Η... ρεαλιστική Eθνική

12:37 2/9/2011 - Πηγή: Gazzetta

Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει από τη Λιθουανία για την Εθνική ομάδα που πορεύεται σωστά αλλά και προβλέψιμα, έχοντας σημείο αναφοράς την άμυνα και τη μαχητικότητά της. Μετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης ημέρας στο Eυρωμπάσκετ της Λιθουανίας, εξάγονται και τα πρώτα, όχι ασφαλή όμως, συμπεράσματα. Σαφώς, εγώ πάντα προσπαθώ να είμαι... μπροστά από τα γεγονότα και με τη λογική αυτή θα μιλήσω και σήμερα. Γιατί άλλο πράγμα η εικόνα των φιλικών και άλλο των επίσημων αγώνων, έστω και αν δεν υφίσταται όπως είπαμε

ασφαλές συμπέρασμα ύστερα από δύο αγώνες. Σε ένα Ευρωμπάσκετ όπου κρατάμε τα –ειδικά σε σχέση με τις προσδοκίες– άδεια γήπεδα, την κακή οργάνωση και το γεγονός ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, όταν είχαμε συνηθίσει γρήγορα-γρήγορα να έχουμε κρίσιμες αναμετρήσεις. *Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι φυσικά η Εθνική μας ομάδα. Πολλά τα σχόλια που έχω ήδη διαβάσει ή ακούσει από... ειδικούς και ειδικούς. Μια ζωή βεβαίως τα ίδια. Επειδή είναι Εθνική μας ομάδα ή η αγαπημένη μας ομάδα να κάνουμε αβάντα! Ή άλλοι ακολουθούν διαφορετική τακτική. Κερδίζουμε; Ημίθεοι! Χάνουμε; Άμπαλοι. Ασφαλώς δεν υπάρχει σοβαρότητα αν κινείσαι έτσι, εκτός αν κάνεις πολιτική... Είδαμε λοιπόν την Εθνική. Τι είδαμε; Ό,τι περιμέναμε. Βέβαια άκουσα περίεργα πράματα. Για την εικόνα μας κλπ. Τα πράγματα είναι απλά. Στον αθλητισμό υπάρχουν και εκπλήξεις, αλλά από την άλλη, το αν και πόσο δουλεύεις σωστά σε συνδυασμό με τα εργαλεία που διαθέτεις, σε οδηγεί σε συμπεράσματα. Και τις περισσότερες φορές ασφαλή. *Λοιπόν, η Εθνική πορεύεται σωστά αλλά πορεύεται και προβλέψιμα. Μην κρυβόμαστε. Ευχαριστημένοι είμαστε όχι επειδή νικήσαμε τα… θηρία, αλλά επειδή έχουμε σημείο αναφοράς. Ποιο είναι αυτό; Είναι διττό: η άμυνά μας και η μαχητικότητά μας. Αν αρέσει κάτι σε αυτή την Εθνική μας, είναι ότι κυριαρχεί η διάθεση, ο ενθουσιασμός και παλεύουν μέχρι τέλους. Η άμυνα προσπαθεί να διορθώσει τις αδυναμίες της επίθεσης και του ρόστερ. Και στόχος είναι να κατεβάζουμε τις μέτριες ομάδες στους 60-65 πόντους για να μην μπλέκουμε σε περιπέτειες, και τις μεγάλες στους 70 και ό,τι κάτσει μπροστά. Επίσης έχουμε διαβάσει τους αντιπάλους, με εξαίρεση τη Βοσνία στο πρώτο μέρος. Ο Ζούρος έχει κάνει καλή δουλίτσα, καθώς η ομάδα είναι μετρημένη και συμμαζεμένη. Και αυτό μας αρέσει. Από εκεί και πέρα, αναμφίβολα, υπάρχουν πολλές αδυναμίες. Και τις παραθέτω γιατί παραδοσιακά έχω την άποψη ότι στη ζωή και ειδικά στη δημοσιογραφία πρέπει να προβάλλουμε και τα αρνητικά σημεία μιας κατάστασης και όχι να τα ωραιοποιούμε όλα και να δημιουργούμε κάλπικες προσδοκίες. *Και αυτό καθώς η Ελλάδα συνεχίζει να παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα στη ζώνη και στο τρίποντο, τα οποία είναι κατά κάποιον τρόπο αλληλένδετα. Άκουσα τον Ζήση να λέει ότι έχουμε καλούς σουτέρ. Πού τους είδες, ρε Νικόλα, και δεν τους βλέπω εγώ; Και το λένε κι άλλοι αυτό∙ το έλεγε και ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό και άλλοι... Σουτέρ είναι αυτός που πρώτη του σκέψη και κίνηση είναι το σουτ και με κλειστά τα μάτια θα έχει 50%. Οι υπόλοιποι σουτάρουν για να σουτάρουν. Σ