Η... άλλη πλευρά του Γέστε

13:47 21/7/2011 - Πηγή: Gazzetta

Η ζωή του θα μπορούσε να είναι ένα ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα. Περιέχει βλέπετε όλες εκείνες τις παραμέτρους που πολύ εύκολα θα συνέθεταν ένα φανταστικό διήγημα. Το gazzetta.gr κατέγραψε τις πιο παράξενες ιστορίες όπου πρωταγωνίστησε ο Φράν Γέστε. Από την περίεργη παιδική ηλικία που περιλάμβανε μίας κάποιας μορφής υιοθεσία, την αγάπη μιας ολόκληρης καριέρας, τον «δράκο» του περίεργου φευγιού, φλερτ, θυσίες, τσακωμούς, ξενύχτια,

ακόμα και κόμικ, όπου ήταν ο πρωταγωνιστής. Ευχαριστημένος ή όχι απ' όσα έχει βιώσει μέχρι στιγμής χάρη στην ενασχόληση του με το άθλημα, ένα είναι βέβαιο αναφορικά με το νέο απόκτημα του Ολυμπιακού: Υπήρξε τόσο σπουδαίος παίκτης όσο ανήσυχο ήταν το πνεύμα του... Στην Αθλέτικ με αναδοχή Τα πάντα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1990. Στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών, ανακαλύφθηκε από τα περίφημα «Γεράκια» της Αθλέτικ. Κλότσαγε το τόπι σε ένα τουρνουά στην γενέτειρα του Μπασάουρι (μεταξύ Μπιλμπάο και Σαν Σεμπαστιάν). Η απόφαση ελήφθη άμεσα. Επρεπε να ενταχθεί στις ακαδημίες του συλλόγου. Το πρόβλημα ήταν πως οι γονείς του λόγω εργασίας δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν σε αυτή την σχετικά κοντινή μετανάστευση. Η λύση δόθηκε από τον τότε πρόεδρο της Αθλέτικ, Πέδρο Αουρτενέτσε, ο οποίος του βρήκε μία ανάδοχη οικογένεια για να μένει μαζί τους. “Εκεί έζησα μέχρι και τα 16 μου, όταν και τελικά ήρθαν μόνιμα στο Μπιλμπάο οι γονείς μου. Εκείνους τους ανθρώπους που με μεγάλωσαν σαν παιδί τους, τους αγαπάω πολύ και διατηρώ καταπληκτικές σχέσεις μαζί τους”! Μία ζωή Μπιλμπάο Στη Βασκονία (τα τμήματα υποδομής της Αθλέτικ) έμεινε μέχρι το 1998. Τότε ήρθε η προαγωγή για την πρώτη ομάδα. Τον προώθησε ο Λουίς Φερναντέζ, με τον οποίο έκανε και το ντεμπούτο του (7 Φεβρουαρίου 1999) κόντρα στη Σανταντέρ. Εκείνη την χρονιά μέτρησε έξι συμμετοχές. Την επόμενη έμελλε να έρθει και καθιέρωση. Με τον παλιό θρύλο της ομάδας,Τσέτσου Ρόχο στον πάγκο έπαιξε σε 34 αγώνες και πέτυχε έξι γκολ. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Στην Αθλέτικ έμεινε μέχρι και τον Μάιο του 2010. Συνολικά 20 χρόνια! Κεφάλαιο Εθνική «Το μόνο απωθημένο που έχω στην καριέρα μου, ήταν ότι δεν έπαιξα ποτέ στην Εθνική», αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξη που έδωσε πριν από δύο χρόνια. Κάποτε είχε κληθεί (Σεπτέμβριος του 2005) από τον Λουίς Αραγονές, αλλά δεν πήρε ούτε λεπτό συμμετοχής. Τουλάχιστον στα... μικράτα του είχε προλάβει να ζήσει μεγάλες στιγμές με την Εθνική Νέων, όταν και κατέκτησε το Μουντιάλ του 1999 στη Νιγηρία, παρέα με τους Κασίγιας, Τσάβι και Μαρτσένα (στη φώτο μετά την κατάκτηση όρθιος πάνω δεξιά αγκαλιά με τον Τσάβι). Επίσης εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέλος του μη αναγνωρισμένου αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος των Βάσκων. Κράξιμο και θυσία Με τους οπαδούς και τους ρεπόρτερ που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Αθλέτικ ανέκαθεν είχε μία σχέση αγάπης και μίσους. Οπως συμβαίνει δηλαδή στους μεγάλους έρωτες. Απαντες τον κατηγορούσαν ότι παραήταν ντελικάτος και έπαιζε για τον εαυτό του και όχι για την ομάδα. Η μία πλευρά του νομίσματος είναι αυτή και δεν είχαν άδικο για όσα του χρέωνα