Λίβανος: «Βαριά η φανέλα της ΜΕΝΤ»

21:32 3/2/2012 - Πηγή: OnSports

Ο πρώην προπονητής της Αναγέννησης Φλόγας, Γιάννης Λίβανος, είναι ο αντικαταστάτης του Γιάννη Χατζούλη στην τεχνική ηγεσία της ΜΕΝΤ.

Ο 30χρονος τεχνικός, που είναι γνώστης της κατηγορίας, μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ για τη συνεργασία του με το συγκρότημα της Τούμπας, το οποίο έχει πολύ βαριά φανέλα. Αναλυτικά τα όσα είπε...

Για τη συνεργασία του με την ομάδα της ΜΕΝΤ: «Μετά την αποχώρησή μου από την Αναγέννηση και με τον τρόπο που αυτή έγινε

ήθελα να βρω την ευκαιρία να είμαι σε μια ομάδα στην ίδια κατηγορία που θα έχει προοπτικές για να κάνω κάτι καινούριο και να καθιερωθώ στη κατηγορία. Η ΜΕΝΤ είναι από τις πιο ιστορικές ομάδες στο χώρο και όπως είναι φυσικό για τη θέση του προπονητή ερίζουν πολλοί. Όταν μου έγινε η πρόταση την αποδέχθηκα με μεγάλη χαρά και τιμή, όμως πριν πω το «ναι» ανέλαβα να διασφαλίσω τους προκατόχους μου και μετά τον εαυτό μου. Έκανα κινήσεις, παρότι δεν είναι αρμοδιότητά μου, για να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα με τους φίλους μου. κύριους Χατζούλη και Μιχαϊλίδη».

Για τους στόχους του με τη ΜΕΝΤ: «Οι προκάτοχοί μου έχουν αφήσει εξαιρετικό έργο και φαίνεται ότι δούλεψαν σκληρά με την ομάδα. Πέρυσι η ΜΕΝΤ διεκδίκησε την άνοδό της, ενώ φέτος προσπαθεί να έχει εύκολη σωτηρία. Θέλω να διατηρήσω τα θετικά στοιχεία που βρήκα από τους προκατόχους μου και να προσθέσω κάποιες δικές μου πινελιές στον επιθετικό τομέα. Στόχος για εμάς παραμένει η σωτηρία και θέλουμε να ξεπεράσουμε τα όποια προβλήματα μπορεί να μας παρουσιαστούν μέσα στη χρονιά».

Για το παιχνίδι με τη Νήαρ Ηστ: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα χρόνο να προετοιμάσω την ομάδα. Ουσιαστικά, πάμε στην Αθήνα με μόλις μία προπόνηση. Δεν σκοπεύω να αλλάξω τίποτα στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Θα πάμε και θα διεκδικήσουμε ό,τι μας αναλογεί. Στη έδρα της Νήαρ Ηστ έπαιξα και με την προηγούμενη ομάδα μου. Πρόκειται για ένα «καυτό» γήπεδο, όμως όπως λέω στους παίκτες μου είμαστε η ΜΕΝΤ και η φανέλα μας είναι πολύ βαριά και δεν μπορούμε σε κανένα παιχνίδι να παραδινόμαστε με ψηλά τα χέρια».