Υπομονή και συγκέντρωση

22:02 19/4/2012 - Πηγή: OnSports

Όσα είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μετά τον αγώνα με τον Άρη δεν είχαν να κάνουν με «κατηγορώ» απέναντι στους παίκτες του. Κάμποσες φορές έχει μιλήσει δημόσια για θέματα που αφορούν στην ομάδα αλλά βασικά μιλάει πρώτα στ' αποδυτήρια, τους τα λέει ευθέως. Άρα δεν κρύβεται κάποια «ίντριγκα» πίσω απ' αυτή τη διαδικασία.

Επί της ουσίας ο Ομπράντοβιτς θέλησε να ξεκαθαρίσει ότι αυτή η εποχή είναι η πιό κρίσιμη. Η ομάδα οφείλει να βελτιωθεί, ν' ανέβει επίπεδο και να φτάσει εκεί που πρέπει πριν το φάιναλ φορ της Euroleague

(κατά πρώτο λόγο) και πριν τους τελικούς των πλέι οφ. Για να συμβεί αυτό όμως θα πρέπει κάθε υποχρέωση (είτε αγώνας είτε προπόνηση) ν' αντιμετωπίζεται σαν... ματς επιβίωσης. Σαν τελικός... Με υψηλό κίνητρο, με απόλυτη συγκέντρωση και με υπομονή. Περίπου 20 μέρες μακριά βρίσκεται το φάιναλ φορ και στη διάρκεια αυτών οι «πράσινοι» οφείλουν να δουλέψουν προγραμματισμένα για να προοδεύσουν αγωνιστικά.

Άλλωστε αν δεν μπουν τώρα στην «πρίζα» οι παίκτες πότε θα μπουν; Τώρα κρίνεται η χρονιά. Τώρα αρχίζουν τα σημαντικά. Τώρα απαιτείται το 200% και όχι το 100%... Απλά είναι τα πράγματα.

Κόντρα στον Άρη ακόμα και 25 δεκάλεπτα να έπαιζαν οι «πράσινοι» δεν θα έχαναν ποτέ. Το πρώτο ημίχρονο ήταν απογοητευτικό, χωρίς ρυθμό σε άμυνα κι επίθεση, με απανωτούς αιφνιδιασμούς από πλευράς Άρη που μέσα σ' ένα 20λεπτο πέτυχε 43 πόντους.

Για 6'38'' στο τρίτο δεκάλεπτο... έσβησαν τα φώτα. Κι αυτό συνέβη επειδή η άμυνα του Παναθηναϊκού λειτούργησε όπως έπρεπε. Πάντα από την άμυνά του βρίσκει τις λύσεις ο Παναθηναϊκός και στο προαναφερόμενο διάστημα έτρεξε ένα σερί 19-0 υποχρεώνοντας τον αντίπαλο είτε να μην προλάβει να εκδηλώσει επίθεση (4 φορές) είτε να πετάξει τη μπάλα στα τελευταία δευτερόλεπτα της επίθεσης (άλλες τόσες).

Δεν είναι κριτήριο για τον Παναθηναϊκό ο αγώνας με τον Άρη με δεδομένο ότι ο αντίπαλος δεν βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Όμως είναι κριτήριο για την ίδια την ομάδα, για το πως αντιδρά και το πως λειτουργεί.

ΥΓ: Από αύριο (20/4) θ' αρχίσουμε τα «ταξίδια» μας στα φάιναλ φορ. Με πολλές αναμνήσεις κι άλλα τόσα όμορφα κι αλησμόνητα περιστατικά.