Ημέρες ραδιοφώνου

18:02 27/8/2011 - Πηγή: Gazzetta

Το Σάββατο στην Ισπανία απαγόρευσαν στα ραδιόφωνα να μεταδώσουν τους αγώνες, απαιτώντας φράγκα. Λογικά θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες. Στο gazzetta.gr ήδη νοσταλγούμε τον χαμένο ρομαντισμό των ερτζιανών. Εμοιαζε με τα σημερινά μικρού μεγέθους ψυγεία. Το είχε αφήσει προίκα ο πάππους της μάνας μου στον πατέρα μου. Ημουν δεν ήμουν 9 χρονών, όταν παρακάλεσα τον... μπάρμπα μου να το φτιάξει. Επειτα από ένα μήνα ήταν έτοιμο. Ηταν μία πραγματική... κουμούτσα με δύο κουμπιά: ένα για τις συχνότητες και ένα για τον ήχο. Ηταν

η εποχή που μπορούσες να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο μονάχα με τα αυτιά και ακόμα πιο πολύ χάρη στη φαντασία. Τότε που άκουγα επί καθημερινής βάσης την περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου στο Καλλιμάρμαρο που έπαιζε μία κακογραμμένη κασέτα του άρρωστου ΑΕΚτζη και λίγο μεγαλύτερου ξαδέρφου μου. Οσο χάλια και εάν ακουγόταν ο ήχος, σου έκοβε την ανάσα, κάθε φορά που ακουγόταν το όνομα του Γιώργου Αμερικάνου. Πάντοτε έμπαινα στη διαδικασία να ζηλέψω όσους κάποτε άκουσαν ζωντανά εκείνη την περιγραφή του μπασκετικού τελικού (1968) της ΑΕΚ με τη Σλάβια Πράγας. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Είναι αυτές οι περίεργες σφαλιάρες που τρώει το υποσυνείδητο μας, όταν διαβάζουμε ή ακούμε μία είδηση. Κάπως έτσι λοιπόν με το που ενημερώθηκα για μία απίστευτα αρνητική καινοτομία που ξεκινάει στην ποδοσφαιρική Ισπανία, μου πέρασε σαν νοσταλγική ταινία όλο το ποδοσφαιρικό (και όχι μόνο) ραδιοφωνικό παρελθόν μου. Τότε που περίμενα από τον λατρεμένο Μανώλη Μαυρομάτη και τη συνομοταξία των '80ς και '90ς να μου μεταφέρει αυτό που έβλεπαν τα τυχερά ματάκια τους. «Τη μπάλα παίρνει ο Σαραβάκος, αριστερά του ανοίγεται ο Ζάετς, από πίσω ανεβαίνει και ο Μαυρίδης και οι αντίπαλοι προσπαθούν να κλείσουν τους διαδρόμους». Σε τρία δευτερόλεπτα μου είχε δώσει εικόνα. Πόση μαγεία είχε εκείνη η διαδικασία... Στην Ισπανία λοιπόν απαγόρευσαν στα ραδιόφωνα να μπουν στα γήπεδα και να μεταδώσουν τους αγώνες. Ο λόγος αυτονόητος. Οι ομάδες απαιτούν φράγκα. Από το 1959, όταν το ράδιο μετέδωσε αγώνες της Πριμέρα Ντιβισιόν, οι καμπίνες των γηπέδων ήταν πάντοτε κατακλυσμένες από δεκάδες «σπίκερς». Το Σάββατο οι θέσεις τους έμειναν αδειανές. Και καλά με τα παιχνίδια της πρώτης κατηγορίας. Τι θα γίνει όμως με όσους... στήνουν αυτί για να ενημερωθούν για τις ομάδες τους που παίζουν σε 2η, 3η κτλ κατηγορίες; Αυτή πάντως είναι μόνο η αρχή. Βασικά όλα ξεκίνησαν πριν από λίγο καιρό στην Αγγλία. Τότε που στην Πρέμιερλιγκ ζήτησαν ένα σκασμό χρήματα από τα ραδιόφωνα και τα sites! Η υπόθεση πήρε αναβολή, αλλά δεν θα αργήσει η μέρα που η βόμβα θα σκάσει ξανά και εκεί. Η λογική ορίζει πως τούτο το κακό παράδειγμα θα το ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Αλλωστε πριν από κάποια χρόνια είχε υπάρξει και μία ανάλογη ιστορία με τα ραδιόφωνα και στην Ελλάδα. Θα γίνει όμως το ίδιο και με τις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες; Προφανώς θα έρθει και η δική τους ώρα. Και τότε ποιος θα ενημερώνει τον κόσμο. Πως θα μεταφέρετε το ποδοσφαιρικό... προϊόν στον τελικό αποδέκτη-φίλαθλο; Τα κατορθώματα τω