Του «κόφτη» το… ανάγνωσμα

01:20 14/8/2011 - Πηγή: OnSports

 Φαίνεται πως η εξεύρεση ενός αποτελεσματικού «κόφτη» είναι για τις ομάδες του πάλαι ποτε ΠΟΚ τόσο δύσκολη όσο το να βρει κανείς πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης τις ώρες αιχμής. Και μπορεί το θέμα του πάρκινγκ στο κέντρο να λυθεί οσονούπω, λόγω της κρίσης, αφού η τιμή της βενζίνης  και το κόστος χρήσης του αυτοκινήτου λειτουργούν (και θα λειτουργήσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον…) αποτρεπτικά για τους πολίτες στη χρησιμοποίηση του ΙΧ τους, όμως το θέμα της απόκτησης

ενός καλού αμυντικού μέσου φαίνεται πως είναι... ανώτερα μαθηματικά για τις ελληνικές ομάδες.Στην περίπτωσή τους δε, η κρίση κάθε άλλο παρά διευκολύνει τη λύση του προβλήματος. Αν δεν κατάφεραν να βρουν έναν καλό «κόφτη» τις καλές εποχές, πώς είναι δυνατόν να τα καταφέρουν τώρα; Εστω κι αν η κρίση λειτουργεί για όλους ανεξαιρέτως με τον ίδιο τρόπο, πράγμα που σημαίνει πως θα υπάρξουν και «καλά κομμάτια» που θα… ξεμείνουν στις μεταγραφές και θα υποχρεωθούν να ρίξουν νερό στο κρασί τους, όσον αφορά τις απαιτήσεις τους.Το θέμα του αμυντικού μέσου απασχόλησε πολύ τα προηγούμενα χρόνια τον Παναθηναϊκό που βρήκε τη λύση στο πρόσωπο του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Όχι αναίμακτα βέβαια, καθώς και το συμβόλαιο που του πλήρωσε ήταν πανάκριβο και τα διλήμματα περί της αποτελεσματικότητάς του έδιναν και έπαιρναν ανάλογα με την… πτέρυγα που είχε επιλέξει ο κάθε οπαδός του «τριφυλλιού». Για άλλους λοιπόν ο Βραζιλιάνος ήταν πραγματικά «αόρατος τοίχος» για άλλους ήταν «αόρατος παίκτης». Οι «νοσταλγοί» συγκρίσεις με τον Μάτος και έριχναν αναθέματα στον Τεν Κάτε που χάλασε τον ψυχισμό του και τελικά τον έστειλε πίσω στην πατρίδα του.Τελικά, βέβαια, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα βρήκε στις καρδιές των οπαδών του «τριφυλλιού» αλλά και των αντιπάλων του (όταν έφυγε πια, γιατί πάντα έτσι γίνεται…) τη θέση που του άρμοζε. Και το κακό είναι ότι ο αρχηγός της Εθνικής Βραζιλίας «κακόμαθε» τους Ελληνες που έχουν πια ιδιαίτερες απαιτήσεις. Όταν οι περισσότεροι κατανόησαν ποιος είναι ο ρόλος του αμυντικού χαφ συνειδητοποίησαν πόσο τυχερός υπήρξε ο Παναθηναϊκός αλλά και οι ίδιοι που παρακολούθησαν τα τρία τελευταία χρόνια έναν παίκτη του επιπέδου του, ενώ παράλληλα μελαγχόλησαν που δεν είχαν την τύχη να τον απολαύσουν στην Ελλάδα πάνω στα… ντουζένια του.Ο Σιμάο είχε επίσης θέση στην καρδιά των οπαδών του Παναθηναϊκού, αλλά οι συγκρίσεις με τον Ζιλμπέρτο τον έφερναν αναπόφευκτα σε μειονεκτική θέση. Μπορεί σαν αμυντικός χαφ να είναι πραγματικό «σκυλί», αλλά η θέση δεν απαιτεί μόνο ανασταλτικά καθήκοντα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Και ο… φουκαράς ο Μοζαμβικανός δεν μπορεί όχι μόνο να προωθήσει το παιχνίδι, αλλά ούτε να καταφέρει να δώσει σωστή πάσα στα δύο μέτρα και δεν έχει μάλιστα βελτιωθεί καθόλου σ’ αυτόν τον τομέα.Ο Βιτόλο -υποτίθεται- ότι θα λύσει το πρόβλημα αν βέβαια… παίξει. Αν και οι ενδοιασμοί υπάρχουν (έχω αναφερθεί σχετικά εδώ) για το κατά πόσο θα ταιριάξει στο σύστημα του Φερέιρα, ενώ ίσως δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι οι ΠΑΟΚτσήδες πανηγύριζαν μετά το πρώτο παιχνίδι με τη Βαλερένγκα βλέποντας τον Λαζάρ να κάνει πράγματα και θα