγή νοοτροπίας, ούτε η αλλαγή κατεύθυνσης, ούτε ο επαναπροσδιορισμός στόχων και προοπτικής στις νέες οικονομικές και όχι μόνο συνθήκες. Αντίθετα όλα αυτά παρέμειναν ίδια και απαράλλακτα. Το μόνο που έγινε, ήταν μια προσαρμογή (αλλού μικρότερη και αλλού μεγαλύτερη) σε πιο χαμηλά οικονομικά στάνταρ.Πρακτικά δηλαδή, οι ομάδες κινήθηκαν στα ίδια μέρη, με την ίδια λογική, στις ίδιες αγορές, με τους ίδιους τρόπους, απλά είχαν λιγότερα λεφτά να διαθέσουν.Τι σημαίνει επί της ουσίας αυτό;Το ότι οι ελληνικές ομάδες στο σύνολό τους, δεν διαθέτουν την ικανότητα, να κινηθούν αυτόνομα στις μεταγραφικές τους αναζητήσεις και το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να ενημερώνουν τους μάνατζερς και τις… αγορές, πόσα λεφτά διαθέτουν.Αποτέλεσμα; Οι αγορές που έγιναν είναι και πάλι από το εξωτερικό, αλλά σε πιο χαμηλά οικονομικά και αγωνιστικά στάνταρ. Κι αυτό γιατί οι ελληνικές ομάδες έχουν μάθει να κινούνται στις αναζητήσεις τους, μόνο με τους μάνατζερς. Καμιά ομάδα δεν διαθέτει δικό της ποδοσφαιρικό χάρτη, που να τον ενεργοποιεί ανάλογα με τα δεδομένα. Και παρ’ ότι όλες έχουν σχετική θέση και συγκεκριμένα πρόσωπα σ’ αυτή τη θέση, καμιά τους δεν κινείται με το πρότυπο του τεχνικού διευθυντή-γνώστη, που οργανώνει και κατευθύνει αυτή την αναζήτηση.Έλεγαν πολλοί, πως τώρα με την κρίση που θα χτυπήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, ίσως να είναι και η ευκαιρία να στραφούν στην ελληνική αγορά οι ομάδες μας, ή ακόμα καλύτερα και στην δικής τους παραγωγή -επιτέλους- ποδοσφαιριστών. Μάταιες ελπίδες. Μάταιες, γιατί πρώτον δεν το έχουν δουλέψει ποτέ αυτό το πράγμα και δεν έχουν και την δυνατότητα ή την λογική να το κάνουν. Δεύτερον και το σημαντικότερον, γιατί η «ερωτική» σχέση ομάδων-μάνατζερς-μεταγραφών, που έχει αναπτυχθεί παρασιτικά τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι τόσο ισχυρή, που έχει εγκλωβίσει και στην αντίστοιχη λειτουργία τις ομάδες.Και νάστε σίγουροι, πως για όλο το κύκλωμα που ζει από τις αγοραπωλησίες ποδοσφαιριστών, είναι πολύ πιο προσοδοφόρο το να κάνεις την μεταγραφή μιας μετριότητας από την Ισπανία, το Βέλγιο, την Πολωνία, την Λατινική Αμερική και οπουδήποτε αλλού, από το να κάνεις ένα μήνα την γύρα σε όλες τις ποδοσφαιρομάνες της Ελλάδας και να βρεις καμιά δεκαριά παιδιά που έχουν προοπτικές να παίξουν επαγγελματικό ποδόσφαιρο.Κι είναι επίσης πολύ πιο προσοδοφόρο να κάνεις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών, από το να έχεις διαχρονικά