Η ΑΕΚ Στην Α2

17:32 21/4/2011 - Πηγή: Gazzetta

Αυτό από μόνο του, ο τίτλος δηλαδής, φτάνει και περισσεύει. Είναι άλλωστε και το επιστέγασμα μιας συγκινητικής «προσπάθειας» που κατέβαλαν ένα σωρό λαμόγια, υποκείμενα, γελοίοι, άχρηστοι, ψεύτες, κατσικοκλέφτες, ατάλαντοι, σπογγοκωλάριοι και υπνοβάτες του αθλητισμού για να τιμήσουν την ιστορία της ΑΕΚ. Τα κατάφεραν λοιπόν. Συγχαρητήρια στους γιαουρτάδες, στους δροσοσταλάτους, στους χατζητέτοιους και στους λοιπούς, ευελπιστώ να κοιμούνται πιο άνετα από εδώ και στο εξής, τώρα που ξεμπέρδεψαν ή έβαλαν το χέρι τους ώστε να πάει

το πτώμα στον πάτο της λίμνης.Θα μου πεις έλα μωρέ τώρα τι να λέμε, αφού υπάρχει και πιο κάτω. Μέχρι τα ερασιτεχνικά και τοπικά πρωταθλήματα έχουμε δρόμο. Και ναι, δίκιο έχουτε, άλλωστε και στα ερασιτεχνικά και τα τοπικά πάλι δικέφαλο δεν φοράει στο στηθάκι; Ναι, είναι η απάντηση. Εκτός και αν αποφασίσουν από κοινού οι χατζηχρηστογιαουρτάδες της δροσάς και της ζωντάνιας να το αλλάξουν κι αυτό, με ένα ακόμα μάθημα σύγχρονου αθλητικού μάνατζμεντ. Εγώ δεν έχω θέμα ασούμε, ικανούς τους έχω. Το να πάρεις εξάλλου μια ομάδα από πρωτιές σε Ελλάδα και Ευρώπη και να τηνε ρίξεις στη χέστρα, τραβώντας με μανία το καζανάκι διά να μην μείνει τίποτα, μέσα σε ένα αξιομνημόνευτα μικρό χρονικό διάστημα είναι αν όχι τίποτε άλλο, ένα ηράκλειο κατόρθωμα. Βραβείο όμως πήρανε; Ευχαριστώ ακούζανε; Ούτε καν οι κακόμοιροι υπηρέτες της ΑΕΚ.
Και με τι μένεις στο τέλος σα να λέμε; Μένεις με ένα σκασμό εικόνες της ΑΕΚ στην Α1. Θυμάμαι την ομάδα του Γκέκου και του Αγιασοτέλη με προπονητή τον «πιο αγνό και από κρέμα γάλακτος» Νικητόπουλο, το δίδυμο Μιλίσεβιτς-Γουάιτ που είχε γονατίσει τον Παναθηναϊκό μέσα στο Μόσχος, τον προαναφερθέντα Μιλίσεβιτς να έχει πρόβλημα με την φανέλα λόγω ατσούμπαλης σωματοδομής, τον Τόμας Τζόρνταν τον μέγα ξένο, τη μετακόμιση στο ΟΑΚΑ, μαζί με τους «χρυσούς» μικρούς Μπαρλά, Χατζή, Κακιούζη, την έλευση Ιωαννίδη και της ξενοβαβέλ, τα κύπελλα, το πρωτάθλημα και τα ευρωπαϊκά και αφήνω στην άκρη ένα σκασμό, μια ολόκληρη μπασκετική ζωή ακόμα.
Αν το δεις κάπως διαφορετικά, ίσως είναι και ευλογία ξέρω ‘γω. Πέφτεις, το χαστούκι σε ξυπνάει για τα καλά και χτίζεσαι από την αρχή. Το πώς βέβαια το πού και το με τι χτίζεις πλέον, στο τωρινό τοπίο του ελληνικού μπάσκετ είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά έστω ότι χτίζεις.
Αλλά γιατί να πρέπει να γκρεμίσεις τα πάντα; Μάλλον, γιατί αυτοί οι γελοίοι γιδάνθρωποι, όλοι αυτοί οι σιυρεκλεμέδες που ασχολήθηκαν με το μπάσκετ της ΑΕΚ να πρέπει να καταντήσουν την ομάδα εκεί; Και γιατί σήμερα και χθες, τις ώρες που όλος ο αθλητικός κόσμος προσπαθεί να πάρει πρέφα τον υποβιβασμό της ΑΕΚ, όλοι αυτοί οι κύριοι, αλλά ΟΛΟΙ όμως είναι εξεφανισμένοι; Γιατί δεν έχει βγει ένας, έστω ΕΝΑΣ διάολος να πει, «εμείς φταίμε»;
Απλό και τούτο. Γιατί για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις κοχόνες. Κάτι να σου κρέμεται ανάμεσα στα πόδια. Όλα αυτά τα χρέπια που έπαιξαν και ξεφτίλισαν την ΑΕΚ δεν έχουν κάτι τέτοιο.
Αλλά δεν πάνε στο διάολο όλοι αυτοί. Του χρόνου στην Α2; Μέσα κι εκεί. Εδώ έχουμε δει τον Λακίσεβιτ