Μια γροθιά σε ένα γελαστό απόγευμα

21:11 2/2/2013 - Πηγή: AEK365

Ένα αγχωτικό αλλά γελαστό απόγευμα

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365

Πάγωσε ο Περιστερίδης στο φάουλ του Ρότζερ και μαζί του πάγωσαν και όλοι εκείνοι που ζητούσαν με μανία να πέσει η ΑΕΚ στη Β' Εθνική για να νιώσουν έτσι πως την πλησιάζουν λίγο.

Παρά τις απουσίες και την ατυχία με τον, εξαιρετικό σήμερα, Γκερέιρο η Ένωση είχε τον τρόπο να πάρει ένα ματς κλειδί για τη συνέχεια. Το κατάφερε γιατί πλέον αγώνα με τον αγώνα γίνεται μια δεμένη ομάδα αλλά και γιατί, μετά από πολύ καιρό, η ενέργεια στο γήπεδο θύμισε

κάτι απογεύματα στη Φιλαδέλφεια. Το πρώτο οφείλεται στα νέα παιδιά που ήρθαν και στη δουλειά του Λίνεν και το δεύτερο στην απίστευτη κίνηση ενός ανθρώπου που μας υπενθύμισε πως όταν μιλάς για ΑΕΚ η κουβέντα δεν περιορίζεται σε κούπες και αριθμούς.

Η ομάδα σήμερα κατά διαστήματα ήταν αυτό που θέλουμε όλοι. Πίεση, σωστές μεταβιβάσεις και εξαιρετική αλληλοκάλυψη. Τελικά όμως σε ένα ματς που έπρεπε να πάρει άνετα έπαιξε με τη φωτιά. Δεν είχε την τύχη αλλά δεν είχε και το καθαρό μυαλό από τον πάγκο με τον Λίνεν να μπερδεύει κάπως τα πράγματα. Ο Γερμανός όμως έχει κάνει καλή δουλειά και πρέπει αυτό να του το πιστώσουμε. Η ΑΕΚ αν σταθεί λίγο τυχερή, βελτιώσει τη φυσική της κατάσταση και εκμηδενίσει τα μπλακ-άουτ στα στημένα όταν βρίσκεται σε θέση άμυνας μπορεί να αναπροσαρμόσει άμεσα τους στόχους.

Υ.Γ.: Το σημερινό παιχνίδι ήταν ιδανικό για κάποια παιδιά της ΑΕΚμ των οποίων κανείς δεν αμφισβητεί το ταλέντο, να καταλάβουν ότι η μπάλα χρειάζεται απλότητα και σε τιμωρεί αν την παιδεύεις.

Παίκτες και κόσμος μία γροθιά, ανεβάζουν την ΑΕΚ ψηλά

Του Θοδωρής Καρβουνιάρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek65

Αν δεν έχουμε το σασπένς μας δεν μπορούμε. Δεν φεύγουμε από το γήπεδο... Τέλος καλό όλα καλά. Δεν το κρύβω, ότι στο ημίχρονο και παρά τη νέα καλή εμφάνιση δεν ήμουν ήσυχος. Το πόσο κουρασμένη ήταν η ομάδα λεγόταν μέσα στην εβδομάδα, όσο και το... καλημέρα κάθε πρωί πριν την προπόνηση. Λογικό, λοιπόν, να βγει στο δεύτερο ημίχρονο όταν σε όλο το πρώτο όλοι έτρεχαν συνεχώς, με εξαιρετική πίεση και αλληλοκαλύψεις. Και βγήκε. Δεν το περίμενα ότι η κούραση θα ήταν μεγάλη από το 65'! Είναι πολύ νωρίς για μία ομάδα που έχει μόνο ένα παιχνίδι κάθε εβδομάδα.

Από εκείνο και σημείο και ως το τέλος κράτησε το μηδέν πίσω, αφενός η τύχη στο δοκάρι του Πανιωνίου και αφετέρου η καλή αμυντική λειτουργία. Κουτρουμπής, Μητρόπουλος, Κορδέρο και Γκερειρο, για μένα όλη η ΑΕΚ σήμερα με σημαντικές βοήθειες από εκεί και πέρα του ταλαιπωρημένου Πετρόπουλου, του Μπουγαϊδη και του Κωνσταντόπουλου, ο οποίος στο φινάλε είχε την ψυχραιμία να βγει και να μαζέψει τις μπάλες που... έκαιγαν.

Εν αντιθέσει με τον Λίνεν που στη συνέντευξη Τύπου «άδειασε» τον Κατίδη επειδή έχασε μία ευκαιρία και πέναλτι, δεν θεωρώ ότι αυτό το παιδί πρέπει να στηθεί στον τοίχο. Ο Γερμανός πολλές φορές στο παρελθόν (και δικαίως) είχε δικαιολογήσει τους παίκτες του όταν είχαν χάσει κάποιες σημαντικές ευκαιρίες. Δεν το έκανε με τον Κατίδη σήμερα. Πέναλτι έχουν χάσει πολλοί μεγάλοι παίκτες στον κόσμο. Είναι... ρουλέτα. Δεν είναι για... άδειασμα. Όχι ότι ο Κατίδης έκανε κανένα σούπερ ματς, αλλά ένα χαμένο πέναλτι δεν είναι ούτε για μικρή αναφορά, ειδικά όταν στο τέλος δεν το πλήρωσε η ΑΕΚ. Πάει πέρασε, τον χτυπάς στην πλάτη και τον ετοιμάζεις για την Κέρκυρα, γιατί ο Γκερέιρο έφυγε χτυπημένος από το παιχνίδι και δεν ξέρεις αν θα τον έχεις. Το τονίζω αυτό, όπως και την άλλη δήλωσή του ότι έπρεπε να μπει ο Παυλής και όχι ο Σταματής στο ματς. Όντως έτσι πρέπει να ήταν, αλλά και ο Σταματής σου κέρδισε το πέναλτι. Έτσι ψυχολογικά ρίχνεις δύο παίκτες: Τον Παυλή αρχικά που δεν πήρε λεπτό συμμετοχής, αν και ήταν ακόμα και με τους βασικούς σε μερικές προπονήσεις και από την άλλη τον Σταματή.

Ο Λίνεν πρέπει έχει όλους τους παίκτες του σε εγρήγορση και με ηθικό ανεβασμένο. Και τα γράφω τώρα αυτά μετά από νίκη και όταν παίρνουμε τα πάνω μας και αγωνιστικά και βαθμολογικά. Δεν τελείωσε κάτι ακόμη. Έχουμε δρόμο ακόμη. Οι παίκτες το έχουν πάρει πάνω τους και προχωράνε και μαζί με τον κόσμο θα τον βρούμε τον δρόμο μας. Τη Δευτέρα έχει Ψωμιάδη (αν και φαίνεται ότι πάμε για νέα αναβολή - σιγά το νέο) και τη Γ.Σ. εκεί όπου πρέπει να φανούν πολλά. Άλλο ένα όμορφο Σαββατόβραδο... Αντέχουμε!

Όλα κυλούν υπέρ της, αλλά...

Του Μάριου Τριβιζά, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365

Ο Κατίδης -κατά δήλωσή του- μας έχει... συνηθίσει να αναστατώνει τα παιχνίδια. Και η ΑΕΚ έχει... συνηθίσει (φέτος) να μη μας αφήνει να κάτσουμε στα τελευταία λεπτά των αγώνων της. Αλλά, αν το αποτέλεσμα έρχεται, ποιος νοιάζεται; Έχουμε αποδεχθεί πλήρως ότι η χρονιά που βιώνουμε είναι ιδιαίτερη όσο και ο στόχος. Και με αυτό το «χρυσό» τρίποντο ο εφιάλτης όλο και απομακρύνεται. Δεν ξέρω αν είναι η ώρα να... κοιτάξουμε και πιο ψηλά, που είπε ο Γκερέιρο, όμως είναι δεδομένο ότι αν η ΑΕΚ εξακολουθήσει να δείχνει την ίδια συνέπεια στα επόμενα παιχνίδια, ακόμη και αν δεν κάνει ένα... τρελό σερί νικών, θα έρθει γρήγορα η στιγμή που θα σταματήσει εντελώς να κοιτάει... χαμηλά και να αγχώνεται.

Νομίζω ότι ειδικά απόψε, αγχωθήκαμε περισσότερο για όσα έχουμε βιώσει στο πρώτο μισό της σεζόν και λιγότερο για όσα γίνονταν μέσα στο γήπεδο. Εκεί υπήρχε μια ομάδα που ήλεγχε το παιχνίδια από την αρχή, έκανε κλασικές ευκαιρίες, πέτυχε ένα πολύ ωραίο γκολ, έχασε ένα πέναλτι και από την άλλη μια ομάδα είχε απλά ένα δοκάρι. Μόνο αυτό. Ακόμη και σε πολύ καλύτερες ΑΕΚ από τη φετινή, ο Νέος Πανιώνιος θα μπορούσε να κάνει μια ευκαιρία σε 90 λεπτά μέσα στην έδρα της. Όμως το σημαντικό είναι ότι για ακόμη ένα παιχνίδι η ομάδα έδινε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό την εικόνα του αφεντικού.

Πλέον, έχει την ψυχολογία (την οποία όλο και ενισχύει), έχει βρει μια αγωνιστική φόρμουλα, έχει αρχίσει να διαμορφώνει χαρακτήρα και έχει βρει περισσότερους ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν σε κάθε στιγμή του αγώνα. Πότε είναι η ώρα να βγει η ομάδα μπροστά, πότε να παγώσει τον ρυθμό, πότε να... φάει τη μπάλα και να ροκανίσει τον χρόνο. Όλα αρχίζουν σιγά σιγά να κυλούν υπέρ της. ΟΜΩΣ... Ουδείς μπορεί να γνωρίζει αν αυτό θα εξακολουθήσει να συμβαίνει σε περίπτωση που επέλθει εφησυχασμός...