«Έψαχνα ένα μήνα για να βρω φάρμακα»

09:12 3/6/2012 - Πηγή: AEK365

Ο εφιάλτης χιλιάδων ασθενών και των συγγενών τους, που το τελευταίο διάστημα αναζητούν φάρμακα απολύτως απαραίτητα για τις θεραπείες τους, δεν έχει τέλος... ειδικά οι καρκινοπαθείς, όπως και οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, καρδιακή ανεπάρκεια, οφθαλμολογικά προβλήματα κ.α. συνεχίζουν να υπόκεινται στο μαρτύριο της αγωνιώδους αναζήτησης από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.

Κάποιοι δε βρίσκουν λύση

για εβδομάδες, με αποτέλεσμα η ζωή τους να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, ενώ άλλοι προμηθεύονται το απαραίτητο σκεύασμα με αρκετή καθυστέρηση, γεγονός που διαταράσσει την ομαλή εξέλιξη της θεραπείας τους.

Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία της 35χρονης Αναστασίας Δ. που κάνει χημειοθεραπείες εδώ και τρεις μήνες, καθώς ο καρκίνος μαστού προχώρησε σε μετάσταση στο ήπαρ. «Αναζητώ τον τελευταίο μήνα στα νοσοκομεία "Άγιος Σάββας", "Μεταξά", αλλά και στο "Ιπποκράτειο" τα δύο πανάκριβα φάρμακα που χρειάζομαι για τη θεραπεία μου.

Κοστίζουν 2.000 και 3.000 ευρώ αντίστοιχα. Μου λένε "δεν υπάρχουν, μπορείς να πας σε ιδιωτικό φαρμακείο και να τα πληρώσεις." Οπότε πάω από φαρμακείο σε φαρμακείο για να το αγοράσω κι αν δεν το βρω πρέπει να το παραγγείλω, εφόσον εντοπίσω φαρμακοποιό που έχει δυνατότητα να μου το εξασφαλίσει.

Σε κάθε περίπτωση παραλαμβάνω τα φάρμακα με καθυστέρηση. Πρέπει να πληρώνω και κάποια άλλα έξοδα γι'αυτό χρειάζομαι κάθε μήνα συνολικά 7.000 ευρώ. Το φαρμακείο θέλει μετρητά» εξηγεί η Αναστασία στο Έθνος.

«Πρόσφατα μου κόψανε την αναπηρική σύνταξη των 500 ευρώ. Έχω αναπηρία 80% και είναι το μοναδικό μου εισόδημα. Ωστόσο, επειδή μετά τις πρόσφατες εξαγγελίες οφείλουν να διαχωρίσουν τους πραγματικούς από τους εικονικούς αναπήρους, μας καλούν να περάσουμε ξανά από επιτροπές.

Οι συγγενείς μου, ήδη από τον Φεβρουάριο που δημιουργήθηκε ξανά το πρόβλημα μου δάνειζαν χρήματα, που δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να τα πάρω από το Ταμείο να τους τα επιστρέψω. Τελευταία αδυνατούσαν και οι ίδιοι να ανταπεξέλθουν οικονομικά, με αποτέλεσμα να δανείζονται για λογαριασμό μου από φίλους και γνωστούς, ώστε να παίρνω τα φάρμακα έγκαιρα» καταλήγει η Αναστασία.