To ημερολόγιο ενός κακομαθημένου... ΑΕΚτζή

17:21 6/12/2013 - Πηγή: AEK365

Κυκλοφορεί ήδη στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας το βιβλίο της Ισμήνης Χ. Μπάρακλη «Το ημερολόγιο ενός κακομαθημένου». Ο ήρωας του βιβλίου, ο Λάμπης, ένα πανέξυπνο αγόρι δέκα ετών, που περιγράφει την καθημερινότητα, τις περιπέτειες και τις εντυπώσεις του με τρόπο μοναδικά διασκεδαστικό. Η ιδιαιτερότητα του βιβλίου που είναι η πρώτη κθαρά ΕΛΛΗΝΙΚΗ προσπάθεια έκδοσης βιβλίου τέτοιου τύπου αφού μέχρι τώρα όλα είναι μεταφρασμένα ξένα (ημερολόγιο ενός σπασίκλα κτλ) που φιλοδοξεί να γίνει σειρά είναι ότι ο Λάμπης

έχει πατέρα άρρωστο ΑΕΚτζή και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου συναντά ο αναγνώστης το νέο γήπεδο, τον Σκόκο, τον Μπλάνκο και άλλους ήρωες της ΑΕΚ.
Αν και τυπικό παράδειγμα κακομαθημένου μοναχοπαιδιού, που μονοπωλεί την αγάπη και την αδυναμία της οικογένειάς του, κατορθώνει να κρατά τις ισορροπίες και να προκαλεί γέλιο μέχρι δακρύων, στέλνοντας σπουδαία μηνύματα... άθελά του. Με αυθεντικό χιούμορ, ζωντάνια και μια αφοπλιστική αθωότητα, η Ισμήνη Χ. Μπάρακλη καταγράφει τη ζωή του Λάμπη, μέσα από τα δικά του μάτια. Γραμμένο για να διασκεδάσει μικρούς αλλά και μεγάλους που νιώθουν ακόμη παιδιά ή που θα ήθελαν να νιώσουν... έρχεται να απενοχοποιήσει τους απανταχού κακομαθημένους που μεγαλώνουν εισπράττοντας πολλή αγάπη... για να την επιστρέψουν πίσω απλόχερα! Διαβάστε ένα απόσπασμα του ημερολογίου για να καταλάβετε:
"...Και ο μπαμπάς μου είναι απίθανος τύπος, μόνο που δουλεύει πολλές ώρες και τον βλέπω λίγο. Σε αντίθεση με τη μαμά, τρώει ό,τι βρίσκει μπροστά του. Γλυκά, αλμυρά, όλα του αρέσουν πολύ. Η μαμά βέβαια, όλο του φωνάζει να τρώει λιγότερο γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι είναι και λίγο χοντρούλης. Τα αγαπημένα του χόμπι είναι η ΑΕΚ, το κινητό του και το μπάρμπεκιου. Γνωρίζω όλους τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης μας ομάδας από τότε που ήμουν μωρό και κάθε καλοκαίρι με ενημερώνει αναλυτικά για τις μεταγραφές, τις οποίες, κατά έναν περίεργο τρόπο, τις γνωρίζει πριν καν γίνουν. Πρόπερσι όλο το καλοκαίρι με φώναζε Μπλάνκο, το επόμενο καλοκαίρι με φώναζε Σκόκο και φέτος... δεν μιλιόταν καθόλου, γιατί έλεγε πως η ομάδα περνάει μεγάλη κρίση. Όταν, όμως, οι μεταγραφές είναι καλές, ενθουσιάζεται πολύ και μου αλλάζει όνομα για ένα δυο μήνες. Μετά τα πράγματα ευτυχώς, ξαναβρίσκουν τον φυσιολογικό τους ρυθμό και ο μπαμπάς με φωνάζει με το όνομά μου! Μας έχει γεμίσει το σπίτι με καπέλα, κασκόλ, φωτογραφίες, αφίσες. Η μαμά, βέβαια, που μουρμουρίζει διαρκώς πως όλο σαβούρες μαζεύει ο μπαμπάς, τα χώνει σε ένα ντουλάπι γιατί, όπως λέει, της χαλάνε τη διακόσμηση του σπιτιού. Πιστεύω πως η μαμά με την πρώτη ευκαιρία τα στέλνει μετά στα σκουπίδια, γιατί όταν τα ψάχνω ποτέ δεν τα βρίσκω. Περίεργο..."