Ολη η συνέντευξη του Ελευθερόπουλου στη NOVA

12:52 25/11/2012 - Πηγή: AEK365

Ολα όσα είπε ο νυν προπονητής του Πανιωνίου στην τηλεόραση της NOVA απομαγνητοφωνημένα από το novasports.gr:

Για τα παιδικά του χρόνια και πότε θυμάται τον εαυτό του να ασχολείται με το ποδόσφαιρο: "Πραγματικά θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα. Από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή στο σχολείο και Σάββατο-Κυριακή η μητέρα μου μ' έχανε. Και δεν ήταν μόνο ποδόσφαιρο. Ήταν ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ήταν μια γειτονιά στο Χατζηκυριάκειο, μια

φτωχογειτονιά. Όλοι οι γονείς μας εργάτες στα καράβια και είχαμε μια αλάνα που είχε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και ένα γήπεδο μπάσκετ. Ήταν δίπλα-δίπλα. Θυμάμαι τον εαυτό μου έπαιζα ποδόσφαιρο και έφευγα πήγαινα στο μπάσκετ και το αντίστροφο. Είχε πολύ πλάκα γιατί είχαμε συγκεκριμένες ομάδες και πολλές φορές, επειδή ήμουν αρκετά καλός στα αθλήματα, μπορεί να έπαιζα ποδόσφαιρο και η ομάδα μου ταυτόχρονα να έχανε στο μπάσκετ και με φώναζαν να πάω δίπλα για να τους βοηθήσω".

Ποδόσφαιρο στον Αργοναύτη, μπάσκετ στον Φοίνικα Πειραιά. Πότε επέλεξες τελικά ποδόσφαιρο και γιατί;
"Επέλεξα ποδόσφαιρο όταν ήμουν μικρός και άρχισε το κορμί μου ν' αντιδράει, οι προσαγωγοί μου είχαν αρχίσει ν' ανοίγουν και μου είχε πει ο γιατρός πως δεν γίνετε αυτό που κάνεις. Δηλαδή, να τελειώνει η προπόνηση του ποδοσφαίρου και να πηγαίνεις στην προπόνηση του μπάσκετ και ότι πρέπει να διαλέξεις. Για να είμαι ειλικρινής, προβληματίστηκα πάρα πολύ, γιατί τ' αγαπούσα πάρα πολύ και τα δύο. Μια κουβέντα όμως του πατέρα μου, εκείνο το βράδυ, ότι και να διαλέξεις εγώ θα είμαι χαρούμενος, απλά να ξέρεις ότι τερματοφύλακας θα είσαι ο ένας και μοναδικός, ενώ μπασκετμπολίστας θα είσαι ακόμα ένας καλός, έπαιξε ρόλο".

Τι είχε δει σ' εσένα και στο είπε αυτό;
"Έπαιζε ποδόσφαιρο. Όταν ήταν μικρός, έπαιζε "δεκάρι". Καλός παίκτης. Μυαλό δεν είχε".

Τι εννοείς;
"Δεν ήταν συγκεντρωμένος. Μετά που τα έζησα στο εξωτερικό, αλλά και στον Ολυμπιακό σε υψηλότατο επίπεδο, ο χαρακτήρας του δεν θα μπορούσε να τον κάνει παίξει σε υψηλό επίπεδο. Όπως και αποδείχθηκε. Εγώ πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή. Και γενικά δεν πιστεύω στους αδικημένους. Σε όλους αυτούς τους ταξιτζήδες που μπαίνω μέσα και λένε εγώ ξέρεις τι παιχταράς ήμουν, αλλά με έφαγαν. Δεν τα πιστεύω αυτά".

Τερματοφύλακας από την πρώτη μέρα;
"Από την πρώτη μέρα".

Τι σε τράβηξε;
"Η διαφορετικότητα μάλλον... Γιατί είναι ένα άθλημα μέσα στο άθλημα. Είσαι ξεχωριστός. Και ανεξάρτητα με το ότι λένε πως είναι περίεργοι οι τερματοφύλακες. Ναι μεν περίεργοι, αλλά όχι πάντα με την αρνητική έννοια. Σκέψου τι ευθύνες έχεις να πάρεις πάνω σου. Πρέπει να έχεις κάτι ιδιαίτερο, πρέπει να έχεις ψυχικά αποθέματα. Και προσωπικότητα".

Από πότε συνειδητοποίησες πως θέλεις να γίνεις τερματοφύλακας σε υψηλό επίπεδο;
"Δημοτικό. Πιο μικρός από την κόρη μου που είναι τώρα Πέμπτη Δημοτικού. Δευτέρα-Τρίτη... Το κατάλαβα. Αφού έπαιζα στο τσιμέντο και γύριζα όλα τα ρούχα