Έστειλε γράμμα στον άντρα της 2 χρόνια μετά το θάνατό της

18:03 25/12/2013 - Πηγή: AEK365

Η Μπρέντα Σμιτς από την Αϊόβα των ΗΠΑ έχασε τη ζωή της από καρκίνο των ωοθηκών τον Σεπτέμβριο του 2011. Ωστόσο, αν και δυο χρόνια πέρασαν έστειλε ένα ευχετήριο γράμμα στον άνδρα της και τη νέα του σύζυγο, δύο και πλέον χρόνια μετά το θάνατό της!

Η Μπρέντα Σμιτς, μητέρα τεσσάρων παιδιών, ένα μήνα πριν αποβιώσει έγραψε μία επιστολή, την οποία εμπιστεύτηκε σε φίλη της, προκειμένου η τελευταία να την επιδώσει σε συγκεκριμένο

ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος την περίοδο των Χριστουγέννων διαβάζει στον "αέρα" ευχές ακροατών. Βασική προϋπόθεση ήταν να το κάνει αυτό όταν ο άνδρας της, Ντέιβιντ, έβρισκε μία νέα γυναίκα για να συνεχίσει τη ζωή του.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Ντέιβιντ έκανε πρόταση γάμου στη νέα του σύζυγο, με την οποία είχε συνάψει σχέση και έτσι η φίλη έστειλε το γράμμα της Μπρέντα στον ραδιοφωνικό σταθμό. Οι υπεύθυνοι του σταθμού αποφάσισαν να ικανοποιήσουν την επιθυμία της Μπρέντα και αφού ενημέρωσαν απλά τον Ντέιβιντ ότι είχαν ένα γράμμα που τον αφορούσε, προχώρησαν τη διαδικασία.

«Ο λόγος που έγραψα αυτό το γράμμα είναι αυτός. Να κάνω μια ευχή. Θέλω να ευχηθώ στον Ντέιβιντ, στα παιδιά, στη σύντροφο του και στην οικογένεια της. Θέλω να ξέρουν ότι τους αγαπώ πολύ και θέλω πάντα να αισθάνονται ασφαλείς σε έναν κόσμο με πόνο», ανέφερε, μεταξύ άλλων, η επιστολή, που διαβάστηκε την προηγούμενη Πέμπτη.

Συνεχίζοντας, η Μπρέντα ανέφερε αναλυτικά τις ευχές: ένα μασάζ για την νέα σύντροφο του Ντέιβιντ, ένα μαγικό ταξίδι για όλη την οικογένεια που θα μείνει αξέχαστο και να αναγνωριστεί η προσπάθεια που έκανε η ομάδα γιατρών και νοσηλευτών που είχε αναλάβει την φροντίδα της όταν νοσηλευόταν.

Ο Ντέιβιντ ακούγοντας την επιστολή της γυναίκας του ξέσπασε σε λυγμούς. Αργότερα δήλωσε: «Έμεινα έκπληκτος αλλά κατά κάποιο τρόπο, συγχρόνως δεν ήμουν. Αυτή ήταν η Μπρέντα. Ήταν τόσο προνοητική. Μιλήσαμε με την Μπρέντα πριν πεθάνει. Μου είχε πει να προχωρήσω τη ζωή μου με κάποια που θα αγαπούσε τα παιδιά μας και θα τους συμπεριφερόταν σαν να ήταν δικά της. Την ρώτησα πως θα αντιλαμβανόμουν, όταν τη γνώριζα ότι θα ήταν η κατάλληλη και απάντησε ότι θα το καταλάβαινα γιατί αυτή θα ήταν εκεί».