Φαν Πέρσι: Ιδανική συνεργασία με Ρούνεϊ

19:24 16/1/2014 - Πηγή: AEK365

Ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι έχει συγκροτήσει ένα φονικό δίδυμο με τον Γουέιν Ρούνεϊ και σε συνέντευξη του είπε:
«Καταλάβαμε ότι είμαστε πιο δυνατοί όταν αγωνιζόμαστε μαζί, ως συνεργάτες στο γήπεδο. Ο καθένας, σε όλα τα σπορ ακόμα και στη ζωή, είναι δυνατότερος όταν κάνει πράγματα μαζί με κάποιον άλλον. Μπορούμε, μάλιστα, να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Στο ένα παιχνίδι εκείνος θα σημειώσει δύο γκολ, στο άλλο εγώ. Είναι σημαντικό που αυτή η συνεργασία όσο πάει και δυναμώνει. Και οι δύο έχουμε το καλό

ότι μπορούμε να αγωνιστούμε και ως σέντερ φορ, αλλά και πιο πίσω. Αυτό είναι ένα επιπλέον στοιχείο που διαθέτουμε, κάτι που είναι ιδιαίτερα σπάνιο. Εάν κοιτάξετε γύρω, θα δείτε ότι υπάρχουν επιθετικοί που παίζουν μόνο μέσα στην περιοχή, ενώ είναι λίγοι αυτοί που μπορούν να λειτουργήσουν και ως δεκάρι και ως δεύτεροι επιθετικοί. Εμείς μπορούμε και οι δύο να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Ο Γουέιν λίγο περισσότερο, διότι συνήθως αγωνίζεται πίσω από μένα, αλλά μπορούμε και οι δύο».
Όσον αφορά, ωστόσο, τον άνθρωπο που τον βοήθησε να εξελιχθεί περισσότερο και να ανέβει επίπεδο, δεν ήταν άλλος από τον συμπατριώτη του και άλλοτε σπουδαίο επιθετικό, Μάρκο Φαν Μπάστεν!
Ο άσος της Γιουνάιτεντ δε ξεχνά τις συμβουλές του παλαίμαχου στράικερ: «Θυμάμαι ένα παιχνίδι κόντρα στη Σίτι, όταν είχα δύο δοκάρια και χάσαμε τελικά το παιχνίδι. Λίγες μέρες μετά πήγα στον Ολλανδία για να παίξω με την εθνική και εκείνος με ρώτησε: «Πως ήταν το παιχνίδι σου;» και εγώ απάντησα «Αρκετά καλό». Τότε μου είπε πάλι: «Πως ήταν το παιχνίδι σου;» και του απάντησα: «Στην πραγματικότητα όχι τόσο κακό. Ήμουν λίγο άτυχος, αλλά νομίζω ότι αγωνίστηκα καλά. Δύο προσπάθειές μου χτύπησαν στο δοκάρι». Και μου απάντησε: «Όχι, όχι Ρόμπιν, δεν ήταν αρκετό αυτό. Πρέπει να σιγουρευτείς ότι τέτοια γκολ δεν θα τα χάνεις. Δεν πρέπει να είσαι χαρούμενος εάν η μπάλα χτυπάει το δοκάρι, διότι αυτά δεν μετρούν για γκολ. Επομένως, τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Είδα το ματς και πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης για τέτοιες περιπτώσεις». Αυτό ήταν, μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου και είχε δίκιο»!