Ο Θωμάς θυμάται το τελευταίο του βράδυ στο Ναό…

16:39 14/11/2013 - Πηγή: AEK365

Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το βράδυ που ο ουρανός της Φιλαδέλφεια "έκλαιγε" στο ποδοσφαιρικό "αντίο" του Θωμά Μαύρου. Φιλικός αγώνας ΑΕΚ - Εθνική Ελλάδας με τον Θωμά να φοράει ένα ημίχρονο τη φανέλα της ΑΕΚ και άλλο ένα τη γαλανόλευκη. Ο μεγάλος Θ(ε)ωμάς, μιλάει στο aek365 και θυμάται με νοσταλγία εκείνο το τελευταίο ποδοσφαιρικό βράδυ στο

Ναό...

Κύριε Θωμά, πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια...

«Ήταν ένα βράδυ χαράς και λύπης. Χαράς, γιατί γύρισα μπροστά στους οπαδούς μας και έπαιξα γι' αυτούς και λύπης γιατί τελείωσα με το ποδόσφαιρο εκείνο το βράδυ και επίσημα. Έπρεπε να αλλάξουμε τελείως ζωή από εκεί και πέρα. «Θα είμαστε σπίτι μας, κάθε Κυριακή», σκεφτόμουν «και όχι στα γήπεδα». Παρότι έπιασε μια φοβερή καταιγίδα εκείνο το βράδυ, όλα πήγα καλά και μου άρεσε αυτό που έζησα. Ελπίζω να το ευχαριστήθηκε και ο κόσμος που ήρθε στο γήπεδο και τους ευχαριστώ γι' αυτό».

Θυμάστε πως πάρθηκε η απόφαση να γίνει αυτό το φιλικό παιχνίδι προς τιμήν σας, αν και έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα;

«Ήταν μία πρωτοβουλία και του Μελισσανίδη και του Μπάγεβιτς και του Καρρά. Είπαν να το κάνουμε. Συμφώνησα και έγινε. Ήταν όμορφα...»

Πώς ήταν τότε αγωνιστικά ο Θωμάς Μαύρος, αν και στα 39 του;

(γέλια) «Καλά πήγαμε. Άντεξα αν και δεν βοηθούσε το γήπεδο. Μία χαρά ήταν, έβαλα και δύο γκολ με την ΑΕΚ και ένα με την Εθνική».

Θυμάστε καθόλου στιγμές από εκείνη την ημέρα. Από το πρωί για παράδειγμα που σηκωθήκατε και περιμένατε να περάσουν οι ώρες για να έρθει η στιγμή του αγώνα...

«Εκείνη την ημέρα ήμουν πραγματικά θολωμένος. Άδειος. Αυτό που λες περίμενα να έρθει η στιγμή να μπω ξανά σε αυτό το γήπεδο, μπροστά σε αυτό τον κόσμο. Θυμάμαι όμως πως ήμουν θολωμένος».

Γενικά πάντως δεν βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα να γίνονται παιχνίδια προς τιμήν παικτών με τεράστια καριέρα όπως εσείς.

«Ναι, όντως δυστυχώς δεν γίνονται τέτοια παιχνίδια. Καλό θα ήταν να γίνονται και με άλλους παίκτες. Πρέπει κάποια πράγματα να γίνονται, για να δείχνει μία ομάδα πως είναι οικογένεια. Ένιωσα μια ικανοποίηση που έγινε αυτό το φιλικό για μένα. Ένιωσα και τυχερός».

Τι κρατάτε από την καριέρα σας;

«Την αγάπη του κόσμου, την εκτίμηση και τον σεβασμό που έδειξαν προς το πρόσωπό μου. Και που ακόμα και τώρα δείχνουν. Αξίες ανεκτίμητες όλα αυτά».

Αγωνιστικά η καλύτερη στιγμή;

«Πάρα πολλές στιγμές. Έφτασα μεικτή Κόσμου και Ευρώπης να παίξω. Από εκεί και πέρα είναι τα αστέρια και ο ουρανός».

Με την ΑΕΚ;

«Με την ΑΕΚ... Η πορεία του '77 στο ΟΥΕΦΑ. Ενώ τα είχαμε πάει καλά ως τότε, πέσαμε με τη Γιουβέντους των 11 διεθνών και χάσαμε την ευκαιρία να πάμε στον τελικό. Τεράστια πορεία. Κρατάω επίσης το νταμπλ του 78', το πρωτάθλημα το '79, το Κύπελλο το 83'. Μεγάλες στιγμές και για την ομάδα και για μένα».

Η χειρότερη;

«Μόνο μία: Όταν έφυγα από την ΑΕΚ. Δεν ήταν σωστή η κρίση τότε των ανθρώπων που ήταν στην ΑΕΚ και αποδείχθηκε, όταν πήγα μετά στον Πανιώνιο και έδειξα κάποια πράγματα».