Καλώς τα παιδιά, καλώς τα...

23:56 25/1/2012 - Πηγή: OnSports

Η επιστροφή του Παναθηναϊκού στις... τριάρες και τις επιβλητικές εμφανίσεις συνέπεσαν με το +5 στο πρωτάθλημα, αλλά το κυριότερο όλων κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ότι αυτό που όλοι μας... υποψιαζόμασταν, ότι δηλαδή η ομάδα είναι σε φάση ανάκτηση της φόρμας της, έρχεται πάνω στην πιο καθοριστική καμπή του πρωταθλήματος.

Το "τριφύλλι" δεν... έκρυψε βεβαίως τη μπάλα, ωστόσο, κατέστη σαφές ότι αγώνα με τον αγώνα παρουσιάζει μεγαλύτερη αγωνιστική βελτίωση σε όλους τους τομείς, διατηρώντας τα

θετικά των πρόσφατων αναμετρήσεων και προσθέτοντας πράγματα που είχαμε δει στον Παναθηναϊκό της "απόλαυσης", στο διάστημα που έκρυβε δηλαδή το "τόπι".

Στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Λεβαδειακό τα στάνταρ απόδοσης της ομάδας ήταν υψηλά, κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι στον άξονα ο Σιμάο με τον Βιτόλο "κατάπιναν" χιλιόμετρα και αντιπάλους για πλάκα και ταυτόχρονα ήταν προσεκτικοί στις μεταβιβάσεις τους και γρήγοροι στις σκέψεις τους, ο Μαρίνος έκανε πλάκα από τη δεξιά πλευρά και είχε άριστη συνεργασία με τον Ζέκα, ενώ ο Λέτο με τον Κουίνσι ήταν για πρώτη φορά μετά από καιρό σε πολύ καλό "μομέντουμ".

Ιδίως ο Αργεντινός, παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να σκοράρει, είχε συμμετοχή σε όλα τα γκολ της ομάδας και ταυτόχρονα μπόρεσε να δημιουργήσει κινδύνους τόσο στα άκρα (δεξιά ή αριστερά, καθώς χρησιμοποιήθηκε και στις δύο πτέρυγες στη διάρκεια του αγώνα) όσο και στον άξονα. Ο Κουίνσι επίσης ανέβασε τη διάρκεια των ξεσπασμάτων του συγκριτικά με τα προηγούμενα ματς, ενώ μην ξεχνάμε ότι στο κέντρο της άμυνας τόσο ο Σαριέγκι (παρά τη γκέλα του στο 92' στην ντρίμπλα του Σουμπίνιο) όσο και ο Κατσουράνης έδεσαν αρμονικά και αποτέλεσαν εγγύηση.

Ιδιαίτερη μνεία, ωστόσο, πρέπει για μία ακόμη φορά να γίνει στον Καρνέζη. Ηταν ΑΨΟΓΟΣ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ψύχραιμος στις μεταβιβάσεις του όταν του γυρνούσαν τη μπάλα, με σωστές τοποθετήσεις σε όλες τις συνθήκες (ψηλή, χαμηλή σέντρα, κόρνερ, μακρινά σουτ) και επιπλέον έβγαλε δύο τετ α τετ το ένα εκ των οποίων, του Βασιλείου στο 15' με το ματς στο 0-0, άκρως πολύτιμο. Κράτησε πάλι το μηδέν, όπως κάνει σε όλα τα ματς που έχει αγωνιστεί και προσφέρει σιγουριά σε όλη την ομάδα. Το σημαντικότερο δηλαδή που μπορεί να κάνει ένας τερματοφύλακας...

Αφησα για το τέλος τον Τοτσέ. Οχι τυχαία. Γνωρίζεται ότι... κόντρα στο ρεύμα και τον εαυτό μου που είχα ξενερώσει στην προοπτική της μεταγραφής του, εκτιμούσα ότι είναι σαφώς καλύτερος του Πετρόπουλου και παίκτης που επιβάλλεται να έχει μία ομάδα στο ρόστερ της σε ένα "μαραθώνιο" πρωταθλήματος. Κλάση δεν είναι φυσικά ο Ισπανός, αλλά έχει την αίσθηση του γκολ είναι πάντα στις θέσεις που πρέπει να είναι ένας στράικερ. Οτι χάνει γκολ και μάλιστα εύκολα δεν μου λέει κάτι, διότι όλοι οι επιθετικοί χάνουν γκολ. Οτι είναι στις φάσεις μου λέει περισσότερα. Επαναλαμβάνω δεν είναι κλάση, αλλά μπορεί να βοηθήσει και το απέδειξε (μετά το Αγρίνιο και) στο ματς με τον Λεβαδειακό. Και είναι σημαντικό που οι αποδοκιμασίες που άκουσε με τη Δόξα έγιναν χειροκρότ