Η πικρή δικαίωση των «συνομωσιολόγων»…

12:31 7/12/2011 - Πηγή: OnSports

Ναι, είχε ΔΣ, είχε και Arboris (ενδεχομένως) είχε και… Τζάμπιο Λιγκ (όχι Τσάμπιονς Λιγκ, φυσικά) κι απ’ όλα είχε "η χθεσινή μέρα"...

Είχε όμως και μια είδηση που πέρασε στο «ντούκου» μάλλον… λόγω Τσάμπιονς Λιγκ –αλλά και επειδή η ίδια, επιτυχημένη δυστυχώς, επιχείρηση αποχαύνωσης και αποπροσανατολισμού των Ελλήνων, δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αλλά όλο τον δυτικό κόσμο.

Αλλιώς, δεν εξηγείται ότι μέσα σε μια εικοσαριά χρόνια δηλώσεις όπως αυτές ενός 34χρονου (παίζει το ρόλο του κι αυτό) χρηματιστή, του

διάσημου στο χώρο του Αλέσιο Ρασπάνι στο BBC δεν οδήγησαν σε άμεσο… λυντσάρισμά του και –το λιγότερο- κάψιμο των γραφείων της Goldman Sachs (ή… Sucks, όπως την αποκαλεί ο αμερικανικός λαός) απανταχού του πλανήτη.

Με περισσή ειλικρίνεια (που όμως μάλλον θύμισε αλαζονική ωμότητα), ο περί ου μαγκίτης κι αλανιάρης βγήκε στο BBC και είπε στα ίσα, ό,τι, όσοι έχουν τολμήσει να ψελλίσουν εδώ και κάποια χρόνια, έχει αρκέσει για να τους αποκαλέσουν πάραυτα από «γραφικούς συνωμοσιολόγους» έως «ύποπτα παπαγαλάκια», έως ό,τι άλλο βάζει ο νους του ανθρώπου.

Τι είπε; Απλά πράγματα: «Το ονειρευόμουν εδώ και τρία χρόνια», είπε. «Σας εξομολογούμαι ότι κάθε βράδυ ονειρευόμουν μια ακόμη ύφεση. Είμαι έμπορος. Όταν βρίσκω ευκαιρία να βγάλω λεφτά, την εκμεταλλεύομαι. Οι περισσότεροι χρηματιστές δεν ενδιαφέρονται καν για το αν (οι ηγέτες της ευρωζώνης) θα φτιάξουν την οικονομία και την κατάσταση. Το ευρώ δεν ενδιαφέρει τις αγορές».

Και μετά, μάλλον του… ξέφυγε κι αυτό: « Δεν είναι στιγμή για να περιμένεις από την (σ.σ.: όποια) κυβέρνηση να δώσει λύση. Οι κυβερνήσεις δεν ελέγχουν τον κόσμο. Η Goldman Sachs ελέγχει τον κόσμο. Δε νοιάζεται για τα πακέτα διάσωσης, όπως δεν νοιάζονται και τα μεγάλα κεφάλαια», είπε ο μίστερ Ρασπάνι. Στο BBC, έτσι; Όχι σε κάνα… φόρουμ πίσω από κλειστές πόρτες. Σ’ ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του πλανήτη, για να το χωνέψουν όλοι!

Πριν από μερικά χρόνια, θυμάμαι, ότι ως παλαιότατος αναγνώστης, μεταξύ άλλων και του περιοδικού «Τρίτο Μάτι», εξεπλάγην που τα mainstream media ασχολήθηκαν –έστω επιδερμικά- με το τι σκατά μπορεί να είναι πραγματικά η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, με το τι είδους εξουσία μπορεί, κληρονομικώ δικαίω να παρέχει στα μέλη της η αδελφότητα του Γιέιλ Skull and Bones, με το τι ρόλο βαράνε η Trilateral Commission του ιδρύματος Ροκφέλερ και διάφορα άλλα τέτοιου είδους ευαγή ιδρύματα.

Σήμερα, κυρίως χάρη στη (δυστυχώς και λίγο χαοτική) δύναμη του διαδικτύου, τα ονόματα και οι πιθανές λειτουργίες, μέθοδοι και επιδιώξεις αυτών των πιο πάνω (και πολλών άλλων ακόμη) ελίτ και μυστικών κοινοτήτων είναι γνωστά σε πολλούς ανθρώπους. Αλλά και τα mainstream media αποδείχθηκε ότι… γι’ αυτό είχαν ασχοληθεί με το θέμα: για να το απαξιώσουν, επί της ουσίας! Δια της υιοθέτησής του ως «πιθανόν αληθινού», την ίδια περίπου εποχή που ουδείς με σώας τας φρένας του πίστευε πλέον στα σοβαρά ότι «αλήθεια» και «ΜΜΕ» μπορούν να συνυπάρχουν στην ίδια πρόταση…

Πέτυχαν. Είπαμε: βγαίνει πλέον ένας μάγκας και