Πέρα από κάθε λογική

Την τελευταία 3ετία απέχω συνειδητά από την ψηφοφορία του ΠΣΑΤ για τους κορυφαίους της χρονιάς.

Τον Σύνδεσμο τον σέβομαι απεριόριστα ως θεσμό αλλά για να είμαι ειλικρινής στη συγκεκριμένη ψηφοφορία γίνονται σημεία και τέρατα οπότε δε βλέπω το λόγο της συμμετοχής μου. Θα μου πείτε ότι δε σέβομαι την αρχή της συμμετοχής και της πλειοψηφίας ότι δηλαδή οι κορυφαίοι

αναδείχτηκαν μέσα από τις περισσότερες ψήφους που πήραν! Το κριτήριο των ψήφων δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αλλά πού θα μου πάει, θα το βρω κάποια στιγμή. Και μη μου πείτε ότι το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική αλλά δεν πρέπει να απέχουμε... Για τ' όνομα του Θεού, για ψηφοφορία κορυφαίων αθλητών της χρονιάς μιλάμε!

Στην εκδήλωση για τη βράβευση των κορυφαίων του 2011 έκανα ένα... βήμα παραπάνω: Ούτε που την παρακολούθησα από την τηλεόραση, όπως τουλάχιστον έκανα τις άλλες χρονιές. Προτίμησα να πάω στην παρουσίαση του βιβλίου «Χαμένα κορμιά» που έχει γράψει ο φίλος, κουμπάρος και συνάδελφος, Διονύσης Μαρίνος. Μιά ακόμα απάντηση σε όσους έλεγαν ότι οι αθλητικοί συντάκτες είναι οι δημοσιογράφοι των 100 λέξεων αποτελεί αυτό το βιβλίο.

Δε βγήκα χαμένος για την επιλογή μου. Τουλάχιστον απέφυγα το να μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι.

Το να κατακτά μιά ελληνική ομάδα το 6ο ευρωπαϊκό τρόπαιο δεν είναι και τόσο σημαντικό ώστε ν' αναδειχθεί κορυφαία της χρονιάς, διότι έχει πάρει άλλα πέντε!

Το να κατακτά ένας προπονητής 5ο ευρωπαϊκό τρόπαιο στον 21ο αιώνα επίσης δεν είναι σημαντικό γιατί έχει πάρει άλλα 4 στο παρελθόν! Εδώ που τα λέμε πολύ πιο σημαντικό είναι να... ξαναπροκρίνεσαι σε Euro ποδοσφαίρου από το να παίρνεις τρόπαιο!!!!

Το να «σαρώνει» τα βραβεία στην Ευρωλίγκα ένας αθλητής δεν είναι και τόσο σημαντικό γιατί ούτως ή άλλως είναι μεγάλος παίκτης!

Και το κερασάκι στην τούρτα; Ο Γιάννης Ιωαννίδης να παραδίδει το βραβείο ήθους στον Βασίλη Τοροσίδη επειδή φίλησε τον Καπίνο!

Δεν το βλέπω συντεχνιακά. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ψήφιζα με βάση το ρεπορτάζ μου και το άθλημα που αγαπώ. Αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή το ΔΣ του ΠΣΑΤ να λάβει τα μέτρα του. Θα έπρεπε να είχε ΗΔΗ θορυβηθεί από τα «βατράχια» που εκτοξεύονται μέσω της ψηφοφορίας τα τελευταία χρόνια κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αδιαφορούν πολλοί αθλητικοί συντάκτες για το συγκεκριμένο γεγονός.

Το να απαιτήσω από τον ΠΣΑΤ να... νουθετήσει τα μέλη του το θεωρώ αδιανόητο. Μεγάλοι άνθρωποι είναι, στην πλειοψηφία πέρα από την μπάλα τους δεν ξέρουν τίποτα άλλο κι απλώς για να ξεκαρφωθούν όταν το μπάσκετ έχει επιτυχίες ψηφίζουν κολυμβητές που ουδέποτε γνώριζαν την επίδοσή τους.

Απαιτώ όμως από τον ΠΣΑΤ να βρει ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ανάδειξης κορυφαίων από τη στιγμή κατά την οποία τα ίδια τα μέλη του είτε αδιαφορούν είτε ψηφίζουν... ό,τι να 'ναι. Κριτήριο δεν υπάρχει, άραγε;

Θα μου ζητήσετε να προτείνω τρόπο μήπως; Ναι, μια επιτροπή αξιολόγησης. Σιγά μην ψηφίζουν ο κάθε «κολλημένος» 60άρης και το κάθε «πτηνό» που πριν γίνει δημοσιογράφος έγινε μέλος του ΠΣΑΤ.

Keywords
Τυχαία Θέματα