Κυριάκος Ανδρεόπουλος: Από τεσσάρων ετών με μια μπάλα στα πόδια!

16:17 30/4/2015 - Πηγή: AEK365

Είναι από τις φετινές «αποκαλύψεις» του πρωταθλήματος της Σουπερλίγκας και συγκεκριμένα της Κέρκυρας. Βρίσκεται μια ανάσα από την ΑΕΚ ώστε να πραγματοποιήσει την καριέρα που σίγουρα έχει ονειρευτεί αλλά θα πρέπει να αποδεικνύει κάθε μέρα ότι μπορεί να γίνει καλύτερος. Από τεσσάρων ετών βρίσκεται με μια μπάλα στα πόδια ως παίκτης του Αχιλλέα Αχαρνών. Η ποδοσφαιρική του «πάστα» σμιλεύτηκε και διαμορφώθηκε στο μεγάλο σχολείο των ακαδημιών του Παναθηναϊκού

όπου οι παίκτες από πρώτη «ακατέργαστη» ύλη βγαίνουν ως «διαμάντια» μεγάλης μεταπωλητικής αξίας. Ο λόγος για τον Κυριάκο Ανδρεόπουλο.

Το Joinsports.gr παρουσίασε ένα αφιέρωμα με τις σημαντικότερες στιγμές της εως τώρα καριέρας του Κυριάκου Ανδρεόπουλου ο οποίος μπορεί ν' αγωνιστεί στο κέντρο του γηπέδου με την ίδια ευκολία που καλύπτει ικανοποιητικά την δεξιά πλευρά της άμυνας της Κέρκυρας.

Απ'την «αλάνα», στον Φυλακούρη, ξεκινώντας ως σκόρερ

Κάθε παιδί όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία και παίζει «ματώνοντας» τα πόδια του στην σκληρή «πραγματικότητα» της αλάνας έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι μια μέρα μπορεί να αγωνιστεί σε ένα μεγάλο σύλλογο του εξωτερικού ή του εσωτερικού «συντηρώντας» παράλληλα τον ευσεβή πόθο της καταξίωσης και της αποθέωσης του μέσα σε μεγάλα γήπεδα που φωνάζουν το όνομα του. Ο μικρός Κυριάκος βέβαια δεν τα περίμενε όλα αυτά παίζοντας για τον Αχιλλέα Αχαρνών,μέχρι τουλάχιστον να τον δεί το έμπειρο και «κοφτερό» μάτι του Τότη Φυλακούρη. Όταν ακόμα έπαιζε ως επιθετικός στον Αχιλλέα Αχαρνών όντας μόλις εννέα ετών!

«Μήλο της έριδος» για τους «αιώνιους»

Πρίν υπογράψει στον Παναθηναϊκό ο Κούλης είχε υποπέσει στην αντίληψη του αιώνιου αντιπάλου του Ολυμπιακού οι ιθύνοντες του οποίου δεν πρόλαβαν να αποσπάσουν την υπογραφή του. Μια πολλά υποσχόμενη καριέρα μόλις ξεκινούσε λοιπόν όταν οι «πύλες της Παιανίας» άνοιξαν για να υποδεχθούν τον Ανδρεόπουλο το 2004 με τον Μάριο Μπόνιτς να τον περιμένει με θέρμη μέν, έχοντας δε «άγριες διαθέσεις». Τις συστάσεις έκανε ο τότε προπονητής της ομάδας νέων Τότης Φυλακούρης ο οποίος έτρεφε αρκετή εκτίμηση στις ικανότητες του επιθετικού -ακόμα- Ανδρεόπουλου. Στην ηλικία των δώδεκα ετών ο Κούλης με προτροπή και παρότρυνση του κόουτς Άρη Δημητρίου μεταφέρεται από την επίθεση της ομάδας στο κέντρο του γηπέδου έχοντας αναπτύξει σύν τω χρόνω κι άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά. Το βασικό του προσόν τότε ήταν πως μπορούσε να βλέπει πολύ καλά το γήπεδο.

Το «βάπτισμα του πυρός» στην Εθνική ομάδα

Η πρώτη κλήση τέσσερα χρόνια μετά την ελευσή του στην Παιανία και συγκεκριμένα το 2010, αποτελεί σίγουρα ένα κομβικό σημείο στην μέχρι τότε πολύ «πρώϊμη» καριέρα του 16χρονου Κυριάκου Ανδρεόπουλου. Αυτό σημαίνει πώς τα πρώτα δείγματα γραφής του παίκτη άρχισαν να «σταθεροποιούνται» ως χαρακτηριστικά που ταυτοποιούν τον τρόπο παιχνιδιού του. Ο άνθρωπος που αποφάσισε να τον εμπιστευτεί τότε ήταν ο Λεωνίδας Βόκολος που κατείχε την θέση του προπονητή της Εθνικής ομάδας παίδων.Λόγω του ότι τον είχε προλάβει ως μέλος της πράσινης ακαδημίας και είχε τσεκάρει τα προσόντα του νεαρού τότε αμυντικού μέσου. Ο «Κούλης» έδειξε τι αξίζει αναγκάζοντας το «μουντιαλικό» καλοκαίρι του 2014 τον Φερνάντο Σάντος να τν καλέσει στην μεγάλη και καταξιωμένη πια Εθνική ομάδα η οποία εξαιτίας της συμμετοχής των περισσότερων παικτών στα play-off του πρωταθλήματος της Superleague μετρούσε αρκετές απουσίες.

Η «κρούση» της Αούστρια, το αποχαιρετιστήριο πρωτάθλημα κι ο ΑΟΚ

Η καριέρα του Ανδρεόπουλου στον Παναθηναϊκό γνώριζε τόσο ραγδαία εξέλιξη που το 2011 η Αούστρια Βιέννης ασχολήθηκες με τον ποδοσφαιριστή με την ομάδα του τριφυλλιού να απαντά μ'ένα μεγαλοπρεπές όχι για έναν παίκτη που τα εξασκημένα και εξοικειωμένα «λαγωνικά» των πρασίνων ήξεραν τι ήταν ικανός να κάνει. Λίγο αργότερα δικαιώθηκαν και μάλιστα πανηγυρικά όταν ο «Κούλης» έβαζε το όνομα του δίπλα σ'εκείνα των Καπίνο. Λαγού. Μαυρία και Φουρλάνου που απετέλεσαν τα πρώτα βιολιά της κατάκτησης του πρωταθλήματος νέων του Παναθηναϊκού το 2012 γράφοντας με αυτόν τον παραμυθένιο επίλογο το τέλος της ιστορίας του ως παίκτης της ομάδας νέων του Παναθηναϊκού. Επόμενη στάση: Το μαγευτικό νησί των «Φαιάκων» και φυσικά ο ΑΟΚ.

«Αγροτικό» στην Καλαμάτα, «μόνιμος» στην Κέρκυρα.

Αφού έφυγε απ'τον Παναθηναϊκό έπαιξε για λίγο στην Γ' Εθνική με την ομάδα της Καλαμάτας που προθυμοποιήθηκε να του προσφέρει συμβόλαιο όμως δεν στέριωσε παίρνοντας τον δρόμο για το νησί των Φαιάκων μη μπορώντας να αντισταθεί στις σειρήνες της Κέρκυρας. Τον Ιανουάριο του 2013 λοιπόν καταφθάνει στην Κέρκυρα των χιλίων προβλημάτων που υποβιβάζεται όμως ο ίδιος προλαβαίνει ν' αγωνιστεί στο παιχνίδι με αντίπαλο τον Πανθρακικό.

Μαζί με τον Πλέγα στην τριάδα των καλύτερων νέων του ΠΣΑΠ

Σημαίνοντα ρόλο παίζει πλέον ο Κυριάκος Ανδρεόπουλος με την φανέλα του ΑΟΚ στην Football League της σεζόν 2013-2014 όντας έκ των βασικότερων στελεχών της ομάδας που επαναφέρουν την Κέρκυρα στην Σούπερλίγκα. Κάτι που δεν θα μπορούσε ν' αγνοηθεί από τον ΠΣΑΠ που κατατάσσει τον Ανδρεόπουλο στην καλύτερη τριάδα των νέων παικτών του πρωταθλήματος όπου φιγουράρει πλέον κι ο Κώστας Πλέγας ο οποίος αργότερα παίρνει μεταγραφή στον Ολυμπιακό.

Το πρώτο «θερμό» καλοκαίρι το 2014, και η...εμφάνιση της ΑΕΚ

Το καλοκαίρι του 2014 καμιά ομάδα δεν μπορούσε ν' αγνοήσει το ταλέντο του Κυριάκου Ανδρεόπουλου ενώ στην ΠΑΕ Κέρκυρα οι προτάσεις για τον παίκτη διαδέχονταν η μια την άλλη με την ΑΕΚ να γνωστοποιεί το ενδιαφέρον της. Ο παίκτης όμως δεν αισθάνεται ακόμα να «πατά» όσο καλά θα ήθελε στα πόδια του από ποδοσφαιρικής άποψης, αποφασίζοντας να μείνει στον ΑΟΚ.Εκ του αποτελέσματός ,-συμπληρώνουμε εμείς- δικαιώνεται απόλυτα. Εκτός από την επίτευξη του παρθενικού του γκόλ με τον ΟΦΗ αρχίζει να γίνεται απαραίτητος στον Μιχάλη Γρηγορίου όταν αγωνίζεται με το κένό του να φαίνεται δυσαναπλήρωτο όταν απουσιάζει.

Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου για τον μικρό που ωριμάζει και μεγαλώνει και ηλικιακά και ποδοσφαιρικά έχοντας πλέον αρκετές παραστάσεις και εμπειρίες που μπορούν να γίνουν «οδηγός» του για τα δύσκολα που θα έρθουν εφόσον ολοκληρωθεί η μεταγραφή του στην ΑΕΚ. Εκεί που τα παιδιά ξεχωρίζουν από τους «άνδρες», η φανέλα είναι πολύ βαριά, και νιώθεις τα χνώτα της εξέδρας στις προπονήσεις και τους αγώνες κάθε τρείς και λίγο στην πλάτη σου.Όταν τις στιγμές της αποθέωσης νιώθεις «Ολύμπιος Θεός» και τις στιγμές της κατακραυγής αποδιοπομπαίος τράγος. Με την απόσταση που χωρίζει την ευτυχία από την καταστροφή να διαρκεί στην Ελλάδα έως και μερικά λεπτά τις περισσότερες φορές.