Μπράβο ρε Αρναρ, μαγκιά σου!

23:46 17/7/2011 - Πηγή: Gazzetta

Όταν θες να σέβεσαι τον εαυτό σου και να θεωρείς ότι τα παντελόνια (έστω τις βερμούδες τούτη την περίοδο) που φοράς δεν είναι απλά για... διακοσμητικούς λόγους, πρέπει να έχεις τα «άντερα» και τον ανδρισμό να αναγνωρίζεις την επιτυχία ενός ανθρώπου κι ας τον έχεις «κράξει» στο παρελθόν ποικιλοτρόπως. Αυτό ισχύει για μένα στην περίπτωση του Αρναρ Γκρέταρσον που αποτελεί τον τεχνικό διευθυντή της ΑΕΚ εδώ κι ένα χρόνο πλέον. Κι αν μέχρι... προχθές ο ρόλος του δυστυχώς

για όλους ήταν άχαρος και για πολλούς (συμπεριλαμβανομένου εμού) διακοσμητικός, από σήμερα τα πράγματα αλλάζουν. Εννοείται πως οι άτυχες στιγμές – επιλογές δεν είναι λίγες για τον πρώην άσο της Ενωσης, αλλά φέρνοντας στην ομάδα το 3ο καλύτερο όνομα ever (μετά τους Ριβάλντο και Γκαμάρα) νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό... ξεχρεώνει πολλά. Ειλικρινά θεωρώ τεράστια επιτυχία του Ισλανδού τεχνικού διευθυντή τη συγκεκριμένη μεταγραφή. Θα πει κάποιος: «Μα του έδωσαν λεφτά και τα κατάφερε»... Δεν είναι όμως έτσι. Για να ψήσεις έναν ποδοσφαιριστή των παραστάσεων (ξέχωρα από την ποιότητα και το ταλέντο του) του Γκουντγιόνσεν να έρθει στην Ελλάδα των... στημένων και της οικονομικής κρίσης είναι τεράστια υπόθεση. Χρειάζονται χειρισμοί τέτοιοι που θα αποφέρουν το κατάλληλο αποτέλεσμα. Ισως θα πρέπει να πω ένα «μπράβο» και στον... παρτενέρ του στο ταξίδι σε Αγγλία και Ισλανδία, στον Γιώργο Κωνσταντινίδη. Δεν μπορώ να γνωρίζω το μέρος της συμμετοχής του στη συγκεκριμένη μεταγραφή, αλλά σίγουρα βοήθησε να επιτευχθεί ένα deal που προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στους ΑΕΚτσήδες και επανέφερε στο πρόσωπό τους το χαμόγελο και στο μυαλό τους την αισιοδοξία για τη νέα σεζόν. Το πιο σημαντικό πάντως είναι πως αυτή η σούπερ μεταγραφή της Ενωσης έκανε τον ΑΕΚτσή να την... ψάξει ξανά, να ασχοληθεί με την αγαπημένη του ομάδα, να πιστέψει σε αυτή και να αναθεωρήσει για τη στήριξή της. Προσωπικά το έγραφα σε τούτο το χώρο πως δεν έπρεπε να περιμένει ο Ενωσίτης μία κίνηση... βόμβα στην ενίσχυση της ομάδας για να στηρίξει την αγάπη του. Όμως τούτη την περίοδο το είχε τεράστια ανάγκη και το καταλαβαίνω απόλυτα. Επιτρέψτε μου λοιπόν να γράψω με λίγο περισσότερο... λαϊκό ύφος απ’ ότι με έχετε συνηθίσει για τον Γκρέταρσον: Μπράβο ρε Αρναρ, μαγκιά σου! Αυτό ακριβώς και τίποτα άλλο. Μπορεί να δέχτηκες σκληρή κριτική, αλλά δυστυχώς θαρρώ πως όλοι έχουν καταλάβει ότι μάλλον μέχρι και... χθες την άξιζες. Υπάρχει (και σωστά) η άποψη ότι στην ΑΕΚ (γενικά και κυρίως ειδικά αλλά μην γράψω άλλα γιατί μετά θα ξεφύγει η κατάσταση) υφίστανται άνθρωποι που δεν κάνουν ούτε το 0,5% όσων κάνει έστω μέτρια μέχρι πρότινος ο Ισλανδός τεχνικός διευθυντής. Και πραγματικά συμφωνώ… Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπήρχαν πολλές τραγικές και ατυχείς στιγμές. Αντιθέτως μάλιστα. Μέρος (ίσως και μεγάλο, αλλά σίγουρα όχι ανάλογο με του Γκρέταρσον) της επιτυχίας σαφέστατα και αντιστοιχεί στον Σταύρο Αδαμίδη. Αλλωστε αυτός είναι το... κουμάντο στην ΠΑΕ ΑΕΚ και ο άνθρωπος που θα έπρεπε να «ανάψει» το πράσινο φως στον Γκρέταρσον για να γίνει η σημαντική α