Δίκαια η Μίλαν, «σκιά» η Ίντερ!

15:21 3/4/2011 - Πηγή: Gazzetta

Ο Γιάσμινκο Βέλιτς γράφει στο blog του για το ντέρμπι του Καμπιονάτο ανάμεσα σε Μίλαν και Ίντερ, τονίζοντας ότι η πρώτη δίκαια ήταν η νικήτρια της αναμέτρησης, ενώ η δεύτερη αποτέλεσε «σκιά» του καλού της εαυτού...
Αφού προηγουμένως η Ίντερ είχε καλύψει μεγάλη βαθμολογική διαφορά (από τους 13 στους 2 βαθμούς) από τη Μίλαν, το χθεσινό ματς είχε χαρακτηριστεί και ως ντέρμπι τίτλου του Καμπιονάτο. Πριν αρχίσει το παιχνίδι βέβαια, γιατί η εικόνα του παιχνιδιού ήταν εντελώς διαφορετική, με εύκολη

επικράτηση της Μίλαν.

Και οι δύο ομάδες είχαν σημαντικές απουσίες, παίζοντας η Μίλαν ένα ευέλικτο ποδόσφαιρο (αμυντικά και επιθετικά) 4-3-1-2 και η Ίντερ ένα ακατάλληλο και ανισόρροπο 4-2-1-3.

Αυτό το γεγονός ήταν η αρχή του κακού για την Ίντερ, δεδομένου ότι είχε συνεχώς αριθμητικό μειονέκτημα κυρίως στο χώρο του κέντρου, τόσο στη φάση της άμυνας όσο και στη φάση της επίθεσης και πολλές φορές μειονέκτημα δύο παικτών.
Έτσι η Μίλαν μπόρεσε να ελέγξει πλήρως το ματς σε όλον τον αγώνα (με εξαίρεση ένα διάστημα ισορροπίας στο πρώτο ημίχρονο) και να είναι καλύτερη σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού.

Στη φάση της επίθεσης η Μίλαν εκμεταλλεύτηκε πολλούς κενούς χώρους που αφήνει η διάταξη και ο τρόπος παιχνιδιού της Ίντερ, κυρίως στα άκρα της μεσαίας γραμμής, αλλά και μεταξύ αμυντικής γραμμής και των δύο αμυντικών χαφ της. Η Μίλαν με πολλή άνεση έφτανε κοντά στην περιοχή της Ίντερ και κυκλοφορούσε την μπάλα στο επιθετικό μισό, με πολλούς παίκτες της να δέχονται την μπάλα εντελώς ελεύθερα και ανενόχλητα.

Ζέεντορφ, Μπόατενγκ, Γκατούζο, Ρομπίνιο, Πάτο… μέχρι και Φαν Μπόμελ δύσκολα μπορούσαν να περιμένουν τέτοιες ανέσεις που τους προσέφερε η ομάδα της Ίντερ. Οι δύο κινητικοί και τεχνίτες επιθετικοί (Πάτο-Ρομπίνιο) δημιούργησαν αρκετά προβλήματα στην άμυνα της Ίντερ με τις κινήσεις τους στα άκρα και στον άξονα, κρατώντας τα δύο μπακ της Ίντερ συνέχεια πίσω, έτσι ώστε να δίνουν βοήθειες στα δύο στόπερ (ελαχιστοποιήθηκαν οι προωθήσεις των Μαϊκόν-Ζανέτι).

Το αμυντικό transition δεν είναι το χαρακτηριστικό των ιταλικών ομάδων και χθες λειτούργησε μόνο από την πλευρά της Μίλαν, μονάχα όμως από τη στιγμή που η Ίντερ έμεινε με δέκα παίκτες. Τότε η Μίλαν πίεζε αρκετές φορές ψηλά χάνοντας την κατοχή της μπάλας και αυτό βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να μην κινδυνεύει καθόλου να ισοφαριστεί, αλλά και στη συνέχεια να αυξήσει τη διαφορά.

Και τα τρία γκολ ήταν προϊόν ανέσεων που παραχώρησε η ομάδα της Ίντερ. Στο πρώτο γκολ, Πάτο και Γκατούζο αλλάζουν πάσες εκτός περιοχής της Ίντερ εντελώς ανενόχλητοι, και στο δεύτερο και τρίτο γκολ ο Ζέεντορφ βγάζει μαγικές μπαλιές-ασίστ χωρίς να πιέζεται από κανέναν.

Στη φάση της άμυνας, επίσης, η Μίλαν έδειξε την ανωτερότητά της στο χθεσινό παιχνίδι. Αμυνόταν πολύ πιο οργανωμένα και με μεγαλύτερη συνοχή γραμμών, πάντα με μίνιμουμ οκτώ παίκτες πίσω από την μπάλα. Σε αντίθεση με την Ίντερ, η οποία πολλές φορές το έκανε με μόλις έξι ποδοσφαιριστές.

Μεγάλη δουλε