Δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου;

10:54 8/10/2013 - Πηγή: AEK365

Στις 8 Οκτωβρίου του 1849, μια μέρα αφότου έφυγε από τη ζωή ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας Εντγκαρ Αλαν Πόε, σε μια αγγλική εφημερίδα δημοσιεύθηκε η κάτωθι είδηση...

«O Εντγκαρ Αλαν Πόε είναι νεκρός. Πέθανε στη Βαλτιμόρη προχθές. Η ανακοίνωση αυτή θα τρομάξει αρκετούς, αλλά λίγοι θα νιώσουν θλίψη για το γεγονός»!

Σήμερα, μια μέρα αφότου έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Αμερικάνος, η είδηση θα μπορούσε να αντιστραφεί απολύτως και να διατυπωθεί ως εξής: «Ο Γιώργος Αμερικάνος είναι

νεκρός. Πέθανε στην Αθήνα χθες. Η ανακοίνωση αυτή δεν θα τρομάξει κανέναν, αλλά όλοι θα νιώσουν θλίψη για το γεγονός»!

Την Τρίτη στον Κόκκινο Μύλο η κηδεία του Γ. Αμερικάνου
Η ζωή ενός παγκόσμιου
«Έσβησε» ο θρύλος Γιώργος Αμερικάνος
Δεν τρομάζει η είδηση του θανάτου του, διότι μετά από τρία χρόνια εγκλεισμού του φθαρτού και θνητού σώματος μα και της ανυπότακτης και αθάνατης ψυχής του στα νοσοκομεία, η χθεσινή κατάληξη μοιάζει με το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, μόνο που ακόμη κι ο (συγγραφέας του πρωτότυπου μυθιστορήματος) Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές δεν θα άντεχε να το γράψει για έναν τέτοιο γίγαντα.

«Για έναν γίγαντα που τον έβλεπα μέρα με τη μέρα, εδώ και τρία χρόνια, να λιώνει», όπως με οδυρμό ψυχής αλλά και με επαγγελματικό κυνισμό εξομολογήθηκε χθες το πρωί στον Sentra 103,3 ένας από τους συντρόφους του στα μπασκετικά έπη των 60s με την ΑΕΚ και την εθνική ομάδα, ο (γιατρός) Χρήστος Ζούπας...

Ο δεύτερος Γιώργαρος (μετά τον Κολοκυθά, αντίπαλον δέος αλλά και alter ego του εκείνη την εποχή) που εκδημεί μέσα σε επτά μήνες δεν μένει πια εδώ. Ενιωθε καταδικασμένος από την ανημποριά του και απρόθυμος να μείνει φυλακισμένος στα δωμάτια πότε του «Υγεία» και πότε του ΚΑΤ και γι' αυτό χθες δύο ώρες και πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα απέδρασε:

δεν έφυγε από τη ζωή, απλώς πήγε μια μεγάλη διεθνή αποστολή για να γαζώνει και πάλι τις αντίπαλες άμυνες με τους αιφνιδιασμούς, τα μπασίματα και τις ταμπλαδούρες του, να φτύνει κατάμουτρα τον Στάνκοβιτς, να αναγκάσει τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη να του βρει άλλο παρατσούκλι, διότι το «Παγκόσμιος» πάλιωσε, να ξαναβγάλει το Ελληναριό στους δρόμους, να δρέψει κι άλλες δάφνες και άμποτε να ξαναδεί την ΑΕΚ βασίλισσα!

Παρεμπιπτόντως, με πόνο ψυχής και με τα χίλια ζόρια κάποια στιγμή η κόρη του, η Χριστίνα, και η γυναίκα του, η κυρία Πέπη, τόλμησαν να του μαρτυρήσουν ότι η ΑΕΚ υποβιβάστηκε από την Α1 και αν μπορούσε να σηκωθεί, είμαι βέβαιος πως θα έβγαζε από την ντουλάπα τη φανέλα με το Νο 10, μαζί με το σατέν σορτσάκι και τα άσπρα πάνινα παπούτσια του και θα έτρεχε στο γήπεδο για να την ξανασώσει, όπως κάποτε, όταν μάλιστα ήταν αντίπαλός της!

Αναντάμ παπαντάμ Ελληνας στην καταγωγή, στην αγωνιστική ανδρεία και στους τρόπους του, αλλά Αμερικάνος στο επώνυμο και στο παίξιμό του, ο Γιώργος υπήρξε και θα παραμείνει μια ανεξίτηλη εμβληματική φιγούρα του μπάσκετ και της ελληνικής κοινωνίας: παικτάρα από τις λίγες, σκόρερ ολκής που μπροστά του κιότεψαν οι καλύτεροι αμυντικοί και υποκλίθηκαν όλες οι ομάδες (που τότε μας είχαν για παρακατιανούς), γίγαντας στην καρδιά, ΑΕΚτζής μέχρι θανάτου κι ένα αγνό και αλέγρο παιδί του λαού, ο οποίος υπήρξε ο αρχηγός, ο ηγέτης και ο συνεκτικός ιστός της ομάδας:

ο Αμερικάνος έδεσε αρμονικά τις δικές του κοκκινιώτικες ρίζες με την πανεπιστημιακή μόρφωση και την ακαδημαϊκή καριέρα του Ζούπα, με τις καρντάσικες καταβολές του Τρόντζου, του Λαρεντζάκη και του Τσάβα, με την κολωνιώτικη μαγκιά του Βασιλειάδη, με το «α λα ζεν πρεμιέ» ύφος του Πετράκη και του Χρηστέα, ακόμη και με τον πόνο που προσπαθούσε να κρύψει απ' όλους ο Μόσχος που έδινε και την ψυχή του (στο φάιναλ φορ του '66) ενώ ο καρκίνος του είχε καταφάει τα σωθικά!

ΥΓ.: Στον τάφο του Εντγκαρ Αλαν Πόε, εδώ και 64 χρόνια κάθε 19η Ιανουαρίου (ανήμερα των γενεθλίων του), πηγαίνει κάποιος άγνωστος και αφήνει τρία κόκκινα τριαντάφυλλα κι ένα μπουκάλι κονιάκ. Στον τάφο που θα ανοιχτεί σήμερα στον Κόκκινο Μύλο για τον Αμερικάνο, όλο και κάποιος θα βρεθεί για να πηγαίνει κάθε χρόνο στις 21 Δεκεμβρίου να αφήνει τρία κίτρινα (που συμβολίζουν την ΑΕΚ και το πάθος) τριαντάφυλλα, ένα μπουκάλι ουίσκι, ένα πακέτο πλακέ Rothmans κι ένα Old Navy για να γλεντάει μαζί με τον Κολοκυθά, με τον Χρηστέα και με τον Ματθαίου μετά τα μονά τους στον Παράδεισο. Sold out θα είναι αυτά τα ματς, Γιώργο μου, δεν υπάρχει αμφιβολία...

*To άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα GOAL που έχει αφιερώσει στον Γιώργο Αμερικάνο αυτό το υπέροχο πρωτοσέλιδο