Η Χημεία του Έρωτα

Πολύ συχνά όταν αναφερόμαστε στην έλξη δύο ανθρώπων χρησιμοποιούμε τη λέξη χημεία, «υπάρχει έντονη χημεία στην ατμόσφαιρα όταν είμαστε οι δυο μας στον ίδιο χώρο» ή «βγήκαμε κάποιες φορές αλλά δεν υπήρχε χημεία μεταξύ μας». Η χρήση της λέξης «χημεία» στις συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι μεταφορική. Θα μπορούσε όμως να είναι κυριολεκτική; Μπορεί ο έρωτας να έχει χημεία; Η αλήθεια είναι ότι μπορεί και ο ρόλος της είναι πολύ ισχυρός, τόσο στον προσδιορισμό της ερωτικής συμπεριφοράς μας, όσο και στην αναζήτηση του ερωτικού μας συντρόφου. Όπως όλα τα συναισθήματά μας «απεικονίζονται» στην χημεία του εγκεφάλου μας, ο έρωτας δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Η ερωτική σχέση εμπεριέχει τρεις διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις, την έλξη, τον πόθο και την πρόσδεση. Τα στάδια αυτά έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν τη χημική ισορροπία του εγκεφάλου με την έκκριση χημικών ουσιών που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές (βαζοπρεσίνη, οκυτωκίνη, ντοπαμίνη, νορεπινεφρίνη, σερατονίνη).

Η έλξη και το πάθος αποτελούν το αρχικό κίνητρο και προσφέρουν την ενεργειακή ώθηση για να φύγουμε από την κατάσταση ισορροπίας που βρισκόμασταν πριν και να μπούμε σε κάτι καινούριο, να συνάψουμε μια νέα σχέση. Όταν λοιπόν για παράδειγμα ένας άνδρας σκέφτεται συνεχώς την γυναίκα του ερωτικού του πόθου, «του κόβονται τα γόνατα» όταν τη βλέπει, σκηνοθετεί φαντασιωσικά σενάρια μαζί της είτε βρίσκεται στο χώρο εργασίας του, είτε σε έξοδο, είτε πριν κοιμηθεί τότε το πιο πιθανό είναι να έχουν αυξηθεί τα επίπεδα ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης στον εγκέφαλό του.
Keywords
Τυχαία Θέματα