Σάκοτα: Για μένα και τον πατέρα μου η ΑΕΚ είναι σπίτι μας

12:51 9/3/2015 - Πηγή: AEK365

Για όλους και για όλα μίλησε ο Ντούσαν Σάκοτα σε μία μεγάλη του συνέντευξη. Αναφέρεται στον πατέρα του, Ντάγκαν, και το δέσιμό τους με την ΑΕΚ, για τη Βασίλισσα, αλλά και για αλλα, ενώ τονίζει πως θέλει να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ!... Αναλυτικά η συνέντευξη:

Σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν η ΑΕΚ είναι διαφορετική...

«Σίγουρα. Είναι λίγο αυτονόητο αυτό βλέποντας το ρόστερ. Αλλιώς ξεκινήσαμε τη σεζόν και

αλλιώς τη συνεχίζουμε, προς το καλύτερο. Πλέον, είναι στο χέρι μας -των παικτών και των προπονητών- να αξιοποιήσουμε την κατάσταση αυτή».

Η νίκη στην Πάτρα επί του Απόλλωνα ήταν μια «δήλωση» από εσάς; Ιδίως με τον τρόπο που ήρθε.

«Είχαμε πει και μεταξύ μας ότι όταν βλέπαμε ότι το παιχνίδι ξέφευγε από τα χέρια του Απόλλωνα και δεν γινόταν δύσκολο, ότι είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια δήλωση. Να στείλουμε ένα μήνυμα στις ομάδες που έρχονται στη συνέχεια. Είμαστε μια ομάδα που βελτιώνεται κάθε εβδομάδα. Είμαστε σοβαροί και θα παίζουμε κοιτώντας το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, αλλά και να βελτιωνόμαστε όσο μπορούμε».

Παράλληλα, ο κόουτς της ομάδας, ο Ντράγκαν Σάκοτα, είπε στη συνέντευξη Τύπου πως αυτή είναι η καλύτερη φετινή εμφάνισή σας. Ασπάζεσαι αυτή την άποψη;

«Άμα κοιτάξετε τα ποσοστά αστοχίας του αντιπάλου, αλλά και τα ποσοστά ευστοχίας μας το μαρτυρούν. Όχι μόνο αυτά, όμως, αλλά και τις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες. Τα ριμπάουντ, την άμυνά μας, από κάθε άποψη -μπασκετική- είναι το καλύτερό μας παιχνίδι. Αυτό, όμως, είναι δίκοπο μαχαίρι, διότι είτε σε χαλαρώνει, είτε σου δίνει τον ρυθμό και την αυτοπεποίθηση για να παίζεις ακόμα καλύτερα. Εγώ πιστεύω πως μπορούμε ακόμα καλύτερα».

Το ακόμα καλύτερα για την ΑΕΚ πού βρίσκεται;

«Ακόμα δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Μπροστά μας έχουμε δύο ομάδες που είναι από τα φαβορί για να πάνε στο Final Four της Euroleague, αλλά έχουμε και τις δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης, που είναι σοβαρές, έχουν μια βάση παικτών που δεν έχουμε εμείς, που έπαιζαν χρόνια μαζί και θα είναι δύσκολο. Νίκες όπως αυτή, αλλά και όπως εκείνη με τον Πανελευσινιακό, πρέπει να μας δίνουν ρυθμό, αλλά πρέπει να μείνουμε ταπεινοί και να δούμε στο τέλος τι θα γίνει. Δεν μπορούμε να κρίνουμε από τώρα το πού μπορούμε να φτάσουμε».

Ήσουν και παλιότερα στην ΑΕΚ και έχεις ζήσει πάρα πολλές στιγμές. Τι το διαφορετικό υπάρχει στην φετινή ομάδα, εάν υπάρχει βέβαια;

«Σε σχέση με τα χρόνια που ήμασταν οικογενειακώς στην ΑΕΚ, με τον αδερφό μου στα εφηβικά τμήματα και με εμένα και τον πατέρα μου στο ανδρικό, εάν δεις την φωτογραφία της ομάδας θα δεις μια ομάδα στην οποία υπήρχαν παικταράδες. Ακόμα και τα παιδιά που δεν έπαιζαν πολύ, όπως ο Πέρο Άντιτς και ο Γιάννης Μπουρούσης τώρα έχουν γίνει από τους καλύτερους παίκτες στη θέση τους. Οπότε, σίγουρα είχαμε να κάνουμε με μια ομάδα με τρομερό χαρακτήρα, με σπουδαίες προσωπικότητες. Όχι μόνο δεν έχει αλλάξει τίποτα, αλλά εμείς ελπίζουμε να γίνουμε σαν κι αυτούς.

Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια σίγουρα έχει αλλάξει δραστικά η κατάσταση με την έλευση του Μάκη Αγγελόπουλου. Ένας άνθρωπος που έχει αλλάξει τα δεδομένα. Είναι στο χέρι μας να αξιοποιήσουμε αυτό. Την καλή θέληση του ανθρώπου αυτού να ξαναφέρει την ΑΕΚ εκεί που ανήκει και τον ευχαριστούμε που εμπιστεύτηκε εμάς για να το κάνουμε αυτό. Εγώ, προσωπικά, κάνω τα πάντα για να φτάσει σε αυτό τον στόχο».

Πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Μάκη Αγγελόπουλου;

«Για πάρα πολλούς λόγους είναι το παν! Πρώτον και κύριον το οικονομικό κομμάτι, καθώς άλλαξαν ριζικά τα πάντα μέσα στην ΑΕΚ και δεύτερον έχει να κάνει με την νοοτροπία που έχει ο άνθρωπος αυτός. Είναι άνθρωπος που δίνει μεγάλη προσοχή στις βάσεις και τις λεπτομέρειες και είναι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει πολύ καλά πως φτιάχνεται ένα αποτέλεσμα. Δεν είναι άνθρωπος που θα φέρει παίκτες από παντού για να πάρει ένα πρωτάθλημα, αλλά ξεκινώντας από τις βάσεις. Από τα τμήματα των εφηβικών, το γήπεδο, τους φυσιοθεραπευτές, το καλό κλίμα στα αποδυτήρια, τον προπονητή και μετά τους παίκτες. Πιστεύω ότι και μπασκετικά μας βοηθάει με τη γνώση του, αλλά κυρίως με τις δυνατότητές του».

Ξεκινώντας η σεζόν περίμενες πως θα έχει τέτοια τροπή;

«Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα! Σε μια τέτοια εποχή στην Ελλάδα, που τα οικονομικά προβλήματα είναι μεγάλα για όλους και όχι μόνο στον αθλητισμό. Υπογράφοντας στην ΑΕΚ είχα διαφορετική εικόνα. Το έκανα για την αγάπη που είχα προς την ομάδα και όταν ήρθα και είδα τα παιδιά, με τα οποία ξεκινήσαμε μαζί, είδα ότι υπάρχει μια βάση καλών Ελλήνων παικτών. Και με την σχέση που είχα με τον Βαγγέλη Ζιάγκο είπα να τους εμπιστευτώ και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Και εγώ να ξαναβρώ ρυθμό, αλλα και να βοηθήσω την ΑΕΚ να σταθεί με αξιοπρέπεια στην Α1, γιατί τότε είχαμε πάρα πολλά προβλήματα. Τον Σεπτέμβριο δεν είχαμε καν έδρα. Ήταν ένα ρίσκο, αλλά όταν κάνεις κάτι με την καρδιά αλλά και με το ένστικτό σου, τα ρίσκα ξεπληρώνονται».

Η παρουσία του κόσμου τι ρόλο παίζει στην προσπάθειά σας;

«Καταλυτικό! Πάντα το έλεγα, μετά τον αγώνα Κυπέλλου με τον Κολοσσό Ρόδου, το πρώτο επίσημο παιχνίδι μας για φέτος, όπου κατέβηκα από το σπίτι μου με τα πόδια και περίμενα να δω μερικούς περαστικούς, τουρίστες στο γήπεδο. Αλλά όταν μπήκα μέσα και είδα 2.000 φίλους της ομάδας και το γήπεδο γεμάτο δεν ήξερα τι να πω. Μετά το πέρασμα από Β" Εθνική και Α2 να επιστρέφεις στην πρώτη κατηγορία και να έχεις τόσο κόσμο και μετά άλλους 12.000 με τον Ολυμπιακό, τα λόγια είναι περιττά».

Παρακολουθούσες την παρουσία της ομάδας στις χαμηλότερες κατηγορίες;

«Βεβαίως. Και λόγο του αδερφού μου, που έπαιζε στον Αρκαδικό πέρυσι. Είδα πως από την αρχή είχε πάρει μια πορεία ανόδου. Είχε μια βάση πολύ καλών παικτών όπως ειναι ο Τσιάκος, ο Γκιζόγιαννης, ο Καράμπουλας. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να βγαίνεις πρώτος, όμως νομίζω ότι με τέτοια κλάση και εμπειρία, εύκολα μπορούσαν να ελέγξουν την κατάσταση και να ανεβάσουν την ομάδα».

Στο μυαλό σου υπήρχε το ενδεχόμενο επιστροφής στην ΑΕΚ;

«Πάντα! Πάντα είχαμε στο μυαλό μας και εγώ αλλά και ο Ντράγκαν το ενδεχόμενο της επιστροφής. Δεν σας κρύβω πως δεν ήταν λίγες οι φορές που μιλούσαμε για την ΑΕΚ και το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για να προσελκύσουμε κάποιον επενδυτή. Πάντα το θέλαμε γιατί νιώθαμε πως εδώ στην Ελλάδα η ΑΕΚ είναι το μπασκετικό μας σπίτι. Εδώ ανδρώθηκα εγώ, εδώ δικαιώθηκε προπονητικά ο Ντράγκαν και πάντα νιώθαμε πως χρωστάμε στην ΑΕΚ, ασχέτως του γεγονότος πως βοηθούσαμε την ομάδα, πάντα νιώθαμε πως μπορούμε να δώσουμε ακόμα περισσότερα».

Ποια είναι η σχέση σου με τον Ντράγκαν Σάκοτα;

«Εντάξει, μιλάμε που και που (γελάει). Είναι περίεργο το πόσο δεν ήταν περίεργο για μένα. Πώς να το εξηγήσω; Στην αρχή δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Δεν είχαμε ξανασυνεργαστεί και για να είμαι ειλικρινής στο πρώτο παιχνίδι του Ντράγκαν, με τον Απόλλωνα Πάτρας, το σκεφτόμουνα. Ήταν μεγάλο μπέρδεμα στο μυαλό μου αυτό, καθώς δεν μου είχε ξανασυμβεί, αλλά μετα όταν ξεκινήσαμε και μπήκαμε στη διαδικασία των προπονήσεων και της φιλοσοφίας του, πραγματικά το βλέπω σαν να είναι προπονητής μου και τίποτε άλλο. Όταν τελειώνει η προπόνηση έχουμε τη σχέση που είχαμε πάντα. Και αυτό δεν το μπλέκω ούτε με τους συμπαίκτες μου, ούτε με την ΑΕΚ. Μέσα στο γήπεδο είμαστε παίκτης και προπονητής. Αυτό πιστεύω, βοήθησε και εμένα, αλλά και τον ίδιο».

Ο Ντράγκαν Σάκοτα πόσο διαφορετικός είναι εντός και εκτός παρκέ;

«Αρκετά μπορώ να πω. Είναι πολύ πιο ανοιχτός και προσιτός έξω από το γήπεδο. Είναι κοινωνικός και χαμογελαστός, αλλά μέσα στο γήπεδο έχει μια αυστηρότητα φυσική θα την έλεγα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να την έχει για να κρατάει το σεβασμό των παικτών και να τον ακούνε. Αυτό έχει να κάνει και με τα χρόνια. Όταν είσαι 40 και κάτι χρόνια προπονητής το διαχωρίζεις σωστά εντός και εκτός γηπέδων. Είναι αρκετά διαφορετικός».

Είναι ο προπονητής που μπορεί να εμπνεύσει έναν παίκτη;

«Πιστεύω πως ναι. Το έχουν πει και παίκτες μέσα στην ομάδα, οι οποίοι λένε πως εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη. Αυτό το βλέπω και σε εμένα. Ξεχνάμε πως τυχαίνει να είναι πατέρας μου. Είναι ο πρώτος προπονητής που επιτέλους μπορώ να δείξω όλες τις μπασκετικές ικανότητές μου. Αυτό εμπνέει εμπιστοσύνη. Είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, καθώς μπορείς να μιλήσεις μαζί του όταν έχεις κάποιο πρόβλημα, ενώ κάποιες φορές βλέπει και ο ίδιος ότι έχεις κάποιο πρόβλημα και έρχεται σε σένα και αυτός. Αυτό είναι καλό για όλους τους παίκτες».

Το γεγονός πως είναι προπονητής σου, δίνει ένα ακόμα κίνητρο σε σένα;

«Σίγουρα! Και εγώ και ο αδερφός μου έχουμε συνηθίσει από μικρά παιδιά να εξαρτιόμαστε από το αποτέλεσμα της ομάδας του Ντράγκαν για το πού θα ζήσουμε, σε ποιο σχολείο θα πάμε και εάν αυτό είναι Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ. Είναι στο αίμα μας αυτό, να παλεύουμε για το αποτέλεσμα της ομάδας που προπονεί ο πατέρας μου. Οπότε, σε συνδυασμό με τα δικά μου κίνητρα σαν παίκτης δίνει επιπλέον ώθηση για το αποτέλεσμα. Συμπεριλαμβανομένου και του γεγονότος πως παίζω στην αγαπημένη μου ομάδα, είμαι πραγματικά έτοιμος, κάθε φορά, να μπω στο γήπεδο για να δώσω τα πάντα».

Ο αδερφός σου πόσο σε βοηθάει στην πορεία σου;

Πριν απαντήσει ο Ντούσαν, ο Μίλος Σάκοτα απάντησε χιουμοριστικά «Δεν τον βοηθάω!», για να απαντήσει στην συνέχεια ο φόργουορντ της ΑΕΚ: «Με κράζει συνέχεια (γελάει)! Με βοηθάει περισσότερο απ" όλους. Μπορεί να μιλάμε λίγο για το θέμα αυτό, η γνώμη του είναι πάντα αυτή που μέτραγε περισσότερο απ" όλες, ίσως κι από αυτή του Ντράγκαν, για να είμαι ειλικρινής. Οπότε, είναι ο άνθρωπος που με γνωρίζει περισσότερο απ" όλους, έχει ισάξια μπασκετική γνώμη με εμένα οπότε είναι πολύ εύκολο να του εξηγώ κάτι όταν μου φταίει, οπότε η συμβολή του ήταν και θα είναι πάντα η πιο σημαντική».

Από εδώ και πέρα ποια είναι η συνέχεια για την ομάδα;

«Είναι στο χέρι μας για να κάνουμε την καλύτερη δυνατή πορεία. Έχουμε όλα τα εργαλεία για να το πετύχουμε. Όταν κερδίζεις παιχνίδια όπως αυτό με τον Απόλλωνα, θα πρέπει να είσαι «χαζός» ώστε να χαλαρώσεις και να πάρουν τα μυαλά σου αέρα. Ποιος ο λόγος να γίνει κάτι τέτοιο; Δεν σου βάζει κανείς το πιστόλι στον κρόταφο, δεν διεκδικείς πρωτάθλημα. Καταλαβαίνει ο κόσμος, επειδή είναι μπασκετικός λαός η Ελλάδα. Έχουμε όλοι την στήριξη του κόσμου για να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας και στο τέλος να δούμε εάν κάναμε καλή δουλειά ή όχι».

Μίλησες για κάποια εργαλεία. Αναφέρεσαι στους παίκτες που ήρθαν στα μέσα της σεζόν, σωστά;

«Για να είμαστε αντικειμενικοί, ναι. Είναι παίκτες υψηλού επιπέδου, κάτι που το αποδεικνύουν και οι καριέρες τους. Δεν είναι νεαροί παίκτες που προσαρμόζονται τώρα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Είναι παίκτες με μεγάλη εμπειρία και τίτλους. Βοηθάνε και παίζουν μεγάλο ρόλο. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτοί. Αναφέρομαι και στο επιτελείο της ομάδας. Επιτέλους έχουμε έδρα, έχουμε τον κόσμο μας, πληρωνόμαστε στην ώρα μας, έχουμε γήπεδο. Είναι πάρα πολύ σημαντικά αυτά τα πράγματα. Ειδικά στην Ελλάδα, που τον τελευταίο καιρό αυτά δεν είναι συνηθισμένα. Οπότε, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βγαίνουμε στο παρκέ και να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό».

Απομένουν επτά αγώνες για το τέλος της κανονικής διάρκειας. Πόσο εφικτό είναι το 7Χ7;

«Το 7Χ7 έτσι όπως το βλέπουμε είναι πολύ μεγάλο νούμερο. Είναι εφικτό, βέβαια, γιατί η ΑΕΚ είτε παίζει με τον πρωτοπόρο εκτός έδρας, είτε με τον ουραγό εντός έδρας, πρέπει να παίζει για τη νίκη. Δεν θα ήταν πολύ έξυπνο να το βλέπουμε σαν νούμερο. Έχουμε βάλει σαν στόχο το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και μόνο έτσι θα καταφέρουμε, θεωρητικά, να κάνουμε το 7Χ7».

Ξεκινήσατε τη σεζόν με παίκτες όπως ο Κάιλς, ο Ράιτ και ο Γκούντριτζ και συνεχίζετε τώρα με παίκτες όπως ο Ντελινινκάιτιτς, ο Ίνγκλις, ο Μενσά Μπονσού και ο Χέρστον. Πρόκειται για παίκτες που ανεβάζουν την ομάδα επίπεδο, αλλά όλη αυτή η μετάβαση πόσο επηρέασε το σύνολο;

«Ήταν πολύ δύσκολο. Και για εμένα ήταν, εάν λάβει κανείς υπόψιν πως στο ξεκίνημα της σεζόν είχα λάβει τον ρόλο του ηγέτη και στην πορεία κατάλαβα ότι έρχονται παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο σε αυτό τον ρόλο και εγώ μπορώ να τους βοηθήσω περισσότερο έχοντας δευτερεύοντα ρόλο. Ήταν δύσκολο υπό την έννοια ότι είναι παίκτες που τους ξέρεις, αλλά δεν έχεις παίξει ποτέ μαζί τους. Δεν είχαμε πολύ χρόνο για να προετοιμαστούμε καθώς μας πίεζε ο χρόνος. Αλλάξαμε προπονητή και φιλοσοφία. Είχαμε πολλά στην αρχή της σεζόν και απ" ότι φαίνεται τώρα τα αφήνουμε πίσω μας και βρίσκουμε πλέον έναν ρυθμό».

Πόσο σημαντική είναι η παρουσία των παικτών που ήρθαν στα μέσα της σεζόν;

«Η παρουσία τους είναι πάρα πολύ σημαντική για την άνοδο της ΑΕΚ. Όταν βλέπεις έναν Καρλ Ίνγκλις, που είναι 33 ετών και πέρασε πολλά προβλήματα τραυματισμών στους αστραγάλους και με χίλια δύο, να βουτά για τη μπάλα σε κάθε προπόνηση, να τσακωνόμαστε -με την καλή έννοια- όταν χάνουμε στις προπονήσεις, αυτό τα λέει όλα. Από αυτούς ξεκίνησε αυτό. Η ανταγωνιστικότητα αυτή προέρχεται από τους παίκτες που ήρθαν. Κι αυτοί δείχνουν τον δρόμο για να κανεις μια καλή πορεία. Και ο Καρλ είναι έτσι και ο Ποπς είναι έτσι και ο Μαλίκ είναι έτσι. Είναι οι ηγέτες μας και εμείς θέλουμε να τους υποστηρίξουμε με τον καλύτερο τρόπο και να βγάλουμε την πίεση από πάνω τους και να είμαστε ένα σύνολο που θα παίζουν όλοι για έναν και ένας για όλους!»

Στις αρχές της σεζόν είχες τον ρόλο του ηγέτη, όμως με την έλευση των νέων παικτών ο ρόλος αυτός περιορίστηκε. Αυτό για έναν παίκτη-νικητή, όπως εσύ, πόσο δύσκολο ήταν;

«Είναι εύκολο όταν είσαι νικητής! Αυτό είναι το θέμα. Όταν είσαι νικητής κι εγώ θεωρώ πως ήμουν πάντα και εγώ, αλλά και ο αδερφός μου θέλαμε πάντα να νικάμε, πρέπει να κάνεις θυσίες! Δεν μου αρέσει να χάνω, θέλω πάντα να κερδίζω. Όποιος πραγματικά, μέσα από την καρδιά του, θέλει να κερδίζει, το καταλαβαίνει και του είναι εύκολο. Για μένα ήταν πάρα πολύ εύκολη η μετάβαση αυτή. Δεν σκεφτόμουν ούτε τους πόντου,ς ούτε τα στατικά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να ξαναδώ την ΑΕΚ εκεί που ήταν το 2002! Αν γίνεται αυτό, όσο είμαι εγώ στην ΑΕΚ, καλώς. Εάν πάλι γίνει αυτό όταν φύγω, πάλι καλώς. Εγώ, όμως, όσο θα είμαι εδώ και θα φοράω τη φανέλα της ομάδας θα δίνω ό,τι έχω και δεν έχω για να το πετύχω».

Στο να αποκτήσεις την αντίληψη αυτή βοήθησε το πέρασμα από τον Παναθηναϊκό και η συνύπαρξη με παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Γιασικεβίτσιους, ο Μπατίστ;

«Σίγουρα βοήθησε, γιατί οι παίκτες αυτοί μου έδειξαν αυτό ακριβώς το πράγμα. Το σύστημα της ομάδας, το οποίο είναι σύστημα που έδινε νίκες, μου έδειξε το ίδιο πράγμα. Ότι σε καλύπτει η νίκη. Κανείς δεν θα σου κάνει κριτική πάνω στην προσωπική σου απόδοση, όταν νικάς συνεχόμενες φορές. Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβουν οι παίκτες. Ακόμα κι όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, πράγμα λογικό, θα πουληθείς μέσα από το ομαδικό αποτέλεσμα και όχι το ατομικό. Αυτό είναι που πρέπει να καταλάβουν. Και είναι κάτι που δύσκολα το καταλαβαίνουν. Λίγοι το καταλαβαίνουν και το κάνουν πράξη. Εγώ πιστεύω πως είμαι ένας από αυτούς τους παίκτες».

Πώς ήταν η συνύπαρξη με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς;

«Όσον αφορά τον Ζέλικο, πάντα το έλεγα πως είναι ο μπασκετικός μου καθηγητής. Είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε περισσότερο απ" όλους το ομαδικό μπάσκετ, γιατί με τον Ντράγκαν δεν είχα την ευκαιρία να το μάθω αυτό, καθώς δεν ήμασταν μαζί σε ομάδα. Τα πιο χρήσιμα πράγματα στο ομαδικό μπάσκετ τα έμαθα από τον κύριο Ομπράντοβιτς. Δηλαδή, το spacing, το timing, το πού πρέπει να σταθείς και το τι πρέπει να κάνεις. Μου έμαθε, επίσης, το πώς να παίζω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στη θέση «4″. Πάντα είχα μια καλή επαγγελματική σχέση με τον κύριο Ομπράντοβιτς. Δεν είμαστε, ούτε υπήρξαμε ποτέ οικογενειακοί φίλοι, επειδή το έχω ακούσει πολλές φορές αυτό. Αλλά, όποτε τον δω χαίρομαι ιδιαιτέρως, είναι καλός άνθρωπος και σίγουρα ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη».

Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα δίλημμα αναφορικά με το ποιος παίκτης είναι καλύτερο. Ο Βασίλης Σπανούλης ή ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ποια η θέση σου σε αυτό, έχοντας ζήσει από κοντά τους παίκτες αυτούς;

«Έχω ερωτηθεί πολλές φορές το δίλημμα αυτό. Είναι ενδιαφέρον, αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να απαντηθεί έτσι απλά. Εγώ θα δώσω την δική μου απάντηση. Επειδή έχω παίξει και με τους δύο, τους θεωρώ τους δύο κορυφαίους. Ο καθένας με τον τρόπο του, όμως. Εάν ο Διαμαντίδης πήγαινε στον Ολυμπιακό την εποχή που πήγε ο Σπανούλης και με το ρόστερ που είχε ο Ολυμπιακός τότε, δεν θα έπαιρνε δύο Euroleague. Οπότε σε αυτή την περίπτωση ο Σπανούλης είναι καλύτερος. Εάν, όμως, ο Σπανούλης είχε στον Παναθηναϊκό τον ρόλο του Διαμαντίδη δεν θα έπαιζε τόσο ποιοτικά, όσο εκείνος. Άρα, το καταλαβαίνει όπως θέλει ο καθένας. Θέλω να πω ότι ο κάθε παίκτης έχει τις δικές του απίστευτες ικανότητες, που έχουν χρησιμοποιηθεί με τον σωστό τρόπο».

Οι μελλοντικοί σου στόχοι ποιοι είναι;

«Με κάθε ειλικρίνεια, θέλω να μείνω στην ΑΕΚ όσο πιο πολύ μπορώ. Θέλω να πιστεύω πως θα μείνω μέχρι το τέλος της καριέρας μου εδώ. Θέλω να πιστεύω ότι οι συνθήκες θα γίνονται όλο και καλύτερες. Θέλω να πιστεύω στο όραμα του κυρίου Αγγελόπουλου, του Ντράγκαν και όλων των ανθρώπων που θέλουν να ξαναφτιάξουν την μεγάλη ΑΕΚ. Θέλω να είμαι μέρος σε αυτό. Δεν σκέφτομαι αυτά που ίσως σκεφτόμουν πριν μερικά χρόνια. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Είχα μια πολύ ικανοποιητική καριέρα με τίτλους και διακρίσεις. Θέλω, πραγματικά, να τελειώσω εκεί που ξεκίνησα!»

Έχεις συμβόλαιο μέχρι το 2017. Αυτό σου δίνει καθόλου άνεση;

«Το συμβόλαιο αυτό μου δείχνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ομάδας στο πρόσωπό μου. Εκείνη την άνεση μου δείχνει. Μπασκετικά, όμως, δεν νιώθω ποτέ άνεση. Δεν μπορώ να τη νιώσω. Έτσι έχω μάθε από μικρό παιδί. Και μέχρι το 2037 να έχω υπογράψει, που λέει ο λόγος, εγώ άνεση δεν θα νιώσω, την επόμενη μέρα θέλω να είμαι καλύτερος. Αλλά όταν βλέπεις ότι σε εμπιστεύεται η διοίκηση, ο πρόεδρος είναι πολύ καλό συναίσθημα».

Τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο της ΑΕΚ;

«Απλά, να συνεχίζει να μας υποστηρίζει, όπως κάνει πάντα. Να είναι ο έκτος μας παίκτης. Όπου και να πάμε είναι πάντα εκεί. Πάντα έχουμε την αίσθηση ότι παίζουμε εντός έδρας! Το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ, επειδή δεν μπορείς να υπόσχεσαι πράγματα που δεν ξέρεις εάν θα γίνουν ή όχι, είναι ότι θα δίνουμε πάντα το 100% των δυνάμεών μας. Και μετά, ό,τι είναι γραφτό να γίνει, ας γίνει».