Έλληνα, νίκησες, αλλά το παιδί θέλει γάλα...

11:30 22/7/2011 - Πηγή: Πρώτο Θέμα

Ξέρω, ξέρω… Ξύπνησες σήμερα το πρωί, με ένα αδιόρατο χαμόγελο να διαγράφεται στα χείλη σου. Έμεινες για λίγο καθισμένος στο κρεβάτι, κοιτώντας τη γυναίκα σου πλάι σου να κοιμάται ήσυχη και σου φάνηκε, σαν σε όνειρο, ότι κι εκείνη χαμογελούσε. Άφησες μια ανάσα ανακούφισης να ανέβει από το στήθος στο λαιμό σου και από εκεί στο στόμα σου και σηκώθηκες να ετοιμαστείς για τη δουλειά. Ξαφνιάστηκες, όταν διαπίστωσες πόσο ανάλαφρος ένιωθες… Άλλος άνθρωπος! Άνοιξες αμυδρά την πόρτα του παιδικού δωματίου, προσπαθώντας να μην κάνεις φασαρία. Το μωρό σου κοιμόταν ήσυχο στην κούνια του, σχεδόν ευτυχισμένο…Έκανες

ένα γρήγορο ντους, ήπιες έναν καφέ στο… πόδι, ντύθηκες και έφυγες από το σπίτι. Προσπαθούσες να καταλάβεις γιατί ένιωθες ότι αυτό το πρωινό ήταν πιο όμορφο, πιο φωτεινό, διαφορετικό. Ξαφνικά, θυμήθηκες… Δεν είχες ξενυχτήσει άδικα χθες βράδυ, περιμένοντας να πληροφορηθείς τα νέα από τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών. Ο πρωθυπουργός σου σε δικαίωσε… «Οι θυσίες σου πιάνουν τόπο» είπε. «Διαπραγματευθήκαμε σκληρά, βάσει σχεδίου, για να μην χρεοκοπήσει η Ελλάδα, για να μην ζήσει η ελληνική οικογένεια τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας» τόνισε. Ανέφερε και άλλα πολλά, αλλά, για να λέμε την αλήθεια, δεν τα πολυκατάλαβες, είτε γιατί περιλάμβαναν δυσνόητους οικονομικούς όρους είτε γιατί ήδη αγκάλιαζες τη γυναίκα και τα παιδιά σου, πανηγυρίζοντας με δάκρυα χαράς για τη σωτηρία της πατρίδας σου, τη σωτηρία τη δική σου, ουσιαστικά...