Το ίδιο έργο δεν αντέχεται

22:47 7/6/2012 - Πηγή: OnSports

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή σε όλα τα επίπεδα, είναι μια ακόμα αέναη συζήτηση που θα κρατήσει επ’ άπειρο σε όλα τα επίπεδα. Το λέω με αφορμή τις ανακοινώσεις που άρχισαν να ξαναμπαίνουν στην ζωή μας από κάθε πλευρά.

Ειλικρινά δεν μπορώ πια ούτε να τις παρακολουθώ, ούτε φυσικά και να τις σχολιάζω ή να παίρνω θέση. Δεν μπορώ να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία. Και δεν υπάρχει και λόγος. Ήταν

ήδη αρκετά ψυχοφθόρα η ανάλογη διαδικασία τόσα χρόνια.

Πια τα πράγματα είναι σε ένα σημείο που ούτε λύνονται με ανακοινώσεις, ούτε μπορεί να βγει οποιοδήποτε κέρδος από ανακοινώσεις.

Εδώ πια η κατάσταση είναι τέτοια που έχει ανάγκη μόνο από πράξεις. Συγκεκριμένες πράξεις, χωρίς προαναγγελίες και δικαιολογίες.

Όλα από κάθε άποψη είναι πια στο όριό τους. Όποιος θέλει κάτι ας το κάνει. Κι όποιος δεν θέλει, δεν έχει καν νόημα να επιχειρεί να εμποδίσει ή να κερδίσει εντυπώσεις π’ αυτό που δεν θέλει να γίνει ή δεν θέλει να κάνουν άλλοι αντί γι’ αυτόν.

Μιλάω όσο γίνεται πιο περιγραφικά και δεν αναφέρω ονόματα, ακριβώς για να αποφύγω την αναπαραγωγή μιας ηλίθιας συζήτησης, όχι εννοείς εκείνον, όχι είσαι μ’ αυτόν, όχι αβαντάρεις τον άλλον και πάει λέγοντας.

Είμαστε επιρρεπείς σ’ αυτό στον Παναθηναϊκό και δεν έχω κανένα λόγο να το… διευκολύνω και να το αναπαράγω.

Κι αυτό για να μην χαθεί και η ουσία της ιστορίας. Που είναι, πως στην κατάσταση που έχει φτάσει το πράγμα, κανείς δεν έχει κέρδος από ανάλογα φαινόμενα. Ακόμα κι αν κάποιος προσδοκεί πιθανά στο μυαλό του κάποια κέρδη πάσης φύσεως απ’ όλη την ιστορία, μην έχει την αυταπάτη ότι υπάρχει περίπτωση για κάτι τέτοιο.

Δεν μπορεί, δεν έχει την πολυτέλεια ο κόσμος του Παναθηναϊκού να απονέμει και εύσημα κιόλας για οτιδήποτε σ’ αυτό το βασανισμένο πια σωματείο. Γενικότερα ο κόσμος και όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, πάει καιρός πια που δεν έχει ούτε την διάθεση, ούτε την πολυτέλεια να ασχοληθεί και να πει και μπράβο κιόλας με κάτι που γίνεται κάπου, όσο κι αν τον ενδιαφέρει αυτό.

Απλά παρατηρεί και περιμένει. Περιμένει αν κάποια στιγμή θα του δώσουν την δυνατότητα να ασχοληθεί και πάλι με την ομάδα του, που αυτή τη φορά μοιάζει κυριολεκτικά εκτός από αγάπη και αποκούμπι για και Κυριακή έστω. Πάντως να μπει στην διαδικασία της καθημερινής ενασχόλησης και αγωνίας και όλα τα συναφή που μάθαμε κάτι χρόνια τώρα σαν «ενασχόληση με το ποδόσφαιρο» ξεχάστε το.

Επομένως μόνο με μάχες σκιών μοιάζουν πια οι πάσης φύσεως αντιπαραθέσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο με φόντο τον Παναθηναϊκό.

Το θέμα είναι, όποιος θέλει κάτι ή λέει ότι θέλει κάτι, να το προχωράει με συντεταγμένα βήματα και με χαμηλούς τόνους. Είτε αυτός είναι ο Αλαφούζος και το σχέδιο σωτηρίας, είτε ο οποιοσδήποτε μέτοχος που περιμένει… θεία επιφώτιση για να αποφασίσει αν και πότε θα βάλει λεφτά για την ομάδα, είτε είναι ο πρίγκιπας που περιμένει με τα λεφτά στο χέρι να πάρει τον Παναθηναϊκό.

Ότι είναι να γίνει, ας γίνει λοιπόν. Και μην περιμένει κανείς βοήθεια… έστω επικ