Ο Έκι και ο χαφ που θέλει ο Παναθηναϊκός

20:32 10/7/2012 - Πηγή: OnSports

Ήταν πραγματικά αρκετά ενδιαφέρουσα η κουβέντα που προέκυψε από τα σχόλια στο προηγούμενο άρθρο. Και επιτέλους καθαρά ποδοσφαιρική. Δείγμα ότι στον Παναθηναϊκό, αν αφήσουμε κατά μέρος τις πάσης φύσεως αρρώστιες, μπορούμε να μιλάμε και έτσι.

Ο λόγος λοιπόν περί της ανάγκης ενός δημιουργικού χαφ στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Άλλοι το ονόμασαν δεκάρι, άλλοι οχτάρι, αλλά σημασία δεν έχει αυτό. Σημασία έχει ότι πραγματικά και για κάποιο

περίεργο λόγο, ο Παναθηναϊκός αρνείται πεισματικά εδώ και χρόνια να αποκτήσει ένα παίκτη με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Το ότι του λείπει και σαν άτομο και σαν ρόλο στο τρόπο παιχνιδιού που επιχειρεί να παίξει ο Παναθηναϊκός, ούτε λόγος. Φωνάζει χρόνια αυτή η αδυναμία στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Και ειλικρινά φωνάζει τόσο δυνατά και φανερά, που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ποτέ επί της ουσίας δεν ασχολήθηκε και δεν έριξε τα πολλά λεφτά –όταν τα είχε- ο Παναθηναϊκός για ένα τέτοιο παίκτη στο κέντρο.

Η λογική λέει, πως κατά καιρούς έψαξε αλλά δεν τον βρήκε. Όμως για μένα εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Το ότι δηλαδή έχω την αίσθηση, ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς παίκτη έψαχνε να βρει. Και είτε περίμενε να του κάτσει ένας τέτοιος στην τύχη μέσα στο όλο ψάξιμο, είτε αποφάσιζε ότι αυτό τον ρόλο θα τον παίζει κατά καιρούς κάποιος άλλος (Ζιλμπέρτο, Κατσουράνης, Νίνης, Χριστοδουλόπουλος, Καραγκούνης) που ναι μεν μπορεί να είχε όποια ποιότητα είχε, αλλά δεν είχε τα χαρακτηριστικά που ήθελε αυτή θέση.

Έχω την εντύπωση, πως ακριβώς αυτή η έλλειψη, κάπου προσάρμοζε και τα συστήματα που ακολούθησαν οι προπονητές στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Το ότι δηλαδή όλοι σχεδόν, επέλεγαν ένα παιχνίδι που ποτέ δεν ξεκινούσε από το κέντρο και κάθετα, αλλά ή στηριζόταν κατά κύριο λόγο σε κίνηση από τα πλάγια, ή βασιζόταν στις αντεπιθέσεις, ή εξαντλούνταν σε ένα αδιέξοδο δήθεν πάσινγκ-γκέιμ αλλά παράλληλα στο γήπεδο, πίσω και ακίνδυνο συνήθως..

Ο τελευταίος ποδοσφαιριστής που είχε τέτοια χαρακτηριστικά στον Παναθηναϊκό ήταν πραγματικά ο Έκι. Και ίσως σε ένα βαθμό και ο Ίβανσιτς, αλλά αυτόν ο Παναθηναϊκός ποτέ επί της ουσίας δεν τον είδε σαν κεντρικό χαφ αλλά σαν αριστερό.

Υπήρχε επίσης και η περίπτωση Σανμαρτεάν. Η οποία προφανώς και ήταν απίστευτα ιδανική. Αλλά με μια λεπτομέρεια. Να είχε ο Σανμαρτεάν γερά πόδια και καλή υγεία. Που βέβαια εδώ που τα λέμε, αν ο Σανμαρτεάν τα είχε και αυτά, στην Ελλάδα θα ερχόταν μόνο για να… αγοράσει κάποιο νησί να περνάει τις διακοπές του, καθώς για τέτοια κλάση παίκτη μιλάμε. Αλλά είπαμε. Δυστυχώς… χωρίς πόδια.

Για να επιστρέψουμε στη συζήτηση όμως, που απ’ ότι είδα απασχόλησε και την κουβέντα στα προηγούμενα σχόλια.

Ο Έκι ήταν όντως τέτοιος ποδοσφαιριστής. Και στα όσα είπαν οι φίλοι στην κουβέντα τους, η αλήθεια για ένα είναι κάπου στην μέση. Ο Έκι δηλαδή είχε πράγματι σπουδαία τεχνική κατάρτιση. Ήταν ιδανικός στο να οργανώνει το παιχνίδι και να βοηθάει και επιθετικά κοντά και μέσα στην περιοχή. Όπως επίσης θα διαφωνήσω με τον φίλο