Κάποιοι θα κάνουν την αρχή…

Το φάγαμε και το πρώτο κομμάτι του Ιουλίου και ακόμη δεν μπορεί να πει κανείς πως το μπάσκετ έχει βρει τις ανάσες του. Και δε μιλάμε για τον Παναθηναϊκό αλλά γενικότερα για το άθλημα στην Ελλάδα. Με «ραδιενεργό τοπίο»  μοιάζει περισσότερο παρά με το σπορ που έχει χαρίσει τις μεγαλύτερες χαρές στον ελληνικό αθλητισμό. Φυσικά αυτό ίσως και να αποτελέσει το τελευταίο καμπανάκι για τους ιθύνοντες, ώστε να παλέψουν για την πραγματική εξέλιξη του σε
όλα τα επίπεδα και όχι να περιμένουν να  βγουν στις φωτογραφίες. Βασιζόμενοι ως συνήθως στην τρέλα μιας οικογένειας που το χρηματοδοτεί εδώ και δεκαετίες, ή μιας που ήρθε πολύ αργότερα και δε φαίνεται να θέλει να μείνει για πολύ.Πηγαίνοντας αποκλειστικά στο κομμάτι του Παναθηναϊκού, η αίσθηση μου είναι πως θα έχουμε άμεσα εξελίξεις. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και θα πρέπει όλοι να τη δεχτούμε και να εναρμονιστούμε με αυτήν. Το φετινό μοιάζει εξάλλου με στοίχημα επιβίωσης, παρά …αστεριού. Ασχέτως εάν με τον Ομπράντοβιτς στο τιμόνι, όλα είναι πιθανά.Δεδομένα, λοιπόν, θεωρώ πως θα υπάρχουν και εκ νέου απώλειες μετά από αυτή του Αντώνη Φώτση. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι ουδείς μπορεί να απαιτήσει από κανέναν να …κατέβει από τα σύννεφα και να αντιληφθεί  πως πλέον οι αλλαγές δεν είναι μονάχα οικονομικές, αλλά είναι περισσότερο κοινωνικές. Ειδικότερα δε, αν δεν ζει και δεν αφουγκράζεται τον …θόρυβο αυτής της χώρας. Από αυτό εξαιρώ τον Μπατίστ που καλό θα είναι να τον φωνάζουμε Μιχάλη.Είναι λογικό να μην είναι αρεστός ο νέος χάρτης, ωστόσο είναι μονόδρομος. Μετά από αυτή τη σκληρή διαδικασία του καλοκαιριού η μπίλια θα καθίσει σε πιο λογικά πλαίσια και θα κάνει το μπάσκετ βιώσιμο. Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει με ένα άκρως ανταγωνιστικό σύνολο, έχοντας όμως ακολουθήσει ένα μονοπάτι σύνεσης και αντιλαμβανόμενος το τι γίνεται στην Ελλάδα. Για την αμεσότητα των εξελίξεων θα παίξει καθοριστικό ρόλο το πότε θα γίνει η αρχή. Κανείς δεν λέει εύκολα στον μεγαλύτερο σύλλογο της Ευρώπης «δεν μ΄ αρέσει», εξού και ο λόγος που στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι αθλητές μιλούν με μεγάλη κατανόηση για τα νέα δεδομένα. Από την άλλη υπάρχουν και οι τύποι που κοιτάζουν το πρόβλημα στα μάτια. Σε αυτούς τοποθετούμε στην κορυφή τον Κώστα Τσαρτσαρή. Τον πιο παλιό εν ενεργεία παίκτη του Παναθηναϊκού που είχε προαναγγείλει από πέρσι τι θα ακολουθούσε, «διαβάζοντας» τον νέο φορολογικό συντελεστή στα συμβόλαια των παικτών. Ένα παλικάρι που δε μασά τα λόγια του και βοηθά στο να μείνει ο παλμός του μπάσκετ ζωντανός στη χώρα του.Κλείνοντας δεν θα κρύψω την προσωπική μου θέση. Θεωρώ φρόνιμο όλοι να ζυγίσουν τα πράγματα και να προσαρμοστούν ρεαλιστικά στις πραγματικές συνθήκες. Είτε θα κρατήσουν όλοι μαζί το άθλημα και φυσικά θα βγουν κερδισμένοι, είτε θα ρίξουν όλοι μαύρη πέτρα στοχεύοντας αποκλειστικά και μόνο στη διεθνή καριέρα. Γιατί πιστέψτε θα έρθει η στιγμή που αν δεν προσέξουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές δεν θα υπάρχει …πόρτα να χτυπήσουν εντός των συνόρων.
Keywords
Τυχαία Θέματα