Επειτα ήρθε ο Μάκαντου...

Ο Νίκος Παπαδογιάννης ζεσταίνει τις φωνητικές του χορδές για το 19ο φάιναλ-φορ της καριέρας του και σας ξεναγεί στο Hall Of Fame (and Shame) του θεσμού.
   * Ο καλύτερος παίκτης που είδα ποτέ σε φάιναλ-φορ: Μπομπ Μάκαντου (Τρέισερ 1988). Ο Αμερικανός σταρ, εστεμμένος με τίτλους πρωταθλητή, MVP και πρώτου σκόρερ από το ΝΒΑ, σκόρπισε την αύρα του στη διοργάνωση
8 χρόνια πριν την άφιξη του Ντομινίκ και της έδωσε ξεχωριστή αίγλη, κορυφαίος του χορού στα 37 του ανάμεσα σε γαλαξία αστέρων: Ντ'Αντόνι, Μενεγκίν, Μπράουν, Μαγκί, Μπέρκοβιτς, Αροέστι, Ντίβατς, Πάσπαλι, Τζόρτζεβιτς, Γκάλης, Γιαννάκης, όλοι πάτησαν το παρκέ του "Φλάντερς Εξπο". Ο Μάκαντου πέτυχε 64 πόντους στους δύο αγώνες και επέστρεψε τροπαιοφόρος στο Μιλάνο.   * Η καλύτερη ομάδα που είδα νικήτρια σε ένα φάιναλ-φορ: Ζαλγκίρις 1999. Το ολοκληρωτικό μπάσκετ που εκπορεύτηκε από τα ακροδάχτυλα του Τάιους Έντνι και από το μπλοκάκι του Γιόνας Καζλάουσκας, με υπολοχαγούς τους Μπούι, Στομπέργκας, Μασιούλις, Ζίντεκ, Ζουκάουσκας μάγεψε την Ευρώπη, ενθουσίασε το ΝΒΑ και βοήθησε το μπάσκετ να απεμπλακεί από το πολυετές "κατενάτσιο" Σέρβων και Ελλήνων προπονητών.   * Η καλύτερη ελληνική ομάδα που κέρδισε ένα φάιναλ-φορ: ο Παναθηναϊκός του 2002. Η κατάκτηση του τροπαίου μέσα στη Μπολώνια, όπου οι Τζινόμπιλι, Ριγκοντό, Γιάριτς, Άντερσεν, Σμόντις, Μεσίνα είχαν στήσει σκηνικό ρωμαϊκού θριάμβου, είναι παντοτινό γαλόνι στους ώμους του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και των Μποντίρογκα, Αλβέρτη, Κουτλουάι, Μίντλετον, Παπαδόπουλου, Ρότζερς, Μουλαομέροβιτς.   * Η καλύτερη ελληνική ομάδα που έφυγε ηττημένη από φάιναλ-φορ: ο ΠΑΟΚ του 1993. Σάρωσε την Ευρώπη τους μήνες που προηγήθηκαν, παρουσιάστηκε στο ΣΕΦ ως γκραν φαβορί για τον τίτλο, αλλά λύγισε από το "πρέπει" και τερμάτισε 3ος. Οι Φασούλας, Πρέλεβιτς, Κόρφας, Μπάρλοου, Λέβινγκστον, Μπουντούρης, Φιλίππου, Ιβκοβιτς νικήθηκαν στον ημιτελικό από τη Μπένετον του Κούκοτς, του Ρουσκόνι, του Τιγκλ, του Γιακοπίνι και του "άγραφου" Ραγκάτσι που πέτυχε το καθοριστικό καλάθι στον ημιτελικό.   * Η χειρότερη ελληνική ομάδα που εμφανίστηκε σε φάιναλ-φορ: ο Ολυμπιακός του 1999. Εχασε τον ημιτελικό από τη Ζαλγκίρις με διαφορά 16 πόντων και επέστρεψε στον Πειραιά με άδεια χέρια, αν εξαιρεθεί η νίκη παρηγοριάς επί της ακόμα πιο απογοητευμένης (αφού είχε ηττηθεί από τη συμπολίτισσα Κίντερ) Φορτιτούντο. Το υλικό ήταν μέτριο, ο Ιβκοβιτς έμοιαζε πελαγωμένος, η συμμετοχή των φιλάθλων ισχνή, η ελληνική παρουσία στο Μόναχο απαρατήρητη.   * Το καλύτερο φάιναλ-φορ της ιστορίας: Βερολίνο 2009. Θα μπορούσε να το κερδίσει οποιαδήποτε από τις τέσσερις ομαδάρες που παρατάχθηκαν στην Ο2 Αrena (Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακός). Ο 4ος του 2009 ήταν ανώτερος του πρωταθλητή του 2008. Οι δύο ημιτελικοί και ο τελικός κρίθηκαν πάνω στο νήμα, το μπάσκετ που παίχτηκε ήταν υψηλότατου επιπέδου και οι Ελληνες φίλαθλοι κάθισαν φρόνιμα, τρομοκρατημένοι από τα σκυλιά της γερμανικής Αστυνομίας.   * Ο ωραιότερος τελικός ενός φάιναλ-φορ: Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ 93-91, Αθήνα 2007. Ονειρικό μπάσκετ, υψηλό σκορ
Keywords
Τυχαία Θέματα