Γιατρέ, βλέπω ανθρωπάκια


Οι μασίφ εικαστικές εγκαταστάσεις αρέσουν πάντα στο κοινό και όταν γίνονται ακόμα πιο μασίφ, αρέσουν περισσότερο.Ο Antony Gormley είναι ένας γλύπτης από τη Βρετανία, αρκετά γνωστός για τα έργα του τα οποία συνήθως αναπαριστούν το ανθρώπινο σώμα σε φυσικό μέγεθος. Αυτή τη φορά όμως, ο αγαπητός Antony ξεπέρασε τον εαυτό του και έφτιαξε 200.000 «ανθρωπάκια» από πηλό, για να δημιουργήσει μια σειρά από έργα που έχουν όλα τον τίτλο «Αγρός». Σε αντίθεση με τα προηγούμενα γλυπτά του Gormley, τα πήλινα ανθρωπάκια όχι μόνο δεν αποδίδουν με ακρίβεια τη φόρμα του ανθρώπινου σώματος, αλλά θυμίζουν υπερμεγέθεις
πατάτες Κύπρου, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο έχουν αποκτήσει ανθρώπινες εκφράσεις. Σαν χαμένα στο χωροχρόνο, στέκονται όλα μαζί, το ένα δίπλα στο άλλο, σαστισμένα και περιμένουν κάτι, που ίσως τελικά να μην έρθει ποτέ. Αυτή είναι η ανάγνωση του έργου που συγκινεί. Και ίσως να περιέχει ένα επιπλέον –κρυμμένο- νόημα : τα «ανθρωπάκια» είναι τόσα πολλά, που όταν κάποια στιγμή αποδεχθούν ότι είναι απελπισμένα, τότε πιθανόν να μεταμορφωθούν σε απειλή. Η ερμηνεία αυτή όμως δεν έχει και τόση σημασία, μια και στη σύγχρονη τέχνη ο καθένας καλείται να αποδώσει σε ένα έργο το νόημα που τον ικανοποιεί. Για το λόγο αυτό, ο θεατής που βλέπει μόνο
Keywords
Τυχαία Θέματα