Του πρέπει η αξιοπρέπεια…

18:15 15/9/2011 - Πηγή: OnSports

Οι πονοκέφαλοι τον ταλαιπωρούν μέρες τώρα. Πηγαίνει στην προπόνηση και νιώθει χάλια. Ξυπνά το πρωί και το κεφάλι του πάει να σπάσει. Ο Ροντρίγκο Σόουζα ψάχνει να βρει εδώ και καιρό τι του συμβαίνει και το μυαλό του μόνο στην παναθηναϊκή μουρμούρα δεν πηγαίνει. Που να φανταστεί ότι 2,5 χρόνια μετά τον ερχομό του στην Ελλάδα, ακόμα θα τον μνημονεύουν σε διαφόρων ειδών συζητήσεις;Τα ίδια ισχύουν και για τον Χρήστο Μελίσση που έχει την ατυχία να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή σε ό,τι αφορά την έννοια value for money και που ακούει

συνεχώς το όνομά του να διασύρεται σε παναθηναϊκές κουβέντες. Λες και αυτός πίεσε την «πράσινη» διοίκηση να ξοδέψει 2 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει…Κι όμως, είναι τέτοια πλέον η κατάσταση στο στρατόπεδο της ομάδας που πρόπερσι κατέκτησε το νταμπλ και ονειρευόταν χτίσιμο αυτοκρατορίας, ώστε φτάσαμε να συζητάμε αυτά που… συζητούσαμε και προ διετίας. Λογικό. Όταν υπάρχουν «αντίπαλα»  στρατόπεδα, η γκρίνια και η μουρμούρα βασιλεύουν. Μόνο που αυτός δεν είναι ο Παναθηναϊκός για τον οποίο οι φίλοι του ένιωθαν υπερήφανοι ανεξάρτητα από τους τίτλους που κατακτούσε ή δεν κατακτούσε.Η σημερινή κατάσταση πέρα από το ότι έχει κουράσει τον οπαδό του «τριφυλλιού», τον έχει απογοητεύσει κιόλας. Και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Πώς μπορεί να χωνέψει ότι σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία του συλλόγου, αν όχι στην πιο δύσκολη, βασιλεύει ο εγωισμός και το ξεκατίνιασμα; Ότι αντί η όποια μετάβαση να γίνει ομαλά ώστε να περιοριστούν οι κραδασμοί και ο κίνδυνος αποπροσανατολισμού της ίδιας της ομάδας, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση διαδοχικών ανακοινώσεων, αντιμαχόμενων στρατοπέδων και πολεμικού κλίματος;  Ότι ξυπνά κάθε μέρα ελπίζοντας να ακούσει την ευχάριστη είδηση της ανακωχής και της σύμπνοιας και αντ’ αυτού εισπράττει ακόμα μεγαλύτερη αντιπαλότητα;Την ώρα που το μόνο που μπορεί να σώσει αγωνιστικά (όχι οικονομικά) το τριφύλλι είναι η συσπείρωση του κόσμου, οι φίλοι των «πρασίνων» έχουν χωριστεί χωρίς να το θέλουν και να το επιδιώκουν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Κι όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, αντί να βρίσκουν κάτι να τους ενώνει, όπως θα ήταν και το φυσιολογικό, θα ανακαλύπτουν πράγματα να τους χωρίζουν, ανάλογα με το τι πιστεύει ο καθένας πως είναι καλύτερο για το μέλλον της ομάδας του. Κι αντί να επικρατήσει η κοινή λογική και να μπει μια ταφόπλακα στους εγωισμούς και στα επικοινωνιακά συμφέροντα, τόσο ξεσκονίζεται το παρελθόν κι ο καθένας προσπαθεί να πείσει με τα επιχειρήματά του για την παναθηναϊκοφροσύνη του.Αν και είχε μάθει τους οπαδούς του να έχουν σημαία την αξιοπρέπεια και να καμαρώνουν γι αυτή, ο Παναθηναϊκός απέτυχε να διαχειριστεί με παρόμοιο τρόπο («οικογενειακό», «εντός των τειχών», σοβαρό, μετρημένο και χωρίς φωνές και δημόσιες αλληλοκατηγορίες)  μια κρίση η αντιμετώπιση της οποίας θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το άμεσο μέλλον του.Το αν η ευθύνη γι’ αυτό βαρύνει περισσότερο τον έναν, τον δεύτερον ή τον τρίτον (ή τους επικοινωνιακούς «κύκλους» τους), ελάχιστα ενδιαφέρει τον μέσο φίλο της ομάδας. Η  θλιβερή εικό