«Συγγνώμη» Αυστραλίας για τις 225.000 αναγκαστικές υιοθεσίες

12:36 19/12/2012 - Πηγή: AEK365

Η Αυστραλία αποφάσισε να ζητήσει επισήμως συγγνώμη επειδή ανάγκασε δεκάδες χιλιάδες μητέρες, πολλές από αυτές ανύπαντρες, να δώσουν για υιοθεσία τα παιδιά τους τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70. Σύμφωνα με την υπουργό Δικαιοσύνης Νίκολα Ρόξον, η επίσημη συγγνώμη θα εκφραστεί ενώπιον του Κοινοβουλίου στις 21 Μαρτίου.

«Η κυβέρνηση καταλαβαίνει τον πόνο και τα δεινά όσων επλήγησαν από αυτές τις πρακτικές» δήλωσε η υπουργός.

Έρευνα Κοινοβουλευτικής Επιτροπής αποκάλυψε τον περασμένο Μάρτιο πως περίπου 225.000 παιδιά απομακρύνθηκαν διά της βίας από τις μητέρες τους. Η Επιτροπή

αποφάσισε, εκτός από την επίσημη συγγνώμη του κράτους, να δοθούν και αποζημιώσεις.

Η έρευνα συγκέντρωσε εκατοντάδες μαρτυρίες γυναικών και παιδιών των οποίων οι ζωές σημαδεύτηκαν από τους αναγκαστικούς χωρισμούς, που συνήθως οργάνωναν θρησκευτικές οργανώσεις. Τα περισσότερα περιστατικά καταγράφονται από το 1951 ώς το 1975, σε μία Αυστραλία ιδιαίτερα συντηρητική εκείνη την εποχή.

Εξαιτίας της κοινωνικής πίεσης οι ανύπαντρες νεαρές γυναίκες που εγκυμονούσαν αναγκάζονταν να μετακομίσουν σε συγγενικά σπίτια ή σε εκκλησιαστικά ιδρύματα.

Ήδη, πριν από τη γέννησή τους τα παιδιά αυτά ήταν προορισμένα για υιοθεσία. Οι μητέρες ήταν υποχρεωμένες να δώσουν τη συγκατάθεσή τους, αφού η υιοθεσία ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Αρκετές φορές ακόμα και οι υπογραφές τους είχαν πλαστογραφηθεί.

«Αποδείχθηκε πως η συγκατάθεση των μητέρων δεν δόθηκε με κανονικό τρόπο. Υπάρχουν αποδείξεις για εξαναγκασμό. Οι πιέσεις, οι πρακτικές αυτές και η πολιτική που εφαρμόστηκε τότε τραυμάτισε ανεπανόρθωτα τις ζωές των μητέρων, των πατέρων, των υιοθετημένων παιδιών και των οικογενειών» τόνισε η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ρέιτσελ Σιούερτ, παρουσιάζοντας την έκθεση στο Κοινοβούλιο.

Οι μητέρες και τα παιδιά δεν είχαν πρόσβαση στις πληροφορίες που τούς αφορούσαν. Τα πιστοποιητικά γέννησης των παιδιών είχαν τα ονόματα των θετών γονιών γιατί οι αρχές εκτιμούσαν τότε πως έπρεπε να υπάρχει «απόλυτη εξάλειψη κάθε στοιχείου» για το καλό όλων των εμπλεκομένων.