Ζαχαριάδης: Η ΑΕΚ είναι μεγάλη αγάπη!

00:49 5/3/2014 - Πηγή: AEK365

Ο Γιώργος Ζαχαριάδης μίλησε στην ιστοσελίδα RoadStory.gr για την ΑΕΚ και άλλα πολλά.

Αναλυτικά:

Ο Γιώργος Ζαχαριάδης, αστυνομικός στο επάγγελμα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άρδασσα Εορδαίας του Νομού Κοζάνης. Με τον αθλητισμό ασχολείται ερασιτεχνικά ως δρομέας, από μικρό παιδάκι. Από το 2010, εκπροσωπεί την ΑΕΚ σε δεκάδες πανελλαδικούς

μαραθωνοδρόμους, κατακτώντας υψηλές θέσεις και αρκετά μετάλλια.

Από τις πολυάριθμες επιτυχίες στο ενεργητικό του ξεχωρίζει η συμμετοχή και ο τερματισμός του στο 30ο και 31ο «Σπάρταθλον». Σε έναν από τους πιο δύσκολους υπέρ μαραθώνιους δρόμους παγκοσμίως, που καλύπτει τη διαδρομή Αθήνα-Σπάρτη, απόστασης 250 χιλιομέτρων. Η «σκληρή» και επίπονη διαδρομή αποτελεί τη μεγαλύτερη δυσκολία του αγώνα, ωστόσο, ο ίδιος γεννημένος μαχητής, ξέρει να υπερπηδά τα εμπόδια και να μην αντιστέκεται στις προκλήσεις. Γεμάτος αισιοδοξία και σιγουριά, δηλώνει έτοιμος να αντικρίσει για τρίτη συνεχόμενη φορά το αγέρωχο βλέμμα του Λεωνίδα στην Σπάρτη, αφού όπως τονίζει, η συμμετοχή του στο «Σπάρταθλον» 2014, θεωρείται πλέον δεδομένη.
Από που κατάγεστε και με τι ασχολείστε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό Άρδασσα Εορδαίας του Νομού Κοζάνης. Ένα προσφυγικό χωριό, πέντε χιλιόμετρα από την Πτολεμαΐδα. Ζω και εργάζομαι ως αστυνομικός στην Πτολεμαΐδα, αλλά πηγαίνω καθημερινά στο χωριό μου, προκειμένου να δω τους γονείς και τους φίλους μου, ενώ συμμετέχω ενεργά στις δραστηριότητες του Ποντιακού Συλλόγου Άρδασσας. Στο χωριό πηγαίνω τρέχοντας ή με ποδήλατο. Χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο μόνο όταν χρειάζεται να μεταφέρω πρόσωπα ή αντικείμενα.
Σε πόσους αγώνες έχετε συμμετάσχει και από πότε ασχολείστε με τον αθλητισμό;
Με τον αθλητισμό ασχολούμαι από μικρό παιδάκι, όπως όλα τα παιδιά που μεγαλώνουμε στα χωριά και τρέχουμε και παίζουμε στις γειτονιές. Με τον αθλητισμό από πλευράς στίβου ή πρωταθλητισμού, δεν είχα και ούτε έχω καμία σχέση. Με το τρέξιμο άρχισα να έχω επαφές από την τελευταία τάξη Λυκείου, έως και σήμερα που είμαι επαγγελματικά αποκατεστημένος. Ασχολούμαι μόνο ερασιτεχνικά, διότι είναι πολύ πιο ωραίο να είσαι «εραστής», να κινείσαι και να τρέχεις ελεύθερα. Το χαίρεσαι περισσότερο! Συμμετέχω σε διάφορους αγώνες δρόμου ή βουνού που διοργανώνουν πανελλαδικά διάφοροι σύλλογοι υγείας, από το 2010 που δημιουργήθηκε στην Πτολεμαΐδα, ο Σύλλογος Δρομέων Οδοιπόρων Εορδαίας (ΣΔΟΕ). Δεν υπάρχει αγώνισμα δρόμου πολλών χιλιομέτρων που να μην έχω συμμετάσχει. Τρέχω ως δρομέας της ΑΕΚ, στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθωνίου που διοργανώνει ο ΣΕΓΑΣ, στα 180 χλμ του Αέθλιου - Ολύμπιου Δρόμου, στα 110 χλμ του Ευχίδειου Άθλου (Δελφοί - Πλαταιές), στα 80, 100, 120 χλμ αγώνων βουνού στο Πήλιο, στο Παρανέστι, στον Όλυμπο και φυσικά σε δεκάδες άλλους διεθνούς προσέλευσης μαραθωνοδρόμους.

Διαβάζω παντού ότι είστε αθλητής υπέρ αποστάσεων της ΑΕΚ. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ποια η σχέση σας με τη συγκεκριμένη ομάδα;
Πολύ απλό. Είμαι δρομέας - αθλητής της ΑΕΚ. Όταν μιλάμε για ΑΕΚ δακρύζουμε, κλαίμε, «ταξιδεύουμε» με τον δικέφαλο αετό στις πατρίδες των προγόνων μας. ΑΕΚ σημαίνει Προσφυγιά Ξεριζωμένη! Όταν μιλάμε για ΑΕΚ, εννοούμε την μεγάλη αγάπη, την ιστορία, την τρέλα ή την «ζαντία» που λέμε εμείς οι Πόντιοι. Η ερασιτεχνική ΑΕΚ, έχει διάφορα τμήματα ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, ποδηλασίας και στίβου, στο οποίο περιλαμβάνονται διάφορα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού όπως: αγώνες δρόμου, ταχύτητας, αντοχής, σκυταλοδρομίες, αθλήματα ρίψεων (δισκοβολία-ακοντισμός-σφυροβολία), άλματα, μικτά (δέκαθλο, πένταθλο) κ.α.. Σε αυτά τα αγωνίσματα, η ΑΕΚ έχει αθλητές με πολύ καλές επιδόσεις και πολλές διακρίσεις. Ως κάτοχος δελτίου του ΣΕΓΑΣ, συμμετέχω στον τομέα του στίβου (Μαραθώνιος), εκπροσωπώντας πάντα την ΑΕΚ. Σε όλους τους αγώνες των 80, 100, 200, 250 χλμ, φοράω την φανέλα της ομάδας και έτσι έχω καθιερωθεί ως ο δρομέας της ΑΕΚ. Η φανέλα της ομάδας έχει γίνει πλέον το δέρμα μου.
Τι είναι αυτό που σας ώθησε και σας οδήγησε στον αθλητισμό και ειδικότερα στην κάλυψη μακρινών αποστάσεων;
Η αγάπη μου για τον αθλητισμό, οι εμπειρίες και οι στιγμές που ζω όταν τρέχω. Τα μαγικά συναισθήματα που νιώθω ως δρομέας, η ευεξία, το «καθάρισμα» του μυαλού και του σώματος από τους «ιούς». Εξ΄ ού και η φράση: «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Δεν επιδιώκω την κατάκτηση κάποιου τίτλου ή τρόπαιου, αφού η συμμετοχή μου σε Μαραθώνιο δρόμο είναι καθαρά προπονητική. Εγώ τρέχω και απολαμβάνω την διαδρομή. Σαφώς η ηλικία μου, δεν μου επιτρέπει πλέον να κάνω τον χρόνο που κάνουν οι αθλητές που είναι είκοσι χρόνια μικρότεροι μου. Άλλωστε τι χρόνο να κάνω όταν ένα μήνα πριν τον Μαραθώνιο της Αθήνας έχω τρέξει στο «Σπάρταθλον» ή όταν κάθε μήνα σχεδόν στις προπονήσεις μου έχω ήδη δυο με τρείς μαραθώνιες διαδρομές.
Πριν από τη συμμετοχή σας σε αγώνες προπονείστε σκληρά;
Πριν από κάθε συμμετοχή σε οποιονδήποτε αγώνα δρόμου, ο νόμος της φύσης απαγορεύει «τα σκληρά», καθώς το σώμα για να αποδώσει θέλει ξεκούραση. Ωστόσο προπονούμαι καθημερινά, με ένα τέτοιο πρόγραμμα που αρμόζει στις περιστάσεις και τους αγώνες στους οποίους πρόκειται να συμμετάσχω. Για να καταλάβετε, τα 10 χιλιόμετρα τα τρέχω σε καθημερινή βάση. Ακόμη κι αν χρειαστεί να απομακρυνθώ αρκετά από την πόλη μου, για διάφορες υποχρεώσεις, έχω μαζί μου τον απαραίτητο εξοπλισμό για να τρέξω όπου κι αν βρίσκομαι. Τρέχω κυρίως στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους αλλά το βουνό είναι αυτό που με συναρπάζει. Έχει τη χάρη, τα καλά αλλά και τις δυσκολίες του. Η απόλαυση όμως της διαδρομής, σε κάνει να ξεχνάς την κούραση. Μέχρι και σήμερα μου αρέσει να προπονούμαι στο πανέμορφο δάσος Μουρικίου στο Εμπόριο, στις ανηφόρες της Βλάστης και γενικά σε διάφορες ορεινές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας.
Κατά το 2012 αλλά και το 2013 αγωνιστήκατε στο «Σπάρταθλον». Πως αποφασίσατε αυτή σας τη συμμετοχή και τελικά τι είναι αυτό που σας έμεινε από αυτή την εμπειρία;
Οι λόγοι που με οδήγησαν στον αγώνα «Σπάρταθλον», είναι η μεγάλη ιστορική του σημασία, η εμπειρία, και φυσικά η δοκιμή, η διαπίστωση ως προς τις ικανότητές μου, στις απαιτήσεις ενός τέτοιου δύσκολου και απαιτητικού αγώνα. Αφού είχα ήδη εμπειρία από άλλους αγώνες λιγότερων χιλιομέτρων, θέλησα να το ζήσω κι αυτό. Η ιδέα και μόνο με συγκλόνισε και έτσι υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα λάβω κι εγώ συμμετοχή. Τα συναισθήματα και η εμπειρία είναι μοναδικά. Δεν σε ενδιαφέρει τίποτα, μόνο ο τερματισμός. Μόνο να αντικρίσεις το αγέρωχο βλέμμα του Λεωνίδα στην Σπάρτη. Το δέος που νιώθεις στην εκκίνηση κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης σου δίνει την αίσθηση ότι έχεις χρέος να φτάσεις στην Σπάρτη.
Το άγαλμα του Λεωνίδα θα σας υποδεχθεί και το 2014;
Η συμμετοχή μου στο «Σπάρταθλον» 2014 θεωρείται πλέον δεδομένη. Πιστεύω πως δεν υπάρχει άλλος τέτοιος αγώνας παγκοσμίως που να συγκλονίζει τους αθλητές. Όμως η συμμετοχή σε τέτοιου είδους αγώνες, απαιτεί πολλές θυσίες και καλή προετοιμασία, Πέραν των σκληρών προπονήσεων, απαραίτητο στοιχείο είναι και το ψυχικό σθένος. Πρέπει να το θέλεις, να το «λέει» η ψυχή σου, να το πιστεύεις. Για να φτάσεις στο επίπεδο να τρέχεις τόσα πολλά χιλιόμετρα, πρέπει να έχεις «λιώσει» στις προπονήσεις. Να έχεις λιώσει σόλες πολλών παπουτσιών. Παράλληλα, απαιτεί την στήριξη από τα μέλη της οικογένειάς σου, που τα αφήνεις μέρες και ώρες να αγωνιούν κι αυτά μαζί σου. Τέλος, απαραίτητη είναι η οικονομική δυνατότητα για να ανταποκριθεί κανείς στις απαιτήσεις του αγώνα και στα έξοδα μεταφοράς και διαμονής. Οι δύσκολες στιγμές που ζει πλέον ο ελληνικός λαός, έχουν επηρεάσει και αυτόν τον τομέα, οπότε αντιλαμβάνεστε τις δυσκολίες του αθλητή.
Εσείς αναγκαστήκατε ποτέ να κάνετε περικοπές εξόδων από αθλητικές διοργανώσεις και συμμετοχές;
Κάνω «περικοπές» από άλλα έξοδα για να μην κάνω περικοπές χιλιομέτρων, όσο αντέχω. Η επικοινωνία και η ενημέρωση διάφορων φορέων για την στήριξη τέτοιων προσπαθειών απέβησαν άκαρπες, είτε χρησιμοποιώντας από την πλευρά τους φθηνές δικαιολογίες είτε με την επίδειξη αδιαφορίας. Φυσικά μετά τον τερματισμό όλοι αυτοί σε συγχαίρουν και σου σφίγγουν το χέρι, επιδιώκοντας μία φωτογραφία για προβολή και ανούσιες έως υποκριτικές ανακοινώσεις σε διάφορες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Όταν όμως αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις, ξεπερνάς κάθε εμπόδιο και τα καταπίνεις όλα.
Προσέχετε τη διατροφή σας; Ακολουθείτε πιστά τους κανόνες υγιεινής διατροφής και ζωής;
Από μικρός πρόσεχα την διατροφή μου. Παρότι δεν ήμουν λιχούδης, καθημερινά έτρωγα συχνά, μικρά γεύματα κι έτσι δεν πεινούσα ποτέ. Αυτό συνεχίζω να κάνω μέχρι και σήμερα. Δεν στερούμαι τίποτα, τα απολαμβάνω όλα, γλυκά, πίτσες, σουβλάκια, κρασί, τσίπουρο. Όλα όμως με μέτρο. Η καταγωγή μου, βοηθάει πολύ στην διατροφή μου, καθώς η κουζίνα των Ποντίων περιλαμβάνει εξαίσια φαγητά. Ακόμη και στους μικρούς αγώνες, έχω κάτι στην τσέπη μου και όταν μπορώ τρώω.
Στη ζωή σας βάζετε στόχους; Αγαπάτε τη νίκη και την επιτυχία;
Φυσικά και βάζω στόχους στη ζωή μου. Τι νόημα θα είχε άλλωστε η ζωή χωρίς να προσμένεις κάτι. Χαίρομαι όταν νικώ τις δυσκολίες και απολαμβάνω τις επιτυχίες μου.
Tι σημαίνει νίκη για εσάς;
Νίκη για μένα είναι ο τερματισμός του αγώνα, η πραγματοποίηση του στόχου, το χαμόγελο στην γραμμή εκκίνησης και τερματισμού, ο ιδρώτας που χύθηκε και το δάκρυ της ικανοποίησης. Η νίκη των εμποδίων και κυρίως η νίκη του εαυτού μου. Τα μετάλλια είναι το χειροκρότημα του κόσμου και η ικανοποίηση μετά τον τερματισμό, οι ωραίες αναμνήσεις των αγώνων.
Κλείνοντας, τι συμβουλεύετε τα νέα παιδιά; Θεωρείτε πως είναι απαραίτητη η ενασχόληση με τον αθλητισμό;
Όχι πρέπει να ασχολείται κανείς με τον αθλητισμό. Επιβάλλεται!!! Τα νέα παιδιά έχουν πλέον νέα ερεθίσματα, άλλες υποχρεώσεις και άλλα παιχνίδια. Δεν έχουν την δυνατότητα να βγουν έξω στην γειτονιά τους να τρέξουν, να παίξουν και να χαρούν. Έχω την εντύπωση πως η πλειοψηφία των νέων παιδιών ασχολείται με τις νέες τεχνολογίες, οι οποίες είναι μεν απαραίτητες αλλά όχι στον βαθμό που τείνει να επικρατήσει. Έχει γίνει αδιανόητο. Γι' αυτό λέω πάντα, ότι μετά από κάθε ενασχόληση με τον Η/Υ και τον καναπέ πρέπει να βγουν έξω, είτε στο γήπεδο, στην αλάνα, στο βουνό ή όπου υπάρχει η δυνατότητα να αθληθούν με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε άθλημα.