Το δράμα του Κάιπερ

23:47 30/12/2014 - Πηγή: AEK365

Μπορεί στα 21 να είχε ήδη κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Ολλανδίας, να ήταν διεθνής με όλες τις Ελπίδες της χώρας του και να είχε αγωνιστεί και στο Champions League, ωστόσο η πορεία του δεν ήταν ανάλογη λόγω των αλλεπάλληλων σοβαρών τραυματισμών στα γόνατά του.
Σε μία εκ βαθέων εξομολόγησή του σε ιστοσελίδα της Ολλανδίας μίλησε τόσο για την εμπειρία του στην Ελλάδα όσο και για την πολλά υποσχόμενη καριέρα του που έμεινε στα μισά

του δρόμου.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Όσο σκέφτομαι το παρελθόν, δεν μπορώ να μην μελαγχολώ. Παίξαμε στην Ευρώπη, έκανα συμμετοχές στο Champions League. Αντιμετώπισα την Τότεναμ. Είμαι ευγνώμων, πραγματικά ευγνώμων. Θα ήθελα να μην είχαν τελειώσει εκείνες οι στιγμές. Ήταν μαγικές», εξομολογείται ο Κάιπερ αναφερόμενος στην περίοδο που όλα έμοιαζαν τέλεια γι' αυτόν.
«Ξέρω το συναίσθημα, ξέρω πώς είναι να φτάνεις στην κορυφή. Ήμουν μέλος της Τβέντε που κατακτήσαμε το πρωτάθλημα το 2010, ήμουν συμπαίκτης με τους Ρουίς, Ενκούφο και Πέρες. Ο Στιβ Μακ Λάρεν ήταν ο προπονητής. Τι είχαμε καταφέρει τότε... Ήταν απίστευτο...» συνεχίζει.
Έχοντας σακατέψει πολλές φορές στο παρελθόν το γόνατό του, ο Νίκι μίλησε για το απαίσιο (αλλά δυστυχώς για εκείνον πολύ γνώριμο) συναίσθημα του να σωριάζεσαι στο έδαφος και να ξέρεις καλά την κόλαση που σε περιμένει.
«Τον προηγούμενο Ιανουάριο τραυματίστηκα ξανά. Έπαιξα ένα φιλικό παιχνίδι με τις ρεζέρβες της Τβέντε. Το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι αυτό ήταν, θα τα παρατήσω. Ήμουν ξαπλωμένος στο έδαφος και ήξερα ότι είχα πάθει ρήξη συνδέσμων. Για δεύτερη φορά... Αναγνώρισα τους πόνους και το συναίσθημα που μου είχαν προκαλέσει ξανά στο γόνατο μου. Μετά από τόσους τραυματισμούς που έχω υποστεί στο γόνατο, έχω μάθει τον κάθε πόνο. Ήξερα ότι μπορεί να το πάθω, ένας Γερμανός γιατρός με είχε προειδοποιήσει. Αυτό είχε συμβεί όταν είχα εξεταστεί στο Ίνγκολσταντ, τον Ιανουάριο του 2013. Θα μπορούσα να αποσυρθώ, αλλά απέρριψα την επιλογή» θυμάται ο Κάιπερ που αποκαλύπτει πως γνώριζε ότι μέσα σε ένα χρόνο θα κόβονταν ξανά οι σύνδεσμοί του.
Κάποια στιγμή η συζήτηση φτάνει στον Παναθηναϊκό, από τον οποίο έκανε ένα σύντομο πέρασμα την εποχή του Φάμπρι και το. παιδομάζωμα με παίκτες αμφιβόλου αξίας που επιχειρήθηκε πριν απολυθεί ο Ισπανός και αναλάβει ο Βονόρτας ξεκινώντας το πείραμα της ελληνοποίησης της ομάδας.
«Τον περασμένο χειμώνα πήγα στην Ελλάδα για ένα εξάμηνο. Είχα βρεθεί σε αδιέξοδο στην Τβέντε και αποδέχτηκα την πρόκληση. Είχα παίξει δύο παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, στο ένα πήγα καλά και στο άλλο όχι. Ύστερα, όλα τελείωσαν. Άλλαξε ο προπονητής και ανέλαβε ένας άλλος, ο οποίος ήθελε να παίζει μόνο με τους Έλληνες. Οπότε, εγώ τελείωσα. Παρόλα αυτά, εγώ βρήκα υπέροχη την εμπειρία, την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο γήπεδο, την αίσθηση να παίζω ποδόσφαιρο σε άλλη χώρα. Ήμασταν ποδοσφαιριστές από διάφορες χώρες, πηγαίναμε όλοι μαζί για δείπνο ή καθόμασταν στον πάγκο. Αισθανόμουν ότι έκανα διακοπές ενώ δούλευα. Νομίζω ότι βίωσα μία εμπειρία που δεν την είχαν πολλοί» σχολιάζει ο (πρώην ;) ποδοσφαιριστής που δεν έχει ομάδα από τον Απρίλιο του 2014 όταν και ολοκλήρωσε τη συνεργασία του με την Τβέντε με έναν τρόπο άκομψο, όπως σχολιάζει:
«Μία μέρα επέστρεψα το αυτοκίνητο μου και αυτό ήταν. Δεν μου είπαν αντίο, δεν δώσαμε τα χέρια, δεν συνέβη τίποτα απ' αυτά. Αυτό δεν ήταν σωστό. Είχα συμβόλαιο για πέντε χρόνια. Άνηκα στην ομάδα. Αλλά δεν μου μίλησε κανείς».