Ποδόσφαιρο, γιατί… έτσι μας αρέσει

22:21 10/11/2011 - Πηγή: OnSports

Το να ξαναπώ ότι είναι πολύ δύσκολο στο κλίμα και τις συνθήκες που κυριαρχούν στην Ελλάδα, να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο, θα είναι κοινότυπο και εν πάση περιπτώσει, πιθανόν σε κάποιους να φανεί και υποκριτικό. Για τον απλούστατο λόγο, πως αν αδερφέ δεν νομίζεις πως είναι σωστό, μην το κάνεις, όπως θα μπορούσε να πει οποιοσδήποτε από σας.

Δεν είναι έτσι όμως. Και το έχουμε ξαναπεί με αφορμή παλιότερες ανάλογες καταστάσεις. Μερικά πράγματα, είναι αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μας. Κι ότι κι αν περνάμε, δεν γίνεται

να μην ασχοληθούμε και μ’ αυτά. Κι όχι μόνο εμείς ή εγώ, που είναι και θέμα δουλειάς η σχετική ενασχόληση, αλλά και η πλειοψηφία του κόσμου που εξακολουθεί να ασχολείται με το ποδόσφαιρο.

Θα σας πω κάτι, που πραγματικά με εντυπωσίασε. Την περασμένη Κυριακή, την ώρα που διεξαγόταν το ντέρμπι Παναθηναϊκός-ΑΕΚ αλλά και τις ώρες πριν απ’ αυτό, λίγο πολύ ανάλογες ήταν οι πολιτικές συνθήκες και το κλίμα που επικρατούσε σε όλη την χώρα.

Κι όμως. Κάποια εκατομμύρια στήθηκαν μπροστά στις τηλεοράσεις για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και καμιά πενηνταριά χιλιάδες, ανηφόρισαν στο ΟΑΚΑ για να πάνε στο γήπεδο. Οι οποίοι μάλιστα, οι τελευταίοι δηλαδή, πλήρωσαν κιόλας για να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο.

Εντάξει… μην βαράτε… μια υπερβολή είπα, έστω οι… περισσότεροι από τους οποίους μάλιστα, πλήρωσαν για να παρακολουθήσουν ένα ποδοσφαιρικό ματς, λοιπόν αφού έτσι αν θέλετε είναι το σωστό.

Κι αν το νούμερο σας φαίνεται μικρό ή έστω… συνηθισμένο και λογικό, αναρωτηθείτε κάτι.

Πόσα κόμματα αυτή την στιγμή, μπορούσαν έτσι για πλάκα να μαζέψουν πενήντα χιλιάδες κόσμο; Και δεν λέω να τους ζήταγαν να… πληρώσουν κιόλας για να πάνε.

Κι επειδή τα κόμματα δεν είναι και της… μόδας αυτόν τον καιρό, έστω πόσες κινητοποιήσεις μαζεύουν έτσι για πλάκα αυτή την στιγμή πενήντα χιλιάδες κόσμο;

Μιλάμε βουλιάζει η Ελλάδα, χάνεται η ίδια η ζωή και η καθημερινότητά μας, προβάλλει όλο και πιο δυσοίωνο και μαύρο το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Κι όμως. Αν σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, μαζευτεί πενήντα χιλιάδες κόσμος, θα αναφερθεί στα σίγουρα σαν μεγαλειώδες γεγονός και ασφαλώς σαν σαφέστατο δείγμα γραφής των προθέσεων της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Μια εύκολη και προφανής εξήγηση γι’ αυτή την δυσαναλογία, είναι το χαμηλό επίπεδο πολιτικοποίησης των Ελλήνων, μετά την εικοσάχρονη και βάλε ιδεολογική επίθεση που έχουν υποστεί σε σχέση με αυτό, δυο τουλάχιστον γενιές συμπολιτών μας.

Ή ακόμα και ο απίστευτα χαμηλός βαθμός συσπείρωσης και εμπιστοσύνης που έχουν πια από το σύνολο του κόσμου, τα συνδικάτα, οι συνδικαλιστές σαν πρόσωπα ή και οι διάφοροι φορείς που οργανώνουν ανάλογες κινητοποιήσεις.

Σωστά είναι και τα δύο αυτά. Μόνο που από μόνα τους δεν μπορούν να εξηγήσουν αυτή την απίστευτη δυσαναλογία και αριθμητική διαφορά, σε σχέση με την παρουσία του κόσμου σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι και την αντίστοιχη παρουσία του σε κάτι που αφορά στην ίδια του την ζωή και το μέλλον του.