Τέλος ο «στρατιώτης» Μανωλόπουλος

13:35 18/8/2011 - Πηγή: OnSports

Δεν του έφθαναν τα πλείστα οικονομικά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει, το Μαρούσι βρίσκεται πλέον και σε αναζήτηση προπονητή!Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, επικαλούμενος υψηλό φόρτο εργασίας λόγω των υποχρεώσεών του με την Εθνική Ελλάδας, ως βοηθός του Ηλία Ζούρου, αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου των βορείων προαστίων.Εξηγώντας τα αίτια της αποχώρησής του από τον πάγκο του Αμαρουσίου, ανέφερε χαρακτηριστικά:«Πολλές φορές μιλάμε για δύσκολες αποφάσεις, αλλά λίγες τελικά είναι αυτές που σου προκαλούν τόσο πόνο. Το Μαρούσι

βρίσκεται πάλι στο πιο κομβικό σημείο της σύγχρονης ιστορίας του και αποτέλεσε τεράστια τιμή ότι η διοίκηση του συλλόγου ήθελε να αναλάβω τα ηνία της πρώτης ομάδας. Ακριβώς, όμως, επειδή οφείλω να σκέφτομαι πρώτα την ομάδα, στην οποία πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της αθλητικής μου ζωής, πήρα την απόφαση να μην είμαι ο προπονητής της.Αυτή την περίοδο το Μαρούσι χρειάζεται έναν έμπειρο τεχνικό, κάτι που έπραξε πέρυσι με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, ο οποίος θα ασχοληθεί 24, ίσως και παραπάνω, ώρες την ημέρα για να καταρτίσει τον σχεδιασμό για την νέα χρονιά. Πρέπει να βρει 12 παίκτες, να επιλέξει συνεργάτες, να κτίσει τις βάσεις. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα κι εγώ αυτό το διάστημα είμαι 100% αφοσιωμένος στην εθνική μας ομάδα οπότε δεν είμαι σε θέση να προσφέρω αυτά που χρειάζεται το Μαρούσι».Αποχωρώντας από το Μαρούσι, ο Σωτήρης Μανωλόπουλος θέλησε να ευχαριστήσει και τους διοικούντες την ΚΑΕ και προσωπικά τους Κωνσταντίνου, Κουτσούκο και Σταθούλη: «Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους κ.κ. Κωσταντίνου, Κουτσούκο και Σταθούλη, για την εκτίμηση που έδειξαν προς το πρόσωπό μου τόσο ως επαγγελματία όσο και ως άνθρωπο. Το Μαρούσι μού πρόσφερε τα πάντα. Ως παίκτης έζησα τις ωραιότερες εμπειρίες και μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω την προπονητική μου διαδρομή. Πήρα πολλά κι έδωσα πολλά, αισθανόμενος πάντα στρατιώτης του συλλόγου. Αποχωρώ όντας σίγουρος πως πράττω το καλύτερο για τον σύλλογο και για τον κόσμο του Αμαρουσίου. Δίπλα σε αυτούς τους πραγματικούς φιλάθλους έμαθα πόσο σημαντική είναι η ποιότητα των ανθρώπων κι όχι οι...αριθμοί, η ποσότητά τους στις κερκίδες».