Η ΑΕΚ των θαυμάτων

17:57 4/12/2011 - Πηγή: OnSports

«Πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα τους τρελάνουμε…». Πόσα χρόνια είχε να ακουστεί αυτό το σύνθημα σε εξέδρες φίλων της ΑΕΚ; Πολλά. Αλλά η ομάδα του Τσίτα και του Σιαλμά, του Αργυρίου και του – κόφτη – Γεωργέα, μα πάνω απ’ όλα η ομάδα του Κωστένογλου το έκανε. Παρά τα χίλια προβλήματα πέρασε και την Κέρκυρα και κάνει τον κόσμο να ονειρεύεται ξανά…

Υπάρχουν στιγμές και εικόνες που σε πείθουν περισσότερα και από χίλιες λέξεις. Έτσι συνέβη και στο ΟΑΚΑ. Η ΑΕΚ

των ατέλειωτων προβλημάτων, των επενδυτών αγνώστου ταυτότητας, των απλήρωτων ποδοσφαιριστών και των τεράστιων αγωνιστικών προβλημάτων, καταφέρνει να κάνει ακόμα μια νίκη. Την τέταρτη στη σειρά, που την έφερε ξανά στη κορυφή της βαθμολογίας. Αλλά αυτό δεν μετρά τόσο πολύ, όσο η εικόνα υγείας που βγάζει αυτή η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Εκεί που δείχνει πραγματικά εντυπωσιακή και πείθει με τις εμφανίσεις της.

Κόντρα σε έναν σπουδαίο τερματοφύλακα, με κόντρα διαιτησία που άφησε τον αντίπαλο με 11 παίκτες στο δολοφονικό χτύπημα του Γκουστάβο και δεν έδωσε το πεντακάθαρο πέναλτι του Οσμάν, χάνοντας ακόμα δύο παίκτες (Λεονάρντο και Δέλλα) κατά τη διάρκεια του ματς. Κι όμως. Ενώ πολλοί θα περίμεναν πως η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να φτάσει στη νίκη, η εικόνα της έπειθε για το ακριβώς αντίθετο. Πως ήταν θέμα χρόνου να γίνει το γκολ και να βρεθεί τρόπος για να ανοίξει η άμυνα της Κέρκυρας.

Ήταν ο θρίαμβος των δευτεραγωνιστών. Των παικτών που μέχρι χθες, δεν είχαν ή δεν περίμεναν από αυτούς να είναι εκείνοι που θα κάνουν τη διαφορά. Ο Χοσέ Κάρλος, ο Μπέλεκ, ο Σιαλμάς, ο Τσίτας και ο Γκερέιρο. Μια ομάδα που έδινε και θέαμα πέρα από ουσία, καταφέρνοντας να ενθουσιάσει τον κόσμο. Μια ομάδα που δείχνει πως όσα προβλήματα κι αν της βάζουν στον δρόμο της, θα βρει τρόπο να αντεπεξέλθει και να κάνει τη διαφορά. Γιατί – όπως έδειξε και ο Μπέλεκ – φορά τη φανέλα της και αυτό την κάνει δυνατή.

Ο δρόμος είναι δύσκολος. Γιάννινα μπροστά και μετά το ταξίδι στην Αυστρία και η επίσκεψη στο Περιστέρι. Δεν αλλάζει ο στόχος. Όσοι μείνουν θα παλεύουν ως το τέλος για τον στόχο τους. Όσο κι αν αργεί ο επενδυτής, όσο κι αν δεν υπάρχει κανείς που να βάζει λίγα λεφτά, αυτή η ομάδα, υπό τις οδηγίες ενός δικού της παιδιού και εξαιρετικού προπονητή καταφέρνει να δίνει χαρά στον κόσμο της.

Υ.Γ.: Μια τρύπα στο νερό οι πολυαναμενόμενες εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό. Αγνώστου ταυτότητας επενδυτές, ανενεργοί μέτοχοι που παρακολουθούν άβουλοι τις εξελίξεις, διοίκηση που συνεχίζει (άγνωστο για ποιο λόγο) να βρίσκεται εκεί. Το ερώτημα δεν είναι τι μπορεί να προκύψει, αλλά πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η φαρσοκωμωδία. Όπως φαίνεται, λίγο.