Ο «νόμος» του «Βικελίδης»

19:05 9/9/2011 - Πηγή: OnSports

Λίγες ώρες πλέον μας χωρίζουν από το πρώτο επίσημο εντός έδρας παιχνίδι του ΑΡΗ για τη φετινή σεζόν.Η μέρα, που περίμεναν καρτερικά τους τελευταίους μήνες οι οπαδοί των «κιτρίνων», φτάνει. Η στιγμή, που οι κερκίδες θα κατακλυστούν από χιλιάδες ψυχές, οι οποίες όλες μαζί θα ενώσουν την φωνή τους, προκειμένου να σπρώξουν την ομάδα να πετύχει την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα, πλησιάζει.Και να είστε σίγουροι ότι για μια ακόμη φορά η ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί θα είναι μοναδική. Όπως, μόνο, οι οπαδοί του ΑΡΗ ξέρουν να δημιουργούν. Όπως, μόνο, οι οπαδοί του ΑΡΗ ξέρουν να παραδίνουν μαθήματα οπαδικής

συμπεριφοράς και να προστατεύουν την ομάδα από τα βαριά πρόστιμα και τις ποινές που προβλέπονται στο νέο πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ. Σε μια εποχή που το κάθε ευρώ μετράει...Είναι η ώρα του «Κλεάνθης Βικελίδης». Το απόρθητο κάστρο για 43 χρόνια στην Ευρώπη. Στόχος είναι να γίνει φέτος απόρθητο κάστρο και στην Ελλάδα. Το περσινό πάθημα της απώλειας των 22(!) βαθμών στο γήπεδο Χαριλάου θα πρέπει να γίνει μάθημα. Άλλωστε τόσο ο Σάκης Τσιώλης όσο και οι ποδοσφαιριστές του γνωρίζουν πολύ καλά ότι για την επίτευξη των στόχων θα μετρήσει πολύ η αξιοποίηση του παράγοντα έδρα. Και σε καμία περίπτωση δεν δείχνουν διατεθειμένοι με το… καλησπέρα να αρχίζουν να πετάνε βαθμούς στα… σκουπίδια.Η κυριακάτικη αναμέτρηση με τον Ατρόμητο, μια ομάδα που έχει ενισχυθεί σημαντικά κατά την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο και ξεκίνησε με πολλές φιλοδοξίες το πρωτάθλημα, αποτελεί την απαρχή ενός νέου ξεκινήματος.Η αλήθεια είναι ότι το «στείρο» 0-0 στο ματς της πρεμιέρας στα Γιάννενα άφησε μια πικρή γεύση. Οι «κίτρινοι» ήθελαν πολύ να ξεκινήσουν με το «διπλό», αλλά δεν υπολόγισαν αφενός στον Τριτσώνη και αφετέρου στην ατυχία, ενώ –η αλήθεια είναι- ότι σε κάποιες φάσεις έλειπε και το καθαρό μυαλό.Η επόμενη σελίδα του φετινού βιβλίου γράφει το όνομα του Ατρόμητου. Το δεύτερο βήμα από τα 30 συνολικά της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, με την ευχή να είναι νικηφόρο και το νερό να αρχίσει να μπαίνει στ’ αυλάκι…