Μετά το πρώτο χειροκρότημα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στιγμή δεν είναι για τους κουρασμένους. Για όσους τα παράτησαν από την πολύμηνη μάχη εναντίον της πανδημίας. Για όσους και όσες δηλώνουν κόπωση σε κάθε ευκαιρία. Για όσους ψάχνουν να βρουν χίλιες δυο δικαιολογίες για να κάνουν την ατομική τους «επανάσταση». Για όσους κατεβάζουν την μάσκα στα ρουθούνια τους για να μυρίσουν την ανοσμία των άλλων που τους επέβαλε ο ιός- στην καλύτερη περίπτωση. Για όσους σουλατσάρουν αμέριμνοι και «αήττητοι» ανάμεσα στους δικούς τους ανθρώπους. Για όσους έχουν πιστέψει ότι το κακό δεν θα χτυπήσει την δική τους πόρτα. Για όσους τα βγάζουν
ακόμη πέρα και δεν σκέφτονται την «επόμενη μέρα» εκείνων που παρακολουθούν για πρώτη φορά τηλεοπτικά σήριαλ στην ζωή τους, γιατί η ζωή τους είναι αλλιώς. Γιατί δεν έχουν την ρουτίνα τους, είναι κλειστό το μαγαζί τους, η επιχείρησή τους. Γιατί όντας στο σπίτι όλο το 24ωρο έχουν χάσει τις σταθερές τους και χάνονται στις σκέψεις τους και τα βάσανά τους.
Keywords
Τυχαία Θέματα