Εδώ δεν έχει... Ρέμο!

19:07 27/4/2011 - Πηγή: Gazzetta

Ο Βασίλης Σκουντής συνεχίζει τα αφιερώματα στα Final Four της Ευρωλίγκας και σήμερα έχει σειρά το 16ο το οποίο φιλοξενήθηκε το 2003 στη Bαρκελώνη- ερήμην της Ελλάδας - και ξόρκισε τα φαντάσματα που κατέτρυχαν την Μπαρτσελόνα.
16ο ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ ΠΟΤΕ: Παρασκευή 9 και Κυριακή 11 Μαΐου 2003. ΠΟΥ: Palau Sant Jordi, Bαρκελώνη.

ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Μπαρτσελόνα... ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Στον... καναπέ μας, απόντες για τρίτη φορά στα χρονικά του θεσμού και για πρώτη μετά από έντεκα χρόνια! ΜVP: Ντέγιαν Μποντιρόγκα.Τελικώς (είναι σωστή η παροιμία που λέει ότι) μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται! Του Καταλανού σπανού πάντως τα γένια έγιναν και μάλιστα μετά από τόσα χρόνια προσμονής έμοιαζαν με... μούσι! Δέκα εννέα χρόνια μετά το πατατράκ της Γενεύης κι αφού ένιωσε την απογοήτευση σε πέντε τελικούς και σε επτά Φάιναλ Φορ η Μπαρτσελόνα κατάφερε επιτέλους να λυτρωθεί και να ικανοποιήσει το... προαιώνιο απωθημένο της.Οι σεσημασμένοι “losers» του ευρωπαϊκού μπάσκετ ξόρκισαν τα φαντάσματα στο Φάιναλ Φορ, που «φιλοξένησαν» στο σπίτι τους και κατέκτησαν τον στοιχειωμένο τίτλο με ιχνηλάτη έναν παίκτη, ο οποίος ήταν master and commander στη διοργάνωση: τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα που οδήγησε τους «μπλαουγκράνα» στο θρόνο για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Ο Ντέκι κατέκτησε το τρίτο τρόπαιο της Ευρωλίγκας (μετά τα δύο με τον Παναθηναϊκό, στη Θεσσαλονίκη το 2000 και στην Μπολόνια, το 2002), ενώ έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης, που έδωσε το «παρών» σε τέσσερις συνεχείς τελικούς της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.Πλαισιωμένος από μια πλειάδα αστέρων, όπως ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Γκρεγκόρ Φούτσκα, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο, ο Αντερσον Βαρεχάο, ο “χρυσοδάκτυλος” Μποντιρόγκα έλυσε τα... μάγια και έδωσε στην Μπαρτσελόνα αυτό ακριβώς που της έλειπε: το know-how της πορείας προς την κορυφή. Συν τοις άλλοις, οι Καταλανοί ευτύχησαν να έχουν στον πάγκο τους έναν περπατημένο προπονητή που επίσης ό,τι έπιανε εκείνη την εποχή, γινόταν χρυσός: μετά τα χρυσά μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ του 2001 και στο Μουντομπάσκετ του 2002 (με την εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας) ο Σβέτισλαβ Πέσιτς πέτυχε έναν τρίτο στη σειρά θρίαμβο, ο οποίος μάλιστα ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του triple crown. Σημειωτέον ότι αυτό το τρόπαιο ήταν το 17ο λάφυρο στη συλλογή του Πέσιτς, ο οποίος βάδισε στα χνάρια του Γιόχαν Κρόιφ, που το 1992 είχε οδηγήσει την ποδοσφαιρική Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του Champions League. Tότε ήταν η βολίδα του Ρόναλντ Κούμαν στον τελικό του Γουέμπλεϊ με τη Σαμπντόρια, τώρα τα κόλπα του Μποντιρόγκα...Όντας πρωταθλητής Ευρώπης και ως παίκτης (με την Μπόσνα Σαράγεβο το 1979), ο Πέσιτς γεύθηκε το νέκταρ της επιτυχίας και ως προπονητής, πιστός στο δόγμα “εγώ κοουτσάρω παίκτες, όχι συστήματα”. Αντιπαρήλθε την αυστηρή κριτική που δεχόταν από την αρχή της σεζόν και εκείνο το βράδυ δήλωσε δικαιωμένος ότι «το μπάσκετ δεν είναι σκοποβολή, αλλά ένα απλό και εύκολο παιχνίδι, με πέντε παίκτες εναντίον πέντε που γίνεται πιο εύκολο αν έχεις μαζί σου τον Μποντιρόγκα». Παρεμ