Άτυχη Ή Άχρηστη; Ιδού Η Απορία

20:57 23/5/2011 - Πηγή: Gazzetta

Για μια ακόμη φορά, διαβάζοντας τα σημερινά ραπόρτα για το χθεσινό ματς τσι ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό του Βόλου, αισθάνομαι ωσάν να παρακολουθούσα άλλο ματς και ωσάν όλα αυτά που είδα με τα μάτια μου να συνέβαιναν σε κάποια άλλη πραγματικότητα ή διάσταση, κάτι σαν μια ποδοσφαιρική έκδοση του Ηβέντ Χοράηζον, αλλά χωρίς διαστημόπλοιο και χωρίς τον Σαμ Νηλ.   Αν και θα γούσταρα να έβλεπα ματς με τον Σαμ

Νηλ, για τον απλούστατο λόγο ότι ο Σαμ Νηλ ήταν ο Αντίχριστος κάποτε και αυτό πρέπει να μετράει για κάτι.   Ιν ένι κέης, σήμερις το πρωί διάβαζα για την ηρωική ΑΕΚ, για την παλικαρίσα ΑΕΚ, για την λεβέντισσα ΑΕΚ που έχασε ενώ δεν άξιζε, που της έκλεψαν λίγο πολύ την ευκαιρία των προκριματικών του Ζαμπιολί από τα χέρια, που πολλά και διάφορα και δακρύβρεχτα σε κάθε περίπτωση που δεν τα κατανοώ. Καταρχήν ας ξεκινήσουμε από το απλό. Αυτή η ΑΕΚ, δεν αξίζει κάποιο θετικό συναίσθημα και συγγνώμη κιόλας. Δεν αξίζει συμπάθεια μια ομάδα που παίζει εκτρωματικό ποδόσφαιρο, πράγμα που έκανε η ΑΕΚ στην συντριπτική φέτα της σεζόν της, που αποτέλεσε βασικό πρωταγωνιστή σε μια από τις γελοίες και σιχαμερές στιγμές του πρόσφατου ελληνικού ποδοσφαίρου, που εν τέλει με την απόδοσή της γενικότερα και με το μηδαμινό φιλότιμο των παικτών της (με λίγες εξαιρέσεις) ξενέρωσε και έστειλε σπίτια τους, όποιους από τους «νορμάλ» φιλάθλους της, της είχαν απομείνει.   Αλλά ας πάμε στον συνήγορο του διαβόλου, που είναι και εξαιρετικός επαγγελματίας και ας του δώκουμε πέντε δεκάρες δια να μας πει και δαύτος την γνώμη του. Ας πούμε λοιπόν ότι η ΑΕΚ αξίζει μια συμπάθεια, επειδή –και καλά- στα πλεγιόφ έχει δείξει ένα πιο συμπαγές, πιο ευπαρουσίαστο πρόσωπο. Έχει παίξει μπάλα πρωτοβουλίας και έχει διεκδικήσει κάθε ματς μέχρι το σημείο που τις το επιτρέπουν οι δυνάμεις της.   Ωραία. Και πάλι όμως, πως αυτό οδηγεί στα σημερινά «κρίμα», «άτυχη» και τα «η τύχη της γύρισε την πλάτη» που είδαμε σήμερα;
Πέρα από την όποια μπάλα μπορεί να έπαιξε, η ΑΕΚ χθες είχε άφθονες ευκαιρίες όχι απλώς να πάρει το ματς, αλλά να το πάρει και με ευκολία. Ο Ολυμπιακός Βόλου δεν είναι πια η ομάδα του Τσιώλη –κυρίως εξαιτίας του υποκειμένου που μπουκάρει στα αποδυτήρια των διαιτητών και μετά κάνει τον άρρωστο, για να γλυτώσει την σύλληψη, μιλάμε για τέτοια αντρίλα και παλικαριά-, σε καμία περίπτωση δεν είναι πια η ομάδα που σκόρπισε τον τρόμο στους μεγάλους της Υπερλίγκας, αρά η εξίσωση στήθηκε και είναι φαινομενικά απλή: μέτρια ομάδα για αντίπαλος + πολλές δικές σου ευκαιρίες = περίπατος. Απλή είναι βέβαια αν στον πάγκο σου δεν κάθεται ο Κατσιφάρας της προπονητικής. Ο άνθρωπος που δεν θα ξεχάσει ποτέ ούτε λέξη από τα τρακόσα πενήντα λογύδρια που βγάζει κάθε εβδομάδα, αλλά θα ξεχάσει ότι προπονητής σημαίνει να ζεις τα παιχνίδια ουσιαστικά και όχι με άσκοπες πόζες και φωνές στο πουθενά. Θα ξεχάσει επίσης να ενημερώσει την ομάδα του ότι έχει πάρει τον Ναμπίλ Μπαχά για να πιάνει χώρο στο γήπεδο και τίποτε άλλο (είναι συγκλονιστικό τρικ, ο Ναμπίλ έχει το ίδιο εμπαδό, που έλεγε και ένας καθηγητής στο σχολείο, που έχ