«Να είμαστε συγκεντρωμένοι»

23:26 9/1/2013 - Πηγή: AEK365

Ο Αργύρης Πεδουλάκης επισήμανε εν όψει Ουνικάχα πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία του Παναθηναϊκού.«Έχουμε τη Μάλαγα μπροστά μας, μία ομάδα που στηρίζεται στην ταχύτητα, βγάζει ενέργεια και στην επίθεση, σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, αλλά και στην άμυνα, στις περιστροφές της. Πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι στα στοχεία κάθε παίκτη, διαθέτει διαφορετικά ο καθένας. Συνήθως παίζει με 3 γκαρντ, έχει δημιουργίες κι απ' τις δύο

πλευρές, τα γκαρντ μπορούν να διεσδύσουν κι από εκεί να αρχίσει το passing game. Απ' την άλλη, για εμάς χθες (8/1) προπονήθηκε ο Δημήτρης (σ.σ. Διαμαντίδης) κι ο Μπανκς. Οι κατά κόρον δημιουργοί μας έχουν αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα τραυματισμών. Ήταν κι ο "Σόφο". Πρέπει να τους δώσουμε αγωνιστικό ρυθμό. Κι ο Ρόκο επίσης. Ο Μπανκς ήταν με ίωση, δεν ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ. Πρέπει να μπει κι ο Δημήτρης, ο οποίος για εμάς είναι απαραίτητος» είπε αρχικά ο προπονητής του Παναθηναϊκού και συνέχισε αναφορικά με τις επιστροφές των μέχρι πρότινος απόντων απ' τις προπονήσεις: «Ο Μπανκς προέρχεται από ίωση, είναι καταπονημένος ο οργανισμός του. Το καλό είναι πως δεν έκανε μεγάλο πυρετό. Έκανε ένα κομμάτι της προπόνησης, θα 'ναι μαζί μας, το θέμα είναι πόσο καταβεβλημένος θα 'ναι. Ο Δημήτρης προέρχεται από θλάση α' βαθμού (σ.σ. δεξί προσαγωγός), μπήκε πιο δυνατά, αλλά θα φανεί στο παιχνίδι. Είναι άλλο ο αγωνιστικός ρυθμός, πιο έντονος, θέλει να βρει τα πατήματά του, τις αναπνοές τους. Είναι τέτοια η δραστηριότητά μας, που είναι απαραίτητος. Το γνωρίζετε αυτό. Θα 'ναι σημαντικός ο ρυθμός, πρόκειται για δύο διαφορετικές σχολές. Ο Μπανκς ήρθε απ' το ΝΒΑ, θέλει χρόνο να καταλάβει πώς παίζεται το ευρωπαϊκό μπάσκετ, να ξέρει πότε να πατάει το γκάζι και πότε όχι».

Ο Παναθηναϊκός δίνει μάχη κόντρα και στην ατυχία, η οποία τον ακολουθεί απ' την αρχή τη χρονιάς, στερώντας του τη δυνατότητα να δουλέψει βάσει σχεδιασμού. Ο 48χρονος εξήγησε πως «θέλουμε τουλάχιστον 10 μέρες να προπονηθούμε όλοι μαζί, δεν το έχουμε καταφέρει φέτος. Είναι αλήθεια αυτό. Όπως έχω ξαναπεί, απ' το πρώτο δυνατό τουρνουά προετοιμασίας στη Σόφια, όπως μας έλειπε ο Διαμαντίδης, πρέπει να βρίσκεις λύσεις και να βλέπεις τη θετική πλευρά, όταν ετοιμάζεσαι για κάτι πιο δυνατό. Η ομάδα σφυληρατείται. Είναι σημαντικό να κάνουμε προπόνηση όλοι μαζί. Πρέπει να ενσωματώσουμε και τα καινούρια παιδιά. Όπως προπονείσαι, έτσι παίζεις. Εμείς δεν έχουμε προπόνηση. Είναι το μεγάλο μας "μείον". Φάνηκε και στα παιχνίδια...».

Η ομάδα προέρχεται από ήττα απ' την Αναντολού Εφές κι ο Έλληνας προπονητής επανέλαβε πόσο σημαντικός είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης στο παιχνίδι της, αλλά δίχως να δικαιολογήσει την εν γένει άσχημη εικόνα στην Κωνσταντινούπολη. «Είναι σοβαρό στοιχείο ότι δεν έπαιξε ο Δημήτρης (σ.σ. Διαμαντίδης)» δήλωσε αρχικά και πρόσθεσε: «Αυτό δε δικαιολογεί την εικόνα στο αμυντικό κομμάτι, δε λειτουργήσαμε καλά. Μάθαμε απ' αυτό το παιχνίδι. Ο Γκιστ δεν ήξερε ακριβώς τα plays, του έβγαινε η συνήθεια απ' την προηγούμενη ομάδα του. Αλλά έτσι όπως είναι το σύγχρονο μπάσκετ, είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις τους δημιουργούς σου. Η Εφές διαθέτει έμπειρα, ψηλά παιδιά. Ο "Σόφο" ήταν εκτός 1,5 μήνα, δεν πάταγε καλά στα πόδια του, θέλαμε να σπάσουμε τους δύο ψηλούς, μας έκαναν τη ζημιά. Μας έλειπε μία σύνθεση πραγμάτων. Ήταν μία παρένθεση. Θέλουμε να μαθαίνουμε, προσπαθήσαμε με video και προπονήσεις να δούμε τι δεν κάναμε σωστά, να το διορθώσουμε. Εμείς δεν κάναμε κάτι σωστά».

Ο «Άρτζι» κλήθηκε να μιλήσει και για την υποψηφιότητα του Νίκου Γκάλη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame και τα καλά λόγια περίσσεψαν: «Ο Γκάλης έχει αναγνωριστεί. Όπως γνωρίζω από πρώτο χέρι σαν αθλητής, η αναγνώρισή του ήταν μεγαλύτερη κι απ' τον τότε Πρωθυπουργό. Νομίζω έχει κοινή αποδοχή. Θα μπορούσε λίγο περισσότερο. Καλό κι αυτό. Άλλαξε την ψυχολογία του ελληνικού αθλητισμού, όχι μόνο του ελληνικού μπάσκετ. Εκεί που μιλάγαμε για Βαλκανικούς Αγώνες, ήρθε κι άλλαξε όλη τη ψυχολογία. Έπεισε όλους τους Έληνες ότι μπορούμε περισσότερα πράγματα. Και τα καταφέραμε. Τότε υπήρχε όραμα, δίψα, ελπίδα να φύγει το μπάσκετ απ' τα ανοιχτά και να πάει σε άλλο επίπεδο. Ο Νίκος ήταν το κερασάκι, η κορυφή παγόβουνου».