Άλκης Αλκαίος, Κούκος μόνος σ' ένα ταμπλό

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας οιονεί καταραμένος Έλληνας ποιητής, τουλάχιστον από τα θολά πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και εντεύθεν.

Τα τραγούδια του αναφέρονταν συνήθως σε τραγικές φιγούρες ανωνύμων, τις οποίες λίγο ως πολύ είχε παρασύρει το ορμητικό ποτάμι της ιστορίας ή, έστω, των κοινωνικών συνθηκών. Ο Καββαδίας, ο Μπωντλαίρ, ο Σεφέρης, ο Ρεμπώ, ο Βιγιόν φαίνεται να βρίσκονταν στην πλειάδα των ποιητών που κινητοποίησαν το χέρι του να γράψει. Τους αφομοίωσε και όσα πήρε μελετώντας στα θρανία τους τα ενέταξε στο προσωπικό, κοινωνικό και εθνικό του βίωμα. Τα έργα του ακτινοβολούσαν πάντοτε ορμή και μελαγχολία, δύναμη και θλίψη ήττας, όρεξη για ζωή και φθορά μεγαλείου.
Keywords
Τυχαία Θέματα