Ένα «κλικ» από το θάνατο

23:15 16/11/2011 - Πηγή: AEK365

Είναι ένα κλικ. Ένα κλικ λίγο πριν το τέλος της ζωής σου, ή λίγο πριν όλος ο κόσμος μάθει κάτι το συγκλονιστικό. Οι πολεμικοί ανταποκριτές σε κάθε αποστολή βρίσκονται αντιμέτωποι συνεχώς με τη ζωή και το θάνατο. Μόνο όπλο έχουν μια φωτογραφική μηχανή, για να τραβούν στιγμές που μπορεί να είναι οι τελευταίες, αλλά είναι σίγουρα μοναδικές. Δώδεκα φωτογράφοι, θυμούνται αυτό το ξεχωριστό κλικ που αποτύπωσε μια εντυπωσιακή εικόνα μέσα στον πόλεμο, και λίγο έλειψε να είναι η τελευταία τους.

Ο Γκρεγκ Μαρίνοβιτς βρέθηκε το 1990, στη Νότια Αφρική και στο Soweto του Γιοχάνεσμπουργκ, όπου είδε

τον Εθνικό Στρατό να επιτίθεται σε έναν άντρα. «Όχι φωτογραφίες», φώναξε κάποιος και ο Μαρίνοβιτς τους απάντησε ότι θα σταματούσε να τραβά, αν αυτοί σταματούσαν να τον χτυπούν. Φυσικά δε σταμάτησαν. Ξαφνικά του έβαλαν φωτιά και ο άντρας άρχισε να τρέχει πριν του ανοίξουν το κεφάλι με μια ματσέτα. Όπως λέει ο ίδιος, τράβηξε μερικές λήψεις ακόμα και στη συνέχεια έφυγε καθώς δεν άντεχε άλλο. Όταν το αυτοκίνητό του έστριψε στη γωνία, άρχισε να ουρλιάζει. «Δεν είσαι μόνο δημοσιογράφος, ή μόνο άνθρωπος, είσαι μια μείξη των δυο και προσπαθείς να τα ξεχωρίσεις αλλά είναι πολύ μπερδεμένα», αναφέρει ο ίδιος.

Ο Ρον Χαβίβ βρέθηκε στην Βοσνία το 1992, όταν φωτογράφησε τον Αρκάν με μια μικρή τίγρη που είχε ως κατοικίδιο και αυτός τον αντάμειψε βάζοντάς τον να ακολουθεί τα στρατεύματά του στην «εθνική τους αποστολή». Αν και οι στρατιώτες φώναζαν συνεχώς να μην τραβάει φωτογραφίες, ο Χαβίβ ορκίστηκε ότι θα έβγαζε έστω μια που να αποδεικνύει τη σφαγή που συντελείται εκεί. Σε αυτή τη φωτογραφία, οι άντρες του Αρκάν, έχουν μόλις εκτελέσει έναν Μουσουλμάνο χασάπη, τη γυναίκα του και την αδερφή της. Όπως μαρτυρά ο ίδιος, «έτρεμα όταν τραβούσα αυτή τη φωτογραφία. Όταν δε με κοιτούσαν, σήκωσα τη μηχανή και προσπαθούσα να τους έχω μέσα στο πλάνο. Λίγες μέρες αργότερα, ο Αρκάν ανακάλυψε ότι τραβούσα τέτοιες φωτογραφίες και ζήτησε να δει όσα είχα τραβήξει. Ευτυχώς το συγκεκριμένο φιλμ κατάφερα να το κρύψω. Όταν οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν μετά από λίγο ο Αρκάν δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι ήθελε να πιεί το αίμα μου. Για οχτώ χρόνια κρυβόμουν. Ευτυχώς χάρη στις φωτογραφίες καταδικάστηκε στη Χάγη».

Για δυο εβδομάδες το 1995, ο Έρικ Μπουβέτ βρέθηκε στην Τσετσενία. Ακολούθησε ένα Ρώσο ειδικό κομάντο και έγινε μάρτυρας απίστευτων βιαιοτήτων: βασανισμοί, δολοφονίες, βιασμούς χωρίς να μπορεί να τους σταματήσει. Τη φωτογραφία αυτή την τράβηξε μετά από μια ατελείωτη νύχτα μάχης, όπου οι μισοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Όταν ξύπνησε το πρωί το πρώτο πράγμα που αντίκρισε ήταν αυτός ο άντρας με το κεφάλι δεμένο και δίπλα του τους φίλους του νεκρούς. «Δεν αισθάνομαι λύπη γι' αυτούς (τους Ρώσους στρατιώτες), απλώς αυτοί με προστάτευσαν σε αυτό το μέρος και ήμουν ο μάρτυρας της ιστορίας τους. Είναι μπερδεμένο», λέει ο Μπουβέτ.

Η φωτογραφία του Τζον Στανμέγιερ απεικονίζει τον αντικαθεστωτικό Χοακίμ Μπερναρντίνο Γκουτέρες στο Ανατολικό Τιμόρ το 1999, λίγα δευτερόλεπτα π